potrzebna Edycja kopii
Ten artykuł cierpi na brak jakości pisania. Możesz pomóc bazie danych DC, ulepszając gramatykę i strukturę zdań tego artykułu,aby uzyskać wyższy standard jakości. Biedny Perry dostanie zawału, jeśli tego nie zrobisz!

DC Comics, Inc. jest jedną z największych amerykańskich firm zajmujących się wydawaniem komiksów i pokrewnych mediów. Jest to oddział wydawniczy DC Entertainment, Inc., spółka zależna WarnerMedia (dawniej Time Warner), konglomeratu wydawniczego należącego do AT&T. od dziesięcioleci DC Comics jest jedną z dwóch największych amerykańskich firm komiksowych, obok Marvel Comics. Inicjały ” DC ” były pierwotnie skrótem od Detective Comics, a później oficjalną nazwą.

pierwotnie mieści się w Nowym Jorku przy 432 Fourth Avenue, DC był kolejno siedzibą przy 480, a później 575 Lexington Avenue; 909 Third Avenue; 75 Rockefeller Plaza; 666 Fifth Avenue; i 1325 Avenue of the Americas (w 1992). DC przejęło kilka pięter, kiedy przeniosło się na Broadway 1700 W połowie lat 90., przenosząc się tam z innym magazynem Time Warner property Mad, który przeniósł się tam z Madison Avenue 485. W 2015 roku cała operacja została przeniesiona do Burbank w Kalifornii.

Historia

początki

korporacja jest połączeniem kilku firm. National Allied Publications zostało założone przez majora Malcolma Wheelera-Nicholsona w 1934 roku w celu publikowania New Fun: The Big Comic Magazine #1 (Feb. 1935), później znany jako More Fun. Pierwszy amerykański komiks z wyłącznie oryginalnym materiałem, a nie przedrukami komiksów, był tabloidowym magazynem o wymiarach 10 na 15 cali, 36-stronicowym z kartonową, nie błyszczącą okładką. Numer # 6 (Październik) 1935) przyniósł komiksowy debiut Jerry ’ ego Siegela i Joe Shustera, przyszłych twórców Supermana, którzy rozpoczęli swoją karierę od muszkietera swashbucklera „Henri Duval” i, pod pseudonimami „Leger and Reuths”, przygody nadprzyrodzonego przestępcy „Doctor Occult”.

Wheeler-Nicholson dodał drugi magazyn, New Comics, który swoją premierę miał w grudniu. Data okładki z 1935 roku i zbliżona do tego, co stanie się standardowym rozmiarem komiksów Złotego Wieku, o nieco większych wymiarach niż dzisiejszy. tytuł ten przekształcił się w Komiksy przygodowe, które kontynuowano przez wydanie #503 w 1983 roku, stając się jedną z najdłużej wydawanych serii komiksowych.

jego trzeci i ostatni tytuł to Detective Comics, reklamowany ilustracją z okładki z grudnia. 1936, ale ostatecznie premiera odbyła się trzy miesiące później, z datą okładki marca 1937. Tematyczna seria antologii stała się sensacją wraz z wprowadzeniem Batmana w numerze 27 (maj 1939). Do tego czasu jednak Wheeler-Nicholson już nie żył. W 1937 roku, zadłużony wobec właściciela drukarni i dystrybutora czasopism Harry ’ ego Donenfelda, który był również wydawcą czasopism pulp i dyrektorem w niezależnej dystrybucji czasopism News-Wheeler — Nicholson został zmuszony do wzięcia Donenfelda jako partnera w celu opublikowania detektywa #1. Detective Comics, Inc. został utworzony, z Wheeler-Nicholson i Jack S. Liebowitz, księgowy Donenfeld, wymienione jako właścicieli. Major pozostał przez rok, ale problemy z przepływem środków pieniężnych trwały nadal i został zmuszony do odejścia.

wkrótce potem pojawiła się premiera, co byłoby jego czwartym tytułem, Action Comics National Allied Publications, którego premiera wprowadziła Supermana (postać, z którą Wheeler-Nicholson nie był bezpośrednio zaangażowany; redaktor VIN Sullivan zdecydował się uruchomić fabułę po tym, jak Sheldon Mayer uratował ją ze stosu slush).

