Udostępnij

Turgut Bora Cengiz, MD i Emre Gorgun, MD, FACS, FASCRS

aspekty współczesnego życia, które mogą promować hemoroidy, obejmują zwiększone spożycie przetworzonej żywności, siedzący tryb życia i używanie telefonów komórkowych podczas defekacji, co przekłada się na znacznie więcej czasu spędzonego w toalecie.

hemoroidy stanowiły ponad 3,5 miliona wizyt ambulatoryjnych w USA w 2010 roku i były trzecią główną przyczyną przyjęć do szpitali związanych z chorobami przewodu pokarmowego.1

tutaj dokonujemy przeglądu procesu diagnozowania i klasyfikacji hemoroidów, a także wyboru odpowiedniego leczenia medycznego lub chirurgicznego w oparciu o najnowsze dowody kliniczne.

diagnozowanie i klasyfikacja hemoroidów

hemoroidy to dystalne wypadanie pęczka tętniczo-żylnego, włókien mięśniowych i otaczającej tkanki łącznej jako otoczki poniżej linii zębowej w kanale odbytu. Zwykle występują z bezbolesnym krwawieniem z odbytu.2

rozpoznanie hemoroidów opiera się na wywiadzie i badaniu fizykalnym, a nie na badaniach laboratoryjnych lub badaniach obrazowych. Zazwyczaj objawem jest bezbolesne krwawienie z odbytu związane z wypróżnieniami, Zwykle pojawiające się jako jasnoczerwona krew na papierze toaletowym lub powłoki stolca. Silne swędzenie i dyskomfort odbytu są również powszechne, zwłaszcza w przypadku przewlekłych hemoroidów.

szczegółowy wywiad pacjenta

szczegółowy wywiad pacjenta jest ważny. Powinien on obejmować zakres, nasilenie i czas trwania objawów, częstotliwość wypróżnień, objawy towarzyszące (np. zaparcia, nietrzymanie stolca), codzienne nawyki żywieniowe i szczegóły wypróżnień (np. czas spędzony podczas każdego wypróżnienia i jednoczesne korzystanie z telefonu komórkowego).3

Jeśli chodzi o zwyczaje jelit, niektórzy pacjenci doświadczają zaparć przez całe życie lub biegunki. Dlatego to, co pacjent uważa za normalne jelita, może nie być normalne i powinno zostać zbadane.4 ponadto ważne jest, aby wykluczyć zewnętrzne zakrzepowe hemoroidy, szczelinę odbytu, ropień odbytu i chorobę Leśniowskiego-Crohna.5

badanie fizykalne

badanie cyfrowe odbytnicy jest drugim etapem. Podczas badania Szukaj tagów skóry, napięcia zwieracza, higieny odbytu i synchronicznych zmian odbytu.3 Uwaga, manewr Valsalvy można wykonać podczas cyfrowego badania odbytnicy.

czerwone flagi dla raka jelita grubego na badaniu odbytnicy cyfrowej obejmują masę z lub bez obecności worków hemoroidalnych i źródło krwawienia powyżej poziomu hemoroidów wewnętrznych.

pacjenci z nawracającymi ropniami, przetokami lub znacznikami skórnymi (zwłaszcza znacznikami skórnymi typu kalafiora) powinni być badani pod kątem choroby Leśniowskiego-Crohna (ryc. 1).

Endoskopia

ponieważ krwawienie z odbytnicy może być oznaką kilku chorób, w tym raka jelita grubego, ważne jest, aby przejrzeć wszelkie wcześniejsze wyniki endoskopowe. Pacjenci z wysokim ryzykiem raka jelita grubego powinni poddać się sztywnej proktoskopii, elastycznej sigmoidoskopii lub kolonoskopii.3,4 w naszej praktyce zaleca się badanie endoskopowe u pacjentów w wieku powyżej 40 lat z krwawieniem z odbytnicy, zwłaszcza u pacjentów z rakiem jelita grubego w wywiadzie rodzinnym.

zewnętrzne lub wewnętrzne (stopnie I–IV)

hemoroidy można sklasyfikować jako zewnętrzne lub wewnętrzne.

hemoroidy zewnętrzne wyróżniają się zewnętrznym pokryciem skórą odbytu i anodermą oraz ich położeniem gorszym od linii zębowej. Są bolesne, jeśli worek hemoroidalny jest zatkany przez zakrzepowy skrzep.

hemoroidy wewnętrzne są powyżej linii zębowej i pokryte odbytnicą kolumnową i przejściową błoną śluzową. Są one następnie klasyfikowane w skali 4 punktowej3:

