smród śmierci, szum much, nieprzyzwoite narażenie – to był śmierdzący róg. Niegrzeczny, wyprostowany i uduszony w niebieskich butelkach, grzyb był na uboczu ścieżki do szaleństw w Hawkstone Park, chociaż goście z bank holiday nie zwracali na to uwagi.

w XVIII wieku, kiedy powstał ten Krajobrazowy Park tematyczny, Linnaeus nazwał grzyba Phallus impudicus, dosłownie „bezwstydny fallus”. Wyobrażam sobie, że odwiedzający byli wtedy zaznajomieni z tym, co Herbarz John Gerard nazwał „grzybem prike” w 1597 r.; inne nazwy ludowe obejmowały koguta deadmana. Gwen Raverat, grawerka i wnuczka Charlesa Darwina (w swoim pamiętniku z 1952 roku, Period Piece), opowiedziała historię o swojej ciotce Hetty (córce Darwina) zbierającej śmierdzące robaki z lasu i spalającej je w tajemnicy. Podobno miało to chronić moralność pokojówek, ale biorąc pod uwagę neopagańskie interesy Hetty, być może było to coś zabawniejszego.

smród jest saprobiczny, żywi się martwymi pniami drzew, a jego smród, który zawiera trisiarczek dimetylu – związek chemiczny, który jest wydzielany przez zmiany martwicze – sprawia, że zapach padliny jest nieodparty dla muchówek. Błyszczący, metalicznie niebieski, zielony lub czarny, Gromada muchówek na lepkiej zielonej glebie – żel zarodnikowy, który pokrywa pokrywę grzyba i jest upłynniany przez wibracje trąbki muchówki. Mucha jest przyciągana przez zapach śmierdzącego grzyba, ale zamiast gnijącego ciała, w którym składa jaja, znajduje słodki płyn i zamiast tego wąsa, połykając zawieszone w nim zarodniki grzybów. Mucha korzysta z białek w glebie, które pomagają rozwijać jej jaja. Grzyb czerpie korzyści z tego, że mucha przenosi swoje zarodniki i odkłada je w odchodach. Zarodniki nie ulegają uszkodzeniu przechodząc przez muchę.

Stinkhorns są również liczniejsze wokół borsuków, przyciągając muchy, które złożą jaja na martwych zwierzętach; to szybko je usuwa, zmniejszając ryzyko dla kolonii borsuka z powodu choroby. W ciepłe dni (dla makabrycznego przykładu) larwy muchowe mogą spożywać 60% ludzkiego ciała w mniej niż tydzień. Seks, śmierć i sprośne dowcipy: niezarządzane, lekceważące, obsceniczne, śmierdzące horny infiltrują krajobraz stworzony dla wyrafinowanych przyjemności.

• Udostępnij na Facebooku
• Udostępnij na Twitterze
• Udostępnij przez e-mail
• Udostępnij na LinkedIn
• Udostępnij na Pintereście
• Udostępnij na WhatsApp
• Udostępnij na Messenger