w latach 90.XX wieku badania obserwacyjne sugerowały związek między prenatalną ekspozycją na siarczan magnezu a rzadszymi późniejszymi chorobami neurologicznymi 1 2 3. Następnie przeprowadzono kilka dużych randomizowanych prospektywnych badań klinicznych w celu oceny przydatności siarczanu magnezu do neuroprotekcji płodu i noworodka 4 5 6 7 8 9.

w 1997 r.naukowcy poinformowali o tymczasowej analizie 134 kobiet uczestniczących w czteroramiennym jednoośrodkowym badaniu siarczanu magnezu w zapobieganiu porażeniu mózgowemu 4 5. Częstość zgonów niemowląt nie była większa w ramieniu neuroprotekcji, w którym 57 kobiet (59 niemowląt) w porodzie przedwczesnym przed 34 tygodniem ciąży i z rozszerzeniem szyjki macicy większym niż 4 cm było randomizowanych do leczenia siarczanem magnezu lub placebo. Jednak całkowita śmierć niemowląt była częstsza, gdy tę grupę połączono z nierozcieńczoną kohortą, w której tokolizę siarczanu magnezu porównano z innymi środkami tokolitycznymi. Rekrutacja do badania została przerwana z powodu tych wyników.

w 2003 r.naukowcy zgłosili wyniki wieloośrodkowego badania kontrolowanego placebo z udziałem 1062 kobiet (1255 niemowląt), u których poród był planowany lub spodziewany w ciągu 24 godzin w czasie krótszym niż 30 tygodni ciąży Tabela 1 6. Pierwszorzędowe wyniki obejmowały zgon niemowląt lub porażenie mózgowe lub oba te przypadki przed 2 rokiem życia. Podczas leczenia siarczanem magnezu nie zaobserwowano znaczącego zmniejszenia liczby przypadków śmierci niemowląt lub porażenia mózgowego lub obu tych przypadków. W analizie wtórnej naukowcy wykazali znacznie rzadszą „znaczną dysfunkcję silnika brutto” lub śmierć lub oba u niemowląt narażonych na działanie siarczanu magnezu. Znaczna dysfunkcja ruchowa jest definiowana jako niezdolność do chodzenia bez pomocy.

w jednym z badań odnotowano wyniki randomizowanego badania klinicznego, do którego włączono 564 kobiety (688 niemowląt) przed 33 tygodniem ciąży z planowanym lub spodziewanym porodem w ciągu 24 godzin Tabela 1 7. Kobiety randomizowano do grupy otrzymującej siarczan magnezu lub placebo. Pierwszorzędowym wynikiem tego badania była śmierć niemowląt lub ciężkie obrażenia ciała białego. W badaniu oceniano wyniki u niemowląt przed wypisem ze szpitala i nie stwierdzono znaczących różnic w całkowitej śmierci niemowląt lub ciężkim urazie istoty białej lub obu tych grup pomiędzy leczeniem siarczanem magnezu a grupami otrzymującymi placebo 7. W 2-letniej ocenie obserwacyjnej badacze Ci nie znaleźli statystycznie istotnego zmniejszenia porażenia mózgowego lub śmierci lub obu, ale wykazali znaczne zmniejszenie śmierci lub „BRUTTO dysfunkcji ruchowych” lub obu i śmierci lub „motorycznych lub poznawczych dysfunkcji” lub obu z leczeniem siarczanem magnezu 9.

naukowcy opublikowali wyniki wieloośrodkowego badania 2241 kobiet z nieuchronnym ryzykiem porodu przed 32 tygodniem ciąży, w którym kobiety były randomizowane do leczenia siarczanem magnezu lub grup otrzymujących placebo Tabela 1 8. Pierwszorzędowym wynikiem było całkowite poronienie martwe lub śmierć niemowlęcia przed 1 rokiem lub umiarkowane do ciężkiego porażenie mózgowe po 2 latach lub dłużej. Nie stwierdzono istotnego zmniejszenia pierwotnego wyniku leczenia siarczanem magnezu. Stwierdzono zmniejszenie umiarkowanego do ciężkiego porażenia mózgowego w grupie leczonej siarczanem magnezu, a w analizie wtórnej, rzadsze ogólne porażenie mózgowe w grupie leczonej siarczanem magnezu (4,2% w porównaniu z 7,3%, P = 0,004).

ostatnia metaanaliza zsyntetyzowała wyniki badań klinicznych siarczanu magnezu w neuroprotekcji 10. Łączenie wyników dostępnych badań klinicznych siarczanu magnezu do neuroprotekcji sugeruje, że prenatalne podawanie siarczanu magnezu zmniejsza występowanie porażenia mózgowego, gdy jest podawane z zamiarem neuroprotekcyjnym (ryzyko względne , 0,71; 95% przedział ufności , 0,55–0,91). Podobnie metaanaliza sugerowała, że siarczan magnezu podawany z intencją neuroprotekcyjną zmniejszał całkowite przypadki śmierci i porażenia mózgowego (podsumowanie RR, 0,85; 95% CI, 0,74–0,98). Wyniki tej metaanalizy nie sugerują żadnego wpływu na śmierć płodu lub niemowląt za pomocą terapii siarczanem magnezu(podsumowanie RR, 0,95; 95% CI, 0,80–1,12). Dwie kolejne metaanalizy podobnego projektu potwierdziły te wyniki 11 12.

żadne z wyżej wymienionych badań nie wykazało istotnego wydłużenia ciąży po podaniu siarczanu magnezu w celu neuroprotekcji. Chociaż drobne powikłania u matek występowały częściej w przypadku siarczanu magnezu w trzech głównych badaniach, ciężkie powikłania u matek (np. śmierć, zatrzymanie krążenia i niewydolność oddechowa) nie były częstsze w tych badaniach ani w metaanalizie 6 7 8 10.

chociaż celem każdego z trzech głównych randomizowanych badań klinicznych była ocena wpływu leczenia siarczanem magnezu na wyniki neurorozwojowe i śmierć, porównanie jest utrudnione przez różnice w kryteriach włączenia i wykluczenia, badanych populacjach, schematach siarczanu magnezu, wieku ciążowym z leczeniem i wynikach badanych między badaniami.

Komisja praktyki położniczej i Towarzystwo Medycyny Macierzyńsko-płodowej uznają, że żadne z indywidualnych badań nie przyniosło korzyści w odniesieniu do ich pierwotnego wyniku. Jednak dostępne dowody sugerują, że siarczan magnezu podany przed przewidywanym wczesnym porodem przedwczesnym zmniejsza ryzyko porażenia mózgowego u ocalałych niemowląt. Lekarze decydujący się na zastosowanie siarczanu magnezu do neuroprotekcji płodu powinni opracować szczegółowe wytyczne dotyczące kryteriów włączenia, schematów leczenia, jednoczesnej tokolizy i monitorowania zgodnie z jednym z większych badań Tabela 1 6 7 8.