• klasa I-widoczne hemoroidy, które nie wypadają.
• stopień II-hemoroidy, które wypadają podczas manewru Valsalva, ale samoistnie się zmniejszają.
• stopień III-hemoroidy, które wypadają podczas manewru Valsalva i wymagają ręcznej redukcji.
• Klasa IV-hemoroidy nieredukowalne.

zakres zabiegów

wybierając leczenie hemoroidów, należy wziąć pod uwagę stopień i nasilenie choroby, jej wpływ na jakość życia, stopień bólu, jaki powoduje, prawdopodobieństwo przestrzegania leczenia przez pacjenta i osobiste preferencje pacjenta.

niezależnie od ciężkości, leczenie prawie zawsze zaczyna się od diety o wysokiej zawartości błonnika i innych modyfikacji stylu życia, które obejmują zachowania wypróżniające. Wymaga to praktyków poświęcić dużo czasu na edukację pacjentów, niezależnie od rodzaju i ciężkości choroby.

zabiegi można podzielić na trzy kategorie: konserwatywne, gabinetowe i chirurgiczne. Praktycy powinni dokładnie omówić opcje z pacjentem, podkreślając zalety i wady każdego z nich.

środki zachowawcze

środki zachowawcze mają na celu zmiękczenie stolca, złagodzenie bólu i skorygowanie złych nawyków toaletowych. W większości przypadków głównym czynnikiem wytrącającym jest styl życia i jeśli pacjenci go nie zmienią, są bardziej narażeni na nawracające objawy w dłuższej perspektywie.

brak telefonu w łazience

ludzie biorą swoje telefony do łazienki, a ten nawyk jest obwiniany za zwiększenie czasu na toalecie i prowadzi do zwiększonego nacisku na obszar odbytu i wysiłku podczas defekacji. Niektóre badania wskazują na bezpośrednią korelację między czasem spędzonym w toalecie a chorobą hemoroidalną, chociaż dokładny związek przyczynowo-skutkowy z korzystaniem z telefonu komórkowego nie został określony. Ogólnie rzecz biorąc, należy zniechęcać do spędzania nadmiernego czasu na komodzie, w tym czytania.

mniej czasu w łazience

Johansson i inni donoszą, że pacjenci z hemoroidami spędzali więcej czasu w toalecie i musieli męczyć się mocniej i częściej niż kontrole w społeczności i Szpitalu.

Garg i Singh7 i Garg8 używają mnemonicznego „tonu” dla odpowiednich nawyków defekacyjnych:

• trzy minuty podczas defekacji.
• raz dziennie wypróżnianie.
• bez wysiłku i bez użycia telefonu komórkowego podczas wypróżniania.
• wystarczy błonnika.

więcej błonnika

błonnik wciąga wodę do światła jelita grubego, zwiększając zawartość wody w stolcu. Zalecane dzienne spożycie błonnika wynosi około 28 g dla kobiet i 38 g dla mężczyzn.9 Ten wysoki poziom spożycia jest trudny do osiągnięcia bez suplementów dla kogoś, kto spożywa klasyczną amerykańską dietę z dużą ilością fast foodów.

suplementy błonnika są zdecydowanie zalecane w wytycznych American Society of Colon and Rectal Surgeons (ASCRS) practice guidelines3 w oparciu o przegląd Cochrane.10 w tej metaanalizie, w przypadku suplementów błonnikowych względne ryzyko utrzymujących się lub nieporuszających objawów wynosiło 0,53 (95% przedział ufności 0,38-0,73), a względne ryzyko krwawienia wynosiło 0,50 (95% CI 028-0, 89). Łuska Psyllium jest niedrogim suplementem błonnika tworzącego masę; optymalna dzienna dawka nie jest znana.

zalecamy co najmniej 28 g dziennego spożycia błonnika dla kobiet i 38 g dla mężczyzn, dla których łuska psyllium może być stosowana jako uzupełnienie diety.

środki przeczyszczające dla niektórych

środki przeczyszczające, takie jak docusate, są używane do zmiany konsystencji stolca, gdy występuje organiczny problem z jelitami, a nie problem dietetyczny. Mogą być stosowane jako leczenie uzupełniające w celu wzmocnienia efektu leczenia błonnikiem.

inne środki

znieczulenie miejscowe (np. lidokaina 5%) jest powszechnie stosowane w leczeniu bólu spowodowanego zmianami o niskim stopniu nasilenia, ale nie opublikowano wiarygodnych danych. Ponieważ większość przypadków hemoroidów mają tendencję do postępu w czasie, nie należy oczekiwać długotrwałej poprawy z miejscowym znieczuleniem. Niemniej jednak może być stosowany jako leczenie pomocnicze w wybranych przypadkach, gdy głównym celem jest krótkoterminowa poprawa, a my zalecamy to na podstawie własnego doświadczenia.