National Allied Publications and Detective Comics, Inc., wkrótce połączył się w National Comics, który w 1944 roku wchłonął afiliowany koncern, wydawnictwa Maxa (Charlie) Gainesa i Liebowitza. Następnie Liebowitz połączył krajowe Komiksy, Niezależne wiadomości i powiązane firmy w Krajowe periodyki, bezpośredni prekursor DC. Później tego samego dziesięciolecia Gaines został wykupiony i pozostawiony do utworzenia Educational Comics, Inc., lepiej znany jako EC. W 1961 r. krajowe publikacje periodyczne stały się notowane na giełdzie.

pomimo oficjalnych nazw National Comics i krajowych wydawnictw periodycznych, logo „Superman-DC” było używane w całej linii, a firma znana potocznie jako DC Comics przez lata przed oficjalnym przyjęciem tej nazwy.

Złoty Wiek

firma Wheeler-Nicholson była pionierem amerykańskiego komiksu, wydając pierwszy taki periodyk składający się wyłącznie z oryginalnych materiałów, a nie przedruków komiksów z gazet, zaczynając od Fun: The Big Comic Magazine #1 (Feb. 1935), nazwaną po pierwszym numerze nową zabawą. Rozwijająca się firma była również pierwszą, w której pojawili się superbohaterowie, począwszy od Action Comics # 1 w 1938 roku. Gdy sprzedaż tytułu okazała się nieoczekiwanie silna, a BADANIA RYNKOWE potwierdziły, że główną przyczyną był Superman, rozpoczął się okres zwany Złotym Wiekiem komiksów. W reakcji firma wprowadziła takie inne popularne postacie, jak Batman i Wonder Woman oraz pierwszy zespół superbohaterów, Justice Society of America.

w świetle tego spektakularnego sukcesu firma zaczęła agresywnie działać przeciwko naśladowcom za łamanie praw autorskich przez inne firmy. Wśród nich były wydawnictwa Fox, których postać Wonderman została celowo stworzona jako rażąca Kopia Supermana. To rozszerzyło się na firmę pozywającą Fawcett Comics za ich najlepiej sprzedającą się postać, Kapitana Marvela, za kopiowanie Supermana, pomimo faktu, że podobieństwa były bardziej wątłe. Rozpoczęło to wieloletnią walkę sądową, która zakończyła się w 1955 roku, kiedy Fawcett skapitulował i w dużej mierze zaprzestał publikacji swoich komiksów.

Kiedy gatunek superbohatera zanikł pod koniec lat 40., firma skupiła się na innych gatunkach, takich jak science fiction, westerny, humor i romans. W dużej mierze unikali trendów kryminalnych i grozy tamtych czasów, unikając w ten sposób reakcji na komiksy kryminalne i grozy w latach 50. garstka najpopularniejszych tytułów superbohaterów (przede wszystkim Action Comics i Detective Comics, dwa najdłużej działające tytuły medium) kontynuowała publikację.

Silver Age

w połowie lat 50.dyrektor redakcji Irwin Donenfeld i wydawca Liebowitz zdecydowali, że mimo że nie publikują już zbyt wiele superbohaterów, znaki towarowe muszą zostać utrzymane. Skierowali redaktora Juliusa Schwartza, aby wymyślił nową historię Flash, która zostanie wydrukowana jako jedno ujęcie w numerze # 4 (Październik 2010). 1956) o eksperymentalnym tytule Showcase. Zamiast ożywić starą postać, Schwartz miał pisarzy Gardner Fox i Robert Kanigher, penciler Carmine Infantino i inker Joe Kubert aktualizacji i modernizacji koncepcji. Cywilna tożsamość, kostium i pochodzenie Flasha zostały zmienione dla współczesnej publiczności. Ku zaskoczeniu wydawców wydanie sprzedało się i zaplanowano kolejne historie. Nowe leczenie okazało się na tyle popularne, że wkrótce doprowadziło do podobnej przebudowy Green Lantern i wprowadzenia aktualizacji drużyny superbohaterów Justice Society of America jako nowoczesnej drużyny All-star Justice League of America. Showcase # 4 zwiastował to, co jest powszechnie określane jako srebrny wiek komiksów.

inne postacie Narodowe, które nie zostały anulowane, zostały podobnie wyprofilowane. Mort Weisinger nadzorował rodzinę tytułów Superman i wprowadził wiele nowych postaci, takich jak Supergirl, Bizarro i Brainiac, które stworzyły wiele elementów, które do dziś wpływają na fabułę. Jack Schiff był nieco mniej udany z Batmanem, wprowadzając Batwoman, Bat-Girl I Bat-Mite, i próbuje zmodernizować Pasek z elementami science fiction. Ostatecznie książka została podarowana Juliusowi Schwartzowi, który wprowadził nowy wygląd i nacisk na Batmana jako detektywa. W międzyczasie redaktor Robert Kanigher z powodzeniem przerobił Wonder Woman jako tytuł skierowany do młodych dziewcząt, w którym cała rodzina postaci Wonder Woman przeżywa fantastyczne przygody w mitologicznym kontekście.

