na początku XVIII wieku z Georgii na Florydę wyemigrowały zespoły Muskogejskiego Lower Creek. Stali się znani jako Seminole (dosłownie „separatyści”). Terytorium Floridian było nominalnie pod panowaniem Hiszpanów; Hiszpanie pozwolili Seminolom osiedlić się tam, aby stworzyć strefę buforową między ich strefą wpływów a Strefą Brytyjczyków. tubylcy zajmowali bogate ziemie na północnej Florydzie, które były chętnie odwiedzane przez amerykańskich osadników w sąsiedniej Georgii, chociaż Floryda nadal należała do Hiszpanii na początku XIX wieku. Inną przyczyną potencjalnego konfliktu była tendencja Seminoli do udzielania schronienia zbiegłym niewolnikom.Podczas gdy Stany Zjednoczone toczyły wojnę z Wielką Brytanią w 1812 roku, seria gwałtownych incydentów pogłębiła wrogość między USA a Seminolem. Pierwsza Wojna Seminolska wybuchła w związku z wypadami zorganizowanymi przez USA. władze miały odbić zbiegłych czarnych niewolników żyjących wśród Band Seminoli, którzy twardo stawiali opór. W 1818 roku generał Major Andrew Jackson został wysłany z armią liczącą ponad 3000 żołnierzy na Florydę, aby ukarać Seminole. Po likwidacji kilku rdzennych osad, a następnie egzekucji dwóch brytyjskich kupców (Arbuthnot i Ambrister) przetrzymywanych za rzekomo zachęcające do rozwiązania Seminole, generał Jackson zdobył Hiszpański fort Pensacola w maju 1818 roku i obalił rząd. Nie udało mu się jednak zdławić Seminolskiej opozycji. Doszło do dwóch kolejnych wojen (1835-1842), (1855-1858), które ostatecznie doprowadziły do konfiskaty Ziemi Seminolów na rzecz białego osadnictwa i eksploatacji.

patrz tabela czasowa wojen indiańskich, II wojna Seminolska i III wojna Seminolska.