Higiena. Zaleca się stosowanie bidetu lub czyszczenie okolic odbytu wodą.

Phlebotonics zawiera wiele składników, w tym naturalne ekstrakty roślinne, takie jak flawonoidy i produkty syntetyczne. Mimo że dokładny mechanizm działania nie jest znany, uważa się, że flebotonika zwiększa drenaż żylny i limfatyczny, normalizuje przepuszczalność naczyń włosowatych i zmniejsza stan zapalny w poduszkach hemoroidalnych.4,11-13

w przeglądzie Cochrane w 24 randomizowanych kontrolowanych badaniach Perera i wsp .14 stwierdzili, że flebotonika poprawiła wyniki:

• krwawienia (iloraz szans 0,21, liczba potrzebna do leczenia 4,8, p=.0002).
• świąd (lub 0,23, NNT 9,1, p = .02).
• rozładowanie lub wyciek (lub 0,12, NNT 5, p = .0008).
• ogólne objawy (lub 15,99, NNT 2.7, p <.00001). Ogólne objawy poprawiły się również w podgrupie pacjentek w ciąży.

chociaż flebotonika daje lepsze wyniki niż placebo w krótkoterminowym leczeniu hemoroidów, istnieje brak danych długoterminowych. Tak więc, wytyczne praktyki klinicznej ASCRS dają regularne stosowanie tych środków tylko słabe zalecenie.3

flawonoidy (diosmina, hesperydyna, rutozyd), w metaanalizie w porównaniu z placebo u 1514 pacjentów, wykazały korzystną odpowiedź pod względem krwawienia (ryzyko względne 0,33), świądu (RR 0,65) i nawrotów (RR 0,53).15

chociaż preparat H jest powszechnie stosowany jako lek dostępny bez recepty, nie ma dobrych danych na ten temat i nie jest uważany za flebotoniczny.

zabiegi biurowe

zabiegi biurowe-podwiązanie gumką, fotokoagulacja w podczerwieni i skleroterapia-są powszechnie stosowane w hemoroidach klasy I, II i III, które nie zareagowały na leczenie zachowawcze. Podstawowym celem tych zabiegów jest zmniejszenie przepływu krwi do worka hemoroidalnego.

mimo, że zabiegi gabinetowe są bardzo skuteczne i poważne powikłania są rzadkie, częstość nawrotów może być wysoka, co wymaga poddania pacjentów dodatkowym zabiegom. Ponadto mogą wystąpić powikłania septyczne, więc pacjenci powinni być uważnie obserwowani pod kątem gorączki i problemów z oddawaniem moczu. Ból jest częstym objawem po zabiegach gabinetowych, może również wystąpić krwawienie.

wytyczne ASCRS zdecydowanie zalecają zabiegi gabinetowe dla pacjentów z hemoroidami I I II stopnia, a dla niektórych z hemoroidami III stopnia.3

podwiązanie gumki

podwiązanie wierzchołka poduszki hemoroidalnej zatrzymuje przepływ tętniczy i powoduje martwicę tkanki hemoroidalnej (ryc. 2). Podwiązanie odbywa się powyżej linii zębowej, gdzie włókna nerwu czuciowego różnią się od tych znajdujących się poniżej linii, dlatego operacja powoduje mniejszy ból, niż można by się spodziewać. Jedna lub więcej poduszek hemoroidalnych może być podwiązana w tym samym czasie, chociaż odnotowano zwiększony ból, krwawienie i reakcje naczynioruchowe przy wielokrotnym bandowaniu podczas jednego zabiegu.16,17

Iyer i al18 donoszą, że u pacjentów leczonych warfaryną ryzyko wystąpienia krwawienia poprocesowego było aż dziewięciokrotnie większe, a u pacjentów przyjmujących aspirynę ryzyko było nawet trzykrotnie większe. Dlatego nie jest jasne, czy pacjenci leczeni lekami przeciwzakrzepowymi powinni poddać się tej procedurze.

przegląd bazy danych Cochrane 19 stwierdził, że ta technika jest skuteczna w przypadku hemoroidów klasy od I do III, chociaż niektórzy pacjenci z hemoroidami klasy III mogą odnieść większe korzyści z hemoroidektomii wycięciowej, co wiąże się z niższym wskaźnikiem nawrotów niż podwiązanie gumki.