serial telewizyjny o Batmanie wywołał ogromny wzrost sprzedaży komiksów, ale później sprzedaż zaczęła spadać. W 1967 roku dyrektorem redakcyjnym firmy został artysta Batman Carmine Infantino. W obliczu spadku sprzedaży, częściowo z powodu rosnącej popularności Marvel Comics, próbował zaradzić sytuacji za pomocą wlewu nowych tytułów i postaci, i zwerbował główne talenty, takie jak Steve Ditko i obiecujących nowicjuszy, takich jak Neal Adams. DC comics przeszło od bycia pisarzem do artysty, ponieważ wszyscy nowi redaktorzy zatrudnili artystów: Joe Kubert, Dick Giordano, Mike Sekowsky, Jack Kirby.

nowi redaktorzy starali się uchwycić rynek młodzieży, używając tylko pisarzy poniżej trzydziestu lat. Jednak podczas gdy nowi pracownicy dążyli do wyrafinowanego opowiadania historii i postaci, mieli niewielkie doświadczenie w branży, a względny brak profesjonalizmu w ich pracy utrudniał ich wysiłki. Jednak niektóre nowe talenty, takie jak Dennis O ’ Neil, który pracował nad Green Lantern i Batman, stały się światłami przemysłowymi. Niemniej jednak okres ten był nękany przez krótkotrwałe serie, które zaczęły się mocno, ale szybko wygasły. Nowe komiksy, skierowane specjalnie na rynek fanów, nie trafiły do sprzedaży. Jedna z teorii mówi o tym, że lokalni dystrybutorzy komiksów, którzy i tak nie chcieli zajmować się przedmiotami o niskim zysku, po prostu dawali książki spekulantom, którzy gromadzili je na tylnym rynku wydawniczym. Tak więc, im bardziej popularna książka, tym niższa jej sprzedaż. Ponadto talent zaangażowany często miał tendencję do opuszczania ustalonych tytułów po kilku problemach, biorąc pod uwagę, że nie mieli motywacji do pozostania przy swoich kreacjach, ponieważ byli w dużej mierze opłacani za stronę, niezależnie od wyników sprzedaży ich książek.

w 1970 roku Jack Kirby wycofał się z Marvela, aby stworzyć swoją najbardziej ambitną artystycznie kreację, the Fourth World titles, w której próbował stworzyć oryginalny wyrafinowany podtytuł, który mógłby przemówić do lojalnej publiczności fanów. Sprzedaż nie spełniła jednak oczekiwań kierownictwa, a ponieważ nie wierzyli w koncepcję, przedsięwzięcie zostało przedwcześnie anulowane, chociaż postacie i koncepcje stały się integralną częścią wieloświata DC. Kirby zaczął tworzyć udaną serię Kamandi, gdy został skierowany przez wydawcę, aby wymyślić coś przypominającego planetę małp.

ponadto Captain Marvel został reaktywowany w latach 70. jako początkowo licencjonowany obiekt pod tytułem Shazam!. Jednak obiekt nie mógł odzyskać swojej dawnej popularności, chociaż popularna była telewizyjna adaptacja na żywo z sobotniego poranka, a postać w dużej mierze zachowa miejsce w uniwersum DC do dziś.

pod koniec lat 70.i 80.

Kinney National Company, firma świadcząca usługi parkingowe i sprzątające, nabyła National w 1967 roku i studio filmowe Warner Bros.-Seven Arts w 1969 roku. Kinney w 1972 roku odłączył się od swoich Nie-rozrywkowych aktywów i zmienił nazwę na Warner Communications, oddając National pod przywództwo Warner. W styczniu 1976 roku Infantino zastąpiła Jenette Kahn, była wydawca magazynu dla dzieci. National zostało przemianowane na DC Comics, Inc. w 1977 roku.

