jak sama nazwa wskazuje, Mock-Epic jest formą literacką, która utrwala klasyczną epikę, wnosząc charakterystyczne dla epiki formuły — wezwanie bóstwa, formalne określenie tematu, podział dzieła na książki i kantony, wspaniałe przemówienia, bitwy, nadprzyrodzone Maszyny i tak dalej — do noszenia trywialnego tematu. Głównym efektem zastosowania w ten sposób technik epiki jest jednak nie tyle zabawa z epiką, ile Spuszczenie z niej tematu lub postaci, które z kolei wydają się szczególnie trywialne. Na przykład, Pope ’ s Rape of the Lock wykorzystuje swoje wysoce dopracowane wersety, mordująco satyryczne heroiczne kuplety, dowcipną głębię i inteligencję, aby satyryzować zamieszanie, które skutkuje, gdy bezczynny Młody lord wycina mały kosmyk włosów z głowy bezczynnej młodej piękności.

absurdalnie przeceniając znaczenie całej afery (w dużej mierze parodiując epikę, którą czytelnicy w czasach Papieża dobrze znali), udaje mu się, paradoksalnie, sprawić, że całość wydaje się śmieszna i zabawna, ale także w jakiś sposób tragiczna. W rezultacie Papież uświadamia nam, że nie tylko uczestnicy dramatu, ale także reszta ludzkości, w tym sam papież i z pewnością jego czytelnicy, są w jakiś sposób śmieszni i zabawni — i tragiczni — także. Oto kilka sposobów, w jaki fabuła i struktura gwałtu zamka burlesques elementy charakterystyczne dla epickiego:

pierwotnie utworzony w 1987; ostatnio zmodyfikowany w lipcu 2000

włączony do sieci wiktoriańskiej w lipcu 2000