Brown i wsp.20 przeprowadzili randomizowane, kontrolowane badanie porównujące podwiązanie tętnicy hemoroidalnej i podwiązanie gumki w przypadku objawowych hemoroidów u 372 pacjentów z hemoroidami II i III stopnia. Wyniki w zakresie bólu poprocesowego w pierwszym i siódmym dniu były znacznie niższe przy podwiązaniu gumki, ale nawroty były częstsze (49% vs 30%, p = .0005, odpowiednio).

Ogólnie Rzecz Biorąc, podwiązanie gumką jest doskonałą opcją dla hemoroidów klasy II, ponieważ jest łatwe do wykonania, wiąże się z niskim poziomem bólu i może być stosowane w leczeniu nawrotów.

fotokoagulacja w podczerwieni

w tej procedurze sonda podczerwieni wytwarza ciepło, aby wywołać koagulację, zwłóknienie i ostatecznie martwicę wystającej tkanki w poduszkach hemoroidalnych.Mimo że jego stosowanie było początkowo skierowane na hemoroidy I I II stopnia, ostatnie raporty wykazały akceptowalne wyniki dla III I IV stopnia. 22,23 randomizowane kontrolowane badanie porównujące fotokoagulację w podczerwieni i podwiązanie gumką u 94 pacjentów wykazało, że obie procedury były dobrze przyjęte i wysoce skuteczne; jednak pacjenci mieli lepsze wyniki bólu przy fotokoagulacji w pierwszych 24 godzinach po zabiegu (p < .05).24

skleroterapia

skleroterapia polega na wstrzyknięciu środka sklerotycznego do podśluzówki worka hemoroidalnego (ryc. 3), co powoduje reakcję zapalną i ostatecznie tworzy tkankę włóknistą, która zatrzymuje przepływ krwi do hemoroidów. Dostępnych jest wiele środków sklerotycznych, w tym 5% fenolu w oleju migdałowym lub roślinnym, chinina, etanoloamina i hipertoniczna sól fizjologiczna.21

wstrzyknięcie może powodować ropień gruczołu krokowego i posocznicę, chociaż zdarza się to rzadko.Niemniej jednak należy dokładnie ocenić wysoką gorączkę i ból popoprocesowy.

było kilka randomizowanych badań skleroterapii, ale wskaźniki sukcesu do tej pory były wyższe dla hemoroidów klasy I niż dla klas II i III.26-28 jest to preferowana metoda dla pacjentów z zaburzeniami krwawienia spowodowanymi przez leki lub inne choroby (np. marskość wątroby).

Chirurgia

chociaż zabiegi niechirurgiczne znacznie się poprawiły, chirurgia jest najskuteczniejszym i zdecydowanie zalecanym leczeniem u pacjentów z hemoroidami wewnętrznymi wysokiej klasy (stopnie III I IV), hemoroidami zewnętrznymi i mieszanymi oraz hemoroidami nawracającymi.

najbardziej popularne opcje chirurgiczne to otwarta lub zamknięta hemoroidektomia, zszywana hemoroidopeksja i podwiązanie tętnicy hemoroidalnej podwiązane Dopplerem. Każdy z nich ma różne wskaźniki sukcesu i różne profile powikłań, które należy omówić z pacjentem.

ogólnie rzecz biorąc, operacja wiąże się z większą liczbą działań niepożądanych niż zabiegi biurowe lub postępowanie Medyczne. Ból pooperacyjny jest najczęstszą dolegliwością, ale może wystąpić zwężenie odbytu (rzadkie) lub nietrzymanie moczu z powodu nadmiernego wycięcia tkanki i uszkodzenia mięśni zwieracza. Można tego uniknąć, utrzymując normalną anodermę między wycięciami, nie wycinając jednocześnie wszystkich worków hemoroidalnych, jeśli pacjent ma rozległe zmiany, i wykonując staranne rozwarstwienie w płaszczyźnie podśluzówkowej.

pacjenci z obfitym krwawieniem lub istniejącym zaburzeniem krwawienia są najlepiej leczeni metodami chirurgicznymi wykonywanymi na sali operacyjnej.

wycięcie hemoroidektomii chirurgicznej

wycięcie worka hemoroidalnego, najbardziej konwencjonalna technika chirurgiczna, jest zwykle zarezerwowana dla choroby wypadania. Częstość nawrotów po wycięciu hemoroidektomii jest znacznie niższa niż w przypadku jakiegokolwiek innego podejścia.29

hemoroidektomia Wycięciowa może być wykonywana przy użyciu podejścia otwartego, w którym krawędzie wady błony śluzowej nie są ponownie obliczane, lub podejścia zamkniętego, w którym są. W systematycznym przeglądzie Bhatti i wsp. 30 porównali techniki otwarte i zamknięte i stwierdzili, że technika zamknięta powodowała mniejszy ból pooperacyjny, lepsze gojenie się ran i mniejsze krwawienie. Częstość nawrotów, powikłań pooperacyjnych i zakażenia w miejscu operacji oraz długość pobytu były porównywalne z każdym zabiegiem.

Ogólnie Rzecz Biorąc, wycięcie hemoroidektomii jest związane z wyższym wynikiem bólu niż jakakolwiek inna metoda chirurgiczna.29 Ostatnio zastosowanie urządzeń elektrodiatermii, określanych również jako elektrochirurgiczne urządzenia do uszczelniania naczyń, jeszcze bardziej poprawiło ogólne zadowolenie pacjentów.

wiele bolesnych worków hemoroidalnych wymaga starannego podejścia chirurgicznego, ponieważ rozległa resekcja może spowodować rozległe zwłóknienie i zwężenie. Podobnie jak w przypadku zwężenia odbytu, nietrzymanie stolca można zapobiec przez staranne rozwarstwienie. Jednak już istniejące nietrzymanie moczu nie jest przeciwwskazaniem do zabiegu.

podwiązanie tętnic hemoroidalnych kierowane Dopplerem

podwiązanie tętnic hemoroidalnych kierowane Dopplerem polega na użyciu sondy dopplerowskiej w celu znalezienia i podwiązania poszczególnych tętnic hemoroidalnych. Dodatkowo wykonuje się mucopexy (transanal rectoanal repair) w celu przeniesienia tkanki wypadającej. Avital i wsp. 32 poinformowali, że po roku od wykonania zabiegu odsetek nawrotów wynosił 5,3% dla hemoroidów II stopnia i 13% dla hemoroidów III stopnia. Po pięciu latach odsetek nawrotów wynosił 12% dla stopnia II i 31% dla stopnia III.

do tej pory procedura ta wydaje się być odpowiednia dla hemoroidów klasy I, II i III, szczególnie dla klasy II, ale potrzebne są dalsze badania, aby udowodnić jej skuteczność i częstość nawrotów dla bardziej zaawansowanych zmian. Chociaż technika ta ma wysoki wskaźnik zachorowalności (18%), głównie ból lub tenesmus, powoduje mniej bólu pooperacyjnego niż inne metody chirurgiczne.33 Ogólnie rzecz biorąc, ma potencjał, aby stać się preferowanym leczeniem.

zszyty hemoroidopeksja

w tej procedurze część wypadająca wewnętrznej poduszki hemoroidalnej przesuwa się w górę poprzez zszywanie błony śluzowej odbytnicy tuż nad hemoroidem (ryc. 4). Nie jest to opcja dla pacjentów z zakrzepowymi hemoroidami wewnętrznymi lub zewnętrznymi hemoroidami.

chociaż wyniki bólu są niższe w przypadku hemoroidopeksji zszywanej niż w przypadku hemoroidektomii wycięciowej, procedura ta nie jest lepsza pod względem nawrotów.34,35 ponadto lekarze powinni uważać na specyficzne powikłania związane ze zszywaną hemoroidopeksją, takie jak przetoka odbytniczo-pochwowa, zwężenie odbytu lub urazy zwieracza. Te specyficzne powikłania powinny być jasno wyjaśnione pacjentom, a niezbędne informacje powinny być podane pacjentom po wypisie. Lekarz pierwszego kontaktu powinien również uważać na przetoki i zwężenia w tej konkretnej populacji pacjentów.

nie ma najlepszego leczenia

nie ma najlepszego leczenia hemoroidów. Każdy pacjent jest inny, a lekarz i pacjent muszą zrozumieć wzajemne oczekiwania, rozważyć ryzyko i korzyści oraz podjąć wspólną decyzję. Dobra relacja pacjent-lekarz jest niezbędna.

dokładny wywiad i badanie fizykalne pozwolą lekarzowi zrozumieć problem pacjenta (ryc. 5).

biorąc pod uwagę różnorodność dostępnych zabiegów, porównania head-to-head są trudne. Ponadto skuteczność i zastosowanie każdej techniki zmienia się wraz ze stopniem zmiany lub zmian i umiejętnościami lekarza. Brak kompleksowych badań porównujących leczenie zachowawcze, biurowe i chirurgiczne, nie ma zdecydowanych stwierdzeń na podstawie aktualnych dowodów.

u pacjentek ze schorzeniami

u ciężarnych często pojawiają się hemoroidy wraz ze wzrostem ciśnienia w jamie brzusznej, szczególnie w trzecim trymestrze ciąży.36 również ostre epizody bólu i krwawienia są powszechne u kobiet w ciąży z wcześniej istniejącymi hemoroidami.

leczenie zachowawcze jest głównym podejściem u kobiet w ciąży, ponieważ większość hemoroidów ustępuje po porodzie. Obejmuje to zwiększoną zawartość błonnika pokarmowego, zmiękczacze stolca i kąpiele sitz, które są bezpieczne w użyciu dla zewnętrznych hemoroidów. Każda interwencja biurowa lub chirurgiczna powinna zostać odroczona do czasu po porodzie, jeśli to możliwe. W celu złagodzenia objawów zaleca się również ćwiczenia Kegla i leżenie po lewej stronie. W przypadku ciężkiego krwawienia przydatne wydaje się pakowanie odbytu.

pacjenci z immunosupresją i pacjenci leczeni lekami przeciwzakrzepowymi są bardziej podatni na poważne powikłania, takie jak posocznica i obfite krwawienia. Dlatego też u tych pacjentów należy stosować leczenie zachowawcze. Skleroterapia iniekcyjna może być korzystna, ponieważ wykazano, że zmniejsza krwawienie. Należy pamiętać, że pacjenci przyjmujący leki immunosupresyjne powinni zaprzestać ich przyjmowania i rozpocząć przyjmowanie antybiotyku, a pacjenci przyjmujący leki przeciwzakrzepowe lub przeciwpłytkowe powinni zostać poinstruowani, aby zaprzestali ich na tydzień przed jakąkolwiek interwencją.

choroba Leśniowskiego-Crohna. Niektórzy pacjenci z chorobą Leśniowskiego-Crohna mogą mieć hemoroidy, choć jest to rzadkie. Eglinton i wsp., 37 Z serii 715 pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna, stwierdziło, że 190 (26,6%) miało objawową chorobę okołoodbytniczą. Spośród nich tylko 3 (1,6%) miało hemoroidy. Leczenie jest zawsze konserwatywne i skierowane na chorobę Leśniowskiego-Crohna, a nie na hemoroidy.

pacjenci z nadciśnieniem wrotnym (np. z powodu marskości wątroby) są podatni na żylaki odbytu, które mogą przypominać hemoroidy. Żylaki odbytnicy można leczyć podwiązaniem naczyń, podczas gdy skleroterapia jest preferowaną metodą hemoroidów w tej grupie, u których koagulopatia jest powszechna.

choroby hemoroidalne są powszechne w Stanach Zjednoczonych, a przy naszej diecie i stylu życia częstość ich występowania prawdopodobnie wzrośnie. (Krajowe badanie wykazało, że ogólna jakość diety poprawiła się nieznacznie u dzieci i młodzieży w Stanach Zjednoczonych w latach 1999-2012, ale pozostała znacznie poniżej optymalnej.38) lekarze muszą dokładnie ocenić objawy hemoroidalne i zakończyć wszelkie niezbędne badania przesiewowe przed ustaleniem diagnozy. Pomaga to uniknąć braku choroby podstawowej.

suplementy błonnika wraz ze zmianami w diecie i stylu życia stanowią podstawę postępowania, niezależnie od stopnia choroby. Interwencje biurowe są korzystne dla hemoroidów i I II stopnia oraz dla niektórych hemoroidów III stopnia. Powtarzające się interwencje mogą zwiększyć wskaźnik sukcesu. U pacjentów z objawowymi hemoroidami wysokiej klasy hemoroidektomia chirurgiczna jest najskuteczniejszą metodą z NAJNIŻSZYM współczynnikiem nawrotów, chociaż powoduje większy ból niż metody zachowawcze.

Dr Cengiz jest rezydentem Cleveland Clinic Digestive Disease & Oddziału Chirurgii Ogólnej Instytutu Chirurgii. Dr Gorgun jest dyrektorem dolnego odcinka przewodu pokarmowego & Centrum Chirurgii Endoluminal Surgery Institute.

Uwaga: Ten artykuł pierwotnie został opublikowany w Cleveland Clinic Journal of Medicine(2019 wrzesień;86 (9):612-620).

