w 2010 roku 12-letnia Alexa Gonzalez napisała „kocham moich przyjaciół Abby i Faith” i „Lex was here 2/1/10” na swoim biurku w klasie hiszpańskiego z wymazywalnym markerem. Szkoła uznała te oznaczenia za wandalizm, w wyniku czego Alexa została skuta kajdankami, aresztowana i zatrzymana w nowojorskim komisariacie policji w Queens. Minęło kilka godzin zanim została wypuszczona. Choć ekstremalne, przypadki takie jak Alexa nie są rzadkie; studenci w całym kraju mają do czynienia z procedurami dyscyplinarnymi, które zapewniają surowe z góry określone kary, zamiast skupiać się na praktykach naprawczych.

ostatecznie ten nieproporcjonalny sposób patrzenia na szkolną dyscyplinę odgrywa główną rolę w utrwalaniu szkoły do więzienia. „Rurociąg od szkoły do więzienia” odnosi się do krajowego trendu, w którym polityka i praktyki szkolne bezpośrednio i pośrednio wypychają uczniów ze szkoły i na drogę do więzienia. Często polityka zerowej tolerancji w szkołach prowadzi uczniów do tego rurociągu. Polityka zerowej tolerancji wymaga, aby urzędnicy szkolni wydawali uczniom konkretne, konsekwentne i surowe kary, Zwykle zawieszenia lub wydalenia, gdy pewne zasady są łamane. Kara obowiązuje niezależnie od okoliczności, przyczyn zachowania (takich jak Samoobrona), czy historii problemów dyscyplinarnych ucznia.

aby zapobiec temu usprawnieniu uczniów, wielu z nich z mniejszości, przed wejściem do wymiaru sprawiedliwości dla nieletnich, szkoły muszą ponownie ocenić swoją politykę zerowej tolerancji, dodając dyskrecję i alternatywne formy kar.

polityka zerowej tolerancji została zapisana w podręcznikach szkolnych w latach 90., stworzonych pierwotnie jako środek odstraszający przy wprowadzaniu broni do szkół. Polityka ta wynikała z przyjęcia przez organy ścigania teorii „rozbite okna” i ustawy o szkołach wolnych od broni. Teoria „broken windows”, zaproponowana przez Jamesa Q. Wilsona i George ’ a Kellinga, twierdzi, że przestępczość jest zaburzeniem, które, jeśli nie zostanie wyeliminowane lub kontrolowane wcześnie, zwiększa się podobnie jak prawdopodobieństwo popełnienia poważniejszej zbrodni w późniejszym życiu. Na przykład policja zatrzymywałaby i aresztowałaby ludzi za panhandling, zakłócanie porządku publicznego i publiczne picie alkoholu, aby zapobiec i zmniejszyć liczbę gwałtów, rabunków i morderstw. Mając na uwadze tę teorię, okręgi szkolne i stany zaczęły zwalczać drobne naruszenia, aby zapobiec poważnym przestępstwom w przyszłości. Ustawa o szkołach wolnych od broni stanowi, że

każde państwo otrzymujące fundusze federalne zgodnie z jakimkolwiek tytułem niniejszej ustawy ma w mocy prawo stanowe zobowiązujące lokalne agencje edukacyjne do wydalenia ze szkoły na okres nie krótszy niż 1 rok ucznia, który jest zdecydowany, że przyniósł broń do szkoły lub posiadał broń w szkole, pod jurysdykcją lokalnych agencji edukacyjnych w tym państwie, z wyjątkiem tego, że takie prawo stanowe zezwala dyrektorowi zarządzającemu lokalnej agencji edukacyjnej NA zmienić taki wymóg wydalenia studenta na indywidualnie dla każdego przypadku, jeśli taka zmiana ma formę pisemną.

każdy system państwowy i szkolny różnią się podejściem i językiem otaczającym politykę zerowej tolerancji, ale powszechne kary zawieszenia i wydalenia ze szkoły pochodzą z następujących przestępstw: przynoszenie do szkoły jakiejkolwiek broni, w tym pozornie niewinnych przedmiotów, takich jak noże do masła i zabawkowe miecze, posiadanie alkoholu lub narkotyków w kampusie, w tym tytoniu i leków dostępnych bez recepty, takich jak aspiryna lub Midol, walka, w tym drobne zadarcia, groźby dla innych uczniów lub nauczycieli, lub mówienie wszystkiego, co może być postrzegane jako Zagrożenie, niesubordynacja, która może obejmować mówienie do nauczyciela lub przeklinanie w biurze dyrektora, i wszelkie zachowania uważane za zakłócające, takie jak cięcie w kolejce na lunch.