w tym czasie DC starało się konkurować z Marvelem, znacznie zwiększając jego wydajność, co firma nazwała „DC Explosion”. Były to Serie z nowymi postaciami, takimi jak Firestorm i Shade, the Changing Man oraz kilka tytułów nie-superbohaterów. Później jednak Warner wyłączył wtyczkę i dramatycznie ograniczył tytuły, zwalniając wielu pracowników w tym, co przemysłowi obserwatorzy nazwali „Implozją DC”.

poszukując nowych sposobów na zwiększenie udziału w rynku, nowy zarząd wydawcy Kahn, wiceprezes Paul Levitz i redaktor zarządzający Dick Giordano zajęli się kwestią niestabilności talentów. W tym celu — idąc za przykładem Atlas/Seaboard Comics i takich niezależnych firm jak Eclipse Comics — DC zaczęło oferować tantiemy. Ponadto firma stworzyła koncepcję wydawniczą limitowanej serii, która pozwalała na elastyczne aranżacje fabuły, które mogły odnieść sukces bez presji natychmiastowego śledzenia ich na czas nieokreślony.

te zmiany polityczne natychmiast opłaciły się sukcesem nowych Teen Titans autorstwa pisarza Marva Wolfmana i artysty George ’ a Péreza, dwóch popularnych talentów z historią sukcesu. Ich superbohaterski komiks team, który na swój sposób naśladował strukturę serii Marvel ’ s X-Men, zdobył znaczną sprzedaż częściowo dzięki stabilności zespołu, który utrzymał Tytuł przez lata. Ponadto zespół skorzystał z opcji limitowanej serii, aby stworzyć tytuł spin-off, Tales Of The New Teen Titans, aby przedstawić pochodzenie swoich oryginalnych postaci bez konieczności przerywania narracji głównej serii lub zmuszania ich do podwojenia nakładu pracy przy kolejnym trwającym tytule.

ta udana rewitalizacja Niewielkiego tytułu skłoniła redakcję do spojrzenia na to samo z całym komiksem liniowym. Rezultatem był limitowany serial Crisis on Infinite Earths, który dał firmie możliwość odrzucenia niektórych „bagaży” swojej historii i zrewidowania głównych postaci, takich jak Superman i Wonder Woman. Jednak DC nie porzuciło całkowicie swojej historii. W 1989 roku rozpoczęli publikację the DC Archive Editions, serii stworzonej w celu zebrania ich wczesnych, rzadkich numerów w stałym formacie twardym.

W międzyczasie Brytyjski pisarz Alan Moore ponownie zainspirował niewielką serię horrorów Swamp Thing / Saga of the Swamp Thing, a jego wysoko ceniona praca wywołała komiksowy odpowiednik brytyjskiej inwazji rocka, w której wiele brytyjskich talentów, w tym Neil Gaiman i Grant Morrison, przyszło do pracy dla firmy. Wynikający z tego napływ wyrafinowanych materiałów z gatunku horror i dark fantasy doprowadził nie tylko do porzucenia przez DC kodu komiksowego dla poszczególnych tytułów przez te talenty, ale także do późniejszego założenia w 1993 roku wydawnictwa Vertigo imprint for mature readers.

doceniane serie limitowane, takie jak Batman: Mroczny Rycerz powraca Franka Millera i strażnicy Alana Moore ’ a, również zwróciły uwagę na zmiany w DC. Ta nowa wolność twórcza i towarzyszący jej rozgłos pozwoliły DC poważnie zakwestionować dominację Marvela.

pod koniec lat 80. wymarło również wiele udanych tytułów z gatunku DC war, w tym czcigodna seria, która była drukowana od lat 60.te tytuły, wszystkie z ponad 100 wydaniami i żaden z nich nie przetrwał do 1985 roku, obejmowały Sgt. Rock, G. I. Combat, the Unknown Soldier i Weird War Tales.

lata 90.

przemysł komiksowy przeżywał krótki boom na początku lat 90., dzięki połączeniu spekulacyjnego zakupu książek jako przedmiotów kolekcjonerskich i kilku fabuł, które zwróciły uwagę mainstreamowych mediów. Rozszerzona fabuła DC, w której Superman został zabity, a Batman okaleczony, spowodowała dramatycznie zwiększoną sprzedaż, ale wzrost był tak tymczasowy, jak substytuty, a sprzedaż spadła, ponieważ sprzedaż przemysłu poszła w poważny kryzys.