1. Peery AF, Crockett SD, Barritt AS i in. Ciężar chorób przewodu pokarmowego, wątroby i trzustki w Stanach Zjednoczonych. Gastroenterologia 2015; 149(7):1731-1741.e3.
2. Thomson WH. Rodzaj i przyczyna hemoroidów. Proc R Soc Med 1975; 68( 9): 574-575.
3. Davis BR, Lee-Kong SA, Migaly J, Feingold DL, Steele SR. the American Society of Colon and Rectal Surgeons clinical practice guidelines for the management of hemoroids. Dis Colon Rectum 2018; 61(3):284–292.
4. Lohsiriwat V. leczenie hemoroidów: widok koloproktologa. World J Gastroenterol 2015; 21 (31): 9245-9252.
5. Wolf AMD, Fontham ETH, Church TR, et al. Badanie przesiewowe raka jelita grubego dla dorosłych średniego ryzyka: aktualizacja wytycznych 2018 od American Cancer Society. CA Cancer J Clin 2018; 68(4):250-281.
6. Johansson HO, Graf w, Påhlman L. Am J Gastroenterol 2005; 100(2):401– 406.
7. Garg P, Singh P. Odpowiedni suplement diety i TON błonnika może pomóc uniknąć operacji u większości pacjentów z zaawansowanymi hemoroidami. Minerva Gastroenterol Dietol 2017; 63(2):92-96.
8. Garg P. konserwatywne leczenie hemoroidów zasługuje na większą uwagę w wytycznych i praktyce klinicznej . Dis Colon Rectum 2018; 61 (7): e348.
9. Rakinic J, Poola VP. Hemoroidy i przetoki: nowe rozwiązania starych problemów. Curr Probl Surg 2014; 51 (3): 98-137.
10. Alonso-Coello P, Guyatt G, Heels-Ansdell D, et al. Środki przeczyszczające do leczenia hemoroidów. Cochrane Database Syst Rev 2005; (4): CD004649.
11. Struckmann JR. skuteczność kliniczna mikronizowanej oczyszczonej frakcji flawonoidowej: przegląd. J Vasc Res 1999; 36 (suppl 1): 37-41.
12. Shoab SS, Porter J, Scurr JH, Coleridge-Smith PD. Odpowiedź na aktywację śródbłonka po doustnej mikronizowanej terapii flawonoidami u pacjentów z przewlekłą chorobą żylną-badanie prospektywne. Eur J Vasc Endovasc Surg 1999; 17(4):313-318.
13. Meyer OC. Bezpieczeństwo i Ochrona Dafl na 500 mg w niewydolności żylnej i chorobie hemoroidalnej. Angiology 1994; 45 (6 pt2): 579-584.
14. Perera N, Liolitsa D, Iype S, et al. Flebotonika na hemoroidy. Cochrane Database Syst Rev 2012; (8):CD004322.
15. Alonso-Coello P, Zhou Q, Martinez-Zapata MJ, et al. Metaanaliza flawonoidów do leczenia hemoroidów. Br J Surg 2006;93 (8): 909-920.
16. Lee HH, Spencer RJ, Beart RW Jr. wiele bandaży hemoroidalnych w jednej sesji. Dis Colon Rectum 1994; 37(1):37-41.
17. prawo WL, Chu KW. Potrójne podwiązanie gumką do hemoroidów: prospektywna, randomizowana próba zastosowania miejscowego zastrzyku znieczulającego. Dis Colon Rectum 1999; 42(3):363-366.
18. Iyer VS, Shrier I, Gordon PH. Długotrwały wynik podwiązania gumki w przypadku objawowych pierwotnych i nawracających hemoroidów wewnętrznych. Dis Colon Rectum 2004; 47 (8): 1364-1370.
19. Shanmugam V, Thaha MA, Rabindranath KS, Campbell KL, Steele RJ, Loudon MA. Podwiązanie gumki a wycięcie hemoroidektomii hemoroidów. Cochrane Database Syst Rev 2005; (3): CD005034.
20. Brown SR, Tiernan JP, Watson AJM, et al; HubBLe Study team. Podwiązanie tętnicy hemoroidalnej a podwiązanie gumką w leczeniu objawowych hemoroidów drugiego i trzeciego stopnia (HubBLe ’ a): wieloośrodkowe, otwarte, randomizowane, kontrolowane badanie. Lancet 2016; 388(10042):356-364.
21. Asge Technology Committee; Siddiqui UD, Barth BA, Banerjee s, et al. Urządzenia do endoskopowego leczenia hemoroidów. 2014; 79(1):8-14.
22. Ahmad a, Kant R, Gupta A. Analiza porównawcza podwiązania tętnic hemoroidalnych metodą Dopplera (DG-HAL) & koagulacja w podczerwieni (IRC) w leczeniu hemoroidów. Indian J Surg 2013; 75(4):274-277.
23. Poen AC, Felt-Bersma RJ, Cuesta MA, Devillé W, Meuwissen SG. Randomizowane, kontrolowane badanie podwiązania gumki a koagulacja na podczerwień w leczeniu hemoroidów wewnętrznych. Eur J Gastroenterol Hepatol 2000; 12(5): 535-539.
24. Marques CF, Nahas SC, Nahas CS, Sobrado CW Jr, Habr-Gama A, Kiss Dr. wczesne wyniki leczenia wewnętrznej choroby hemoroidalnej za pomocą koagulacji w podczerwieni i elastycznego bandingu: prospektywne randomizowane badanie krzyżowe. Tech Coloproctol 2006; 10(4):312-317.
25. Madoff RD, Fleshman JW; Clinical Practice Committee, American Gastroenterological Association. Przegląd techniczny Amerykańskiego Towarzystwa Gastroenterologicznego w zakresie diagnostyki i leczenia hemoroidów. Gastroenterology 2004; 126(5):1463-1473.
26. Yano T, Yano K. porównanie skleroterapii iniekcyjnej pomiędzy 5% fenolem w oleju migdałowym a siarczanem glinowo-potasowym i kwasem garbnikowym dla hemoroidów stopnia 3. Ann Coloproctol 2015; 31(3):103-105.
27. Kanellos i, Goulimaris I, Vakalis I, Dadoukis I. długoterminowa ocena skleroterapii hemoroidów. Badanie prospektywne. Int J Surg Investig 2000; 2(4):295-298.
28. Moser KH, Mosch C, Walgenbach m, et al. Skuteczność i bezpieczeństwo skleroterapii pianką polidokanolową w porównaniu z płynnym sklerozantem w leczeniu hemoroidów pierwszego stopnia: randomizowane, kontrolowane, wieloośrodkowe badanie z pojedynczą ślepą próbą. Int J Colorectal Dis 2013; 28 (10): 1439-1447.
29. MacRae HM, McLeod RS. Porównanie metod leczenia hemoroidów: metaanaliza. Can J Surg 1997; 40(1):14-7.
30. Bhatti MI, Sajid MS, Baig MK. Milligan-Morgan (open) versus Ferguson hemoroidectomy (closed): a systematic review and meta-analysis of published randomized, controlled trials. World J Surg 2016; 40 (6): 1509-1519.
31. Nienhuijs S, de Hingh I. hemoroidektomia konwencjonalna a LigaSure dla pacjentów z objawowymi hemoroidami. Cochrane Database Syst Rev 2009; (1): CD006761.
32. Avital S, Inbar R, Karin E, Greenberg R. pięcioletnia obserwacja podwiązania tętnicy hemoroidalnej kierowanej Dopplerem. Tech Coloproctol 2012; 16(1):61-65.
33. Ratto C, Parello a, Veronese E, et al. Doppler-guided transanal haemoroidal dearterialization for hemoroids: results from a multicentre trial. Colorectal Dis 2015; 17(1): 010-019.
34. Senagore AJ, Singer M, Abcarian h, et al; Procedura wypadania i hemoroidów (PPH) Wieloośrodkowa Grupa Badawcza. Prospektywne, randomizowane, kontrolowane wieloośrodkowe badanie porównujące hemoroidopeksję zszywaną i hemoroidektomię Fergusona: wyniki okołooperacyjne i roczne. Dis Colon Rectum 2004; 47 (11): 1824-1836.
35. Jayaraman S, Colquhoun PH, Malthaner RA. Zszywany kontra konwencjonalna operacja na hemoroidy. Cochrane Database Syst Rev 2006; (4): CD005393.
36. Poskus T, Buzinskiene D, Drasutiene G, et al. Hemoroidy i szczeliny odbytu w czasie ciąży i po porodzie: prospektywne badanie kohortowe. BJOG 2014; 121(13):1666–1671.
37. Eglinton TW, Barclay ML, Gearry RB, Frizelle FA. Spektrum choroby Leśniowskiego-Crohna w kohorcie populacyjnej. Dis Colon Rectum 2012; 55 (7): 773-777.
38. Gu X, Tucker kl. Jakość dietetyczna amerykańskiej populacji dzieci i młodzieży: trendy w latach 1999-2012 i stowarzyszenia z wykorzystaniem federalnych programów pomocy żywieniowej. Am J Clin Nutr 2017;105(1):194-202.

podziel się

emre gorgun hemerhoidopeksja hemerroidalne podwiązanie tętnic chirurgia hemoroidów hemoroidektomia hemoroidy fotokoagulacja w podczerwieni krwawienie z odbytu podwiązanie gumki skleroterapia