wielu uczniów pod ścisłą Polityką zerowej tolerancji jest karanych bez namysłu. Udowodniono w badaniach, że ten rodzaj postępowania dyscyplinarnego ma ogólny negatywny wpływ na STUDENTÓW, A nieproporcjonalnie negatywny wpływ na mniejszości. W raporcie Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego grupa zadaniowa zebrała dane dotyczące pewnych założeń, które pokrywały się z Polityką zerowej tolerancji. Jednym z założeń, podobnych do teorii wybicia okna, było to, że tylko szybkie, surowe i jednolite kary zerowej tolerancji będą zniechęcane do łamania zasad. Ponadto założono, że to z kolei poprawi ogólne zachowanie ucznia i zmniejszy wykroczenia dyscyplinarne w szkole. Jednak badania grupy zadaniowej wykazały, że założenie jest fałszywe:

pojęcie odstraszania przyszłego złego zachowania jest kluczowe dla filozofii zerowej tolerancji, a wpływ wszelkich konsekwencji na przyszłe zachowanie jest cechą charakterystyczną skutecznej kary. Zamiast jednak zmniejszać prawdopodobieństwo zakłóceń, zawieszenie szkoły ogólnie wydaje się przewidywać wyższe przyszłe wskaźniki niewłaściwego zachowania i zawieszenia wśród tych uczniów, którzy są zawieszeni. W dłuższej perspektywie zawieszenie szkoły i wydalenie z niej jest umiarkowanie związane z większym prawdopodobieństwem przedwczesnego zakończenia nauki i nieukończenia szkoły na czas.

wiele badań wykazało również, że polityka zerowej tolerancji nieproporcjonalnie wpływa na uczniów mniejszościowych i odgrywa ważną rolę w rurociągu szkolnym do więzienia. Oprócz zajęcia się założeniami polityki zerowej tolerancji, wcześniej wspomniana grupa zadaniowa zbadała również, w jaki sposób te zasady wpływają na uczniów koloru. Administratorzy szkoły uważali, że usunięcie subiektywnych wpływów z procesu dyscyplinarnego i stosowanie podejścia ślepej sprawiedliwości sprawi, że będzie to bardziej sprawiedliwe dla uczniów. Było to częścią apelu polityki zerowej tolerancji – jedynym czynnikiem do rozważenia było to, czy reguła została złamana, czy nie. Jednak grupa zadaniowa stwierdziła, że może to spowodować nieproporcjonalną liczbę kolorowych studentów, zgłaszając nadmierną reprezentację w zawieszeniu i wydaleniu dla studentów afroamerykańskich, a mniej konsekwentnie dla studentów latynoskich. Grupa zadaniowa przedstawiła wniosek na temat tego, dlaczego afroamerykańscy uczniowie są dyscyplinowani w wyższych stawkach niż ich koledzy z klasy, stwierdzając:

dowody pokazują, że taka nieproporcjonalność nie wynika wyłącznie z niekorzystnej sytuacji ekonomicznej, ani nie ma żadnych danych potwierdzających założenie, że studenci afroamerykańscy wykazują wyższe wskaźniki zakłóceń lub przemocy, które uzasadniałyby wyższe wskaźniki dyscypliny. Raczej afroamerykańscy studenci mogą być surowo dyscyplinowani z mniej poważnych lub bardziej subiektywnych powodów. Pojawiające się opinie zawodowe, wyniki badań jakościowych i merytoryczna Literatura empiryczna z psychologii społecznej sugerują, że nieproporcjonalna dyscyplina studentów koloru może być spowodowana brakiem przygotowania nauczyciela w zarządzaniu klasą, brakiem szkolenia w kompetentnych kulturowo praktykach lub stereotypami rasowymi.

kolorowi uczniowie, szczególnie afroamerykańscy, otrzymali przeciwieństwo zamierzonego rezultatu „ślepej sprawiedliwości”, za którą opowiadała się polityka zerowej tolerancji. Dalsze badania wykazały, że polityka ta może narazić uczniów na ryzyko porzucenia szkoły i/lub wstąpienia do wymiaru sprawiedliwości dla nieletnich. Kary, takie jak zawieszenie poza szkołą, mogą poważnie zakłócić postępy w nauce ucznia. Center On Youth Justice w Vera Institute of Justice stwierdził, że ” dla podobnych uczniów uczęszczających do podobnych szkół, pojedyncze zawieszenie lub wydalenie podwaja ryzyko, że uczeń powtórzy ocenę. Zachowanie oceny, zwłaszcza w gimnazjum lub liceum, jest jednym z najsilniejszych czynników przewidujących rezygnację.”W krajowym badaniu podłużnym odnotowano, że młodzież z wcześniejszym zawieszeniem była o 68% bardziej narażona na porzucenie szkoły.