Grecki przymiotnik

definicja conc dopasowanie colocación umieszczenie Referencias odniesienia

definicja przymiotnika

Przymiotnik to słowo towarzyszące rzeczownikowi do definicji lub oceny; wyraża cechy lub właściwości rzeczownika. Słowo pochodzi od łacińskiego adjectivus, „który jest dodawany”.

na przykład γγαθόςννήρ, dobry człowiek. Słowo wykonuje tutaj funkcję wskazać żadnych ich cech i mówi, że określają, że dodać przymiotnik nie jest już powiedziane, każdy ἀνήρ, ale to od ἀγαθός.

w rzeczywistości, przymiotnik wskazuje jakość przypisana do rzeczownika, dobrze abstrakcyjne (ὁ ἀγαθός ἀνήρ), dobrze specyficzne (μ μέλαινα ναῦς).

przymiotnik jest klasą słów, która działa zwykle jako sąsiadująca z rzeczownikiem, któremu towarzyszy. To słowo zmiennej, czyli declinable, który umawia się z rzeczownikiem w przypadku, rodzaj i liczba (w kastylijskim zgodności tylko od rodzaju i liczby):

• ὁ ἀργὸς δοῦλος
• ἡ καλὴ γύνη
• τοὺς μικροὺς ἵππους

Instalacja Przymiotnik

W grecki normalnie w ciągu Syntagma nominalnej przymiotnik -rzeczownik:

• ἔνδοξος ἄνθρωπος
• znanej osoby

order rzeczownik – przymiotnik wskazuje nacisk na przymiotnik:

• νῆσος μικρά
• mała wyspa,

Kiedy pojawi się artykuł, dołącza do grupy przymiotnik -rzeczownik:

• ὁ ἰσχυρὸς δοῦλος
• sługa silniejszy

W porządku, rzeczownik – przymiotnik (kategorycznie) w artykule powtarza:

• ὁ δοῦλος ὁ ἰσχυρὸς
• sługa (ten, który jest) Sejf

w końcu, i przymiotnik mogą być jądrem predykatu Moc, lub, innymi słowy, atrybut. Zazwyczaj zdanie nominalne ma określony podmiot i nieokreślony atrybut. To tworzy następujące możliwe rozkazy w takiej modlitwy:

• χαλεπὸς ὁ πόνος (ἐστιν)
• ὁ πόνος χαλεπὸς (ἐστιν)
• praca ciężka

niektóre przymiotniki, które oznaczają różne rzeczy w zależności od ich położenia:

• τὸ ἄκρον δένδρον
• wysokie drzewo
• τὸ δένδρον δκρον
• wysokie drzewo