prasa Piranha DC i inne nadruki w latach 90.zostały wprowadzone w celu ułatwienia dywersyfikacji i wyspecjalizowanego marketingu linii produktów. Zwiększyły one wykorzystanie nietradycyjnych ustaleń umownych, w tym utworów będących własnością twórców i materiałów licencyjnych innych firm. Zwiększyły również nakłady wydawnicze, w tym zarówno zbiory komiksów seryjnych, jak i oryginalne powieści graficzne.

linia Vertigo była skierowana do starszej i bardziej literackiej publiczności, w dużej mierze pozbawionej piętna „dziecięcej rzeczy”. DC zawarło umowę wydawniczą z Milestone Media, która dała firmie linię komiksów z bardziej zróżnicowaną kulturowo i rasowo gamą postaci superbohaterów. Chociaż linia Milestone zaprzestała publikacji, zaowocowała popularnym serialem animowanym Static Shock. Paradox Press zostało założone w celu publikowania materiałów, które byłyby uważane za „główny nurt” w branży książkowej-w tym wielkoformatowej Big Book of… seriale i kryminały, takie jak Droga do zatracenia – ale paradoksalnie pozostawały niszą w branży komiksowej. DC zakupiło Wildstorm Comics od Jima Lee i utrzymało go jako osobny imprint z własnym stylem i publicznością. Podobnie, dodali the Wildstorm imprint America 's Best Comics, stworzony przez Alana Moore’ a, w tym tytuły Tom Strong i Promethea.

2000s

W marcu 2003 roku DC nabyło prawa do publikacji i merchandisingu długogrającej serii fantasy Elfquest, wcześniej samodzielnie opublikowanej przez twórców Wendy i Richarda Piniego pod szyldem WaRP Graphics. W następnym roku DC założyło cmx imprint do przedruku przetłumaczonej mangi i tymczasowo nabyło Północnoamerykańskie prawa wydawnicze do powieści graficznych od europejskich wydawców 2000 AD i humanoidów. Zmieniła również nazwę na maskotkę Jonni DC.

począwszy od 2004 roku DC rozpoczęło prace nad kontynuacją Crisis on Infinite Earths, obiecując znaczące zmiany w DCU. W 2005 roku firma wydała kilka limitowanych serii, w których narastały konflikty między bohaterami DCU, A wydarzenia kulminacyjne miały miejsce w limitowanej serii Infinite Crisis. Następnie trwająca seria DC skoczyła o rok do przodu w swojej ciągłości fabularnej, A DC wydało cotygodniową serię, 52, która stopniowo wypełniała lukę.

również w 2005 roku DC uruchomiło linię „All-Star”, w której znalazły się niektóre z najbardziej znanych postaci DC i istniejące w alternatywnym wszechświecie bez długiej i zawiłej ciągłości DCU. All-Star Batman & Robin The Boy Wonder rozpoczął swoją premierę w lipcu 2005 roku (miesiąc po premierze bardzo udanego cinematic rebirth W DC z Batman Begins), A All-Star Superman rozpoczął się w listopadzie 2005 roku. All Star Wonder Woman i All Star Batgirl zostały ogłoszone w 2006 roku, wraz z premierą Superman Returns w kinach, ale żadna z nich nie została wydana ani zaplanowana na koniec 2009 roku. Adam Hughes, który początkowo został ogłoszony scenarzystą/artystą All Star Wonder Woman w 2006 roku, wyjaśnił na San Diego Comic-Con International w 2010 roku, że projekt ten był „w zamrażarce” na razie, ze względu na trudności związane zarówno z pisaniem, jak i ilustrowaniem siebie.

DC Entertainment

we wrześniu 2009 roku, Warner Bros. ogłosił, że DC Comics stanie się spółką zależną DC Entertainment, Inc., z Diane Nelson, Prezes Warner Premiere, zostaje prezesem nowo powstałej firmy i DC Comics prezes i Wydawca Paul Levitz przechodzi na stanowisko redaktora i ogólnego konsultanta tam.

18 lutego 2010 roku DC Entertainment mianowało Jima Lee i Dana DiDio Współwydawcami DC Comics, Geoffa Johnsa dyrektorem kreatywnym, Johna Rooda dyrektorem ds. sprzedaży, marketingu i rozwoju Biznesu oraz Patricka Caldona dyrektorem ds. finansów i Administracji.

w maju 2011 roku DC ogłosiło, że stanie się pierwszym wydawcą komiksów, który zacznie wydawać cyfrowe wersje swoich komiksów tego samego dnia, co wersje papierowe. DC ogłosiło również masowy restart swojego uniwersum DC po wydarzeniu Flashpoint.

historