Macrolepiota procera

by Michael Kuo

w Ameryce Północnej wydaje się, że mamy kilka „grzybów parasolowych” pod nazwą Euroazjatyckiego gatunku Macrolepiota procera. Wiele, jeśli nie wszystkie, z tych gatunków są nieopisane i nienazwane. Z tego powodu nie powinienem chyba robić tego, co zwykle, czyli łączyć danych ze wszystkich moich zbiorów danego gatunku i tworzyć długiego i dość precyzyjnego opisu cech fizycznych grzyba. Co jeśli moje Kolekcje nie reprezentują tego samego? Przedstawię więc Krótki opis, a potem postaram się was namówić, żebyście pomogli mykologom dowiedzieć się, jakie są nasze Północnoamerykańskie gatunki Macrolepiota.

cechy definiujące grupę obejmują wysoki wzrost i dość duże rozmiary (czapki mają zwykle 5-20 cm średnicy, gdy dojrzały); mały guzek w środku dojrzałego czapki; brązowe łuski; długa, smukła łodyga (10-20 cm w dojrzałości), która ma małe brązowawe łuski lub szewrony; i charakterystyczny, obosieczny pierścień, który swobodnie przesuwa się w górę iw dół łodygi. Ciało jest białawe i miękkie. Skrzela są zatłoczone i wolne od łodygi. Odcisk zarodnika jest biały. Grzyby parasolowate rosną samotnie lub rozrzucone późnym latem, w lasach lub na ich obrzeżach, lub na pastwiskach-często na szlakach i w innych zaburzonych obszarach ziemi. Są one najwyraźniej szeroko rozpowszechnione na naszym kontynencie, ale znacznie bardziej powszechne na wschód od Gór Skalistych.

Nazwa Macrolepiota prominens jest powszechnie stosowana w Québecu i w północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych do gatunku podobnego do procera, który jest nieco mniejszy niż przeciętny północnoamerykański parasol i nie ma kontrastujących brązowych pasm włókien i łusek na łodydze. Jednak Macrolepiota prominens jest, podobnie jak Macrolepiota procera, gatunkiem Europejskim (pierwotnie opisanym z Włoch)-podejrzewa się, że jest synonimem Macrolepiota mastoidea (Vellinga, 2001f), który ma ziarnistą powierzchnię pokrywy i może cechować kontrastowe lub nie kontrastujące zdobienia łodyg. Krótko mówiąc, nazwa prominens jest prawdopodobnie błędnie stosowana w kontekście północnoamerykańskim i istnieje spora szansa, że może nie być właściwie stosowana gdziekolwiek.

Możesz pomóc!

Mikologia potrzebuje twojej pomocy w udokumentowaniu, opisaniu i nazwaniu procera-podobnych gatunków Macrolepiota na naszym kontynencie. Zapraszamy do zapoznania się ze stronami poświęconymi zbieraniu grzybów do badań, robieniu odbitek zarodników i opisywaniu grzybów, wraz ze stroną poświęconą przechowywaniu okazów. Te strony dostarczają podstaw do dokumentowania zbiorów. Solidne, dobrze udokumentowane, dobrze wysuszone kolekcje są niezbędne do ustalenia, jakie są nasze gatunki Macrolepiota. Jeśli ty (lub Twoje Towarzystwo mykologiczne) jesteś zainteresowany pomocą, zachęcam do zrobienia takich zbiorów i przekazania ich wraz z dokumentacją pomocniczą i zdjęciami do publicznego zielnika. Jeśli chcesz pomóc w ustaleniu procesu lub wybraniu zielnika, skontaktuj się ze mną!

Bibliografia: (Kauffman, 1918; Kauffman, 1924; Smith, 1949; H. V. Smith, 1954; Smith, Smith & Weber, 1979; Weber & Smith, 1985; Arora, 1986; Phillips, 1991/2005; Lincoff, 1992; Metzler & Metzler, 1992; Horn, Kay & Abel, 1993; Barron, 1999; Vellinga, 2001f; Roody, 2003; Vellinga, de Kok & Bruns, 2003; McNeil, 2006; Miller & Miller, 2006; Kuo, 2007; Ge, Vellinga & Yang, 2010; Vizzini et al., 2011; Kuo & Methven, 2014.) Herb. Kuo 08239701, 09030501, 10030502, 08141701, 09231801.

This site contains no information about the edibility or toxicity of mushrooms.