ten dział nie podaje żadnych źródeł. Pomóż ulepszyć tę sekcję, dodając cytaty do wiarygodnych źródeł. Niezaspokojony materiał może zostać zakwestionowany i usunięty. (Marzec 2017) (Dowiedz się, jak i kiedy usunąć ten szablon)

czarna zawsze była kolorem bogatym w symbolikę. Na początku XVI wieku czarny reprezentował bogactwo wśród hiszpańskich arystokratów i holenderskich kupców, ponieważ produkcja czarnego koloru z „importowanych dębowych jabłek” była niezwykle kosztowna.”Na początku XVIII wieku czarny reprezentował romantyzm i kunszt. Jak powiedziała o tym Ann Demeulemeester, ” czarny jest poetycki. Jak wyobrażasz sobie poetę? W jasnożółtej kurtce? Prawdopodobnie nie.”Na początku XIX wieku Czarny został przyjęty przez romantyków, takich jak Byron, Shelley i Keats, ze względu na melancholijną aurę. Wraz z początkiem epoki wiktoriańskiej czarny przeszedł z koloru sztuki do koloru żałoby i żałoby – wdowy miały nosić czerń przez co najmniej cztery lata – a także do malowania służbowego, jako mundur dla pokojówek.

w 1926 roku Gabrielle „Coco” Chanel opublikowała zdjęcie krótkiej, prostej czarnej sukienki w amerykańskim Vogue. Był on Podłużny, prosty i ozdobiony jedynie kilkoma ukośnymi liniami. Vogue nazwał go „Chanel’ s Ford”. Podobnie jak Model T, mała czarna sukienka była prosta i dostępna dla kobiet ze wszystkich klas społecznych. Vogue powiedział również, że LBD stanie się”rodzajem munduru dla wszystkich kobiet o Smaku”. To, jak również inne projekty domu Chanel, pomogły odciąć czerń od żałoby i na nowo przekształcić ją w mundur wysokiej klasy, zamożnych i szykownych. Jak głosiła sama Coco, ” nałożyłam czerń; nadal jest silna, ponieważ czerń wyciera wszystko wokół.”

mała czarna sukienka nadal była popularna w okresie Wielkiego Kryzysu, głównie dzięki swojej ekonomii i elegancji, choć z nieco wydłużoną linią. Wpływ Hollywood na modę pomógł małej czarnej sukience w popularności, ale z bardziej praktycznych powodów: gdy Filmy Technicolor stały się bardziej powszechne, filmowcy polegali na małych czarnych sukienkach, ponieważ inne kolory wyglądały zniekształcone na ekranie i spartaczyły proces kolorowania. Podczas II wojny światowej styl ten utrzymał się częściowo ze względu na powszechne racjonowanie tkanin, a częściowo jako wspólny Mundur (dodatek do odzieży biznesowej) dla cywilnych kobiet wchodzących na rynek pracy.

powstanie „nowego wyglądu” Diora w okresie powojennym i seksualnym konserwatyzmie lat 50.mała czarna sukienka powróciła do korzeni jako mundur i symbol niebezpiecznej kobiety. Postacie z Hollywood femmes fatales i fallen women były przedstawiane często w czarnych sukniach w stylu halter, w przeciwieństwie do bardziej konserwatywnych sukienek gospodyń domowych lub bardziej zdrowych gwiazd Hollywood. Popularne w latach 40. i 50. XX wieku włókna syntetyczne poszerzyły dostępność i przystępność cenową wielu wzorów.

Luka pokoleniowa lat 60.stworzyła dychotomię w projektowaniu małej czarnej sukienki. Młodsze pokolenie” mod ” preferowało, ogólnie rzecz biorąc, minispódniczkę na swoich wersjach sukienki, a projektanci obsługujący kulturę młodzieżową nadal naciskali kopertę – jeszcze bardziej skracając spódnicę, tworząc wycięcia lub rozcięcia w spódnicy lub gorsecie sukienki, używając czystych tkanin, takich jak siatka lub tiul. Wiele kobiet aspirowało do prostych, czarnych sukienek, podobnych do czarnej sukienki Givenchy noszonej przez Audrey Hepburn w filmie „Śniadanie u Tiffany 'ego”.

popularność casualowych tkanin, zwłaszcza dzianin, do sukni i odzieży biznesowej w latach 80.przyniosła małą czarną sukienkę z powrotem w modzie. W połączeniu z szaleństwem fitness, nowe projekty obejmowały popularne już wtedy detale, takie jak szerokie ramiona lub peplums: pod koniec dekady i w latach 90.popularne były prostsze wzory o różnych długościach i pełności. Kultura grunge lat 90. widziała połączenie małej czarnej sukienki z sandałami i butami bojowymi, chociaż sama sukienka pozostała prosta w kroju i tkaninie.

nowy glamour końca lat 90.doprowadził do nowych odmian sukienki, ale, podobnie jak w latach 50. i 70., Kolor ponownie pojawił się jako czynnik w modzie i formalnej odzieży i wielokrotnie wykazuje niechęć do czerni. Odrodzenie odzieży świadomej ciała, stonowana kolorystyka i ponowne pojawienie się dominującej czerni wraz z retrospektywnymi trendami lat 80.pod koniec XX wieku utorowały drogę do powrotu zainteresowania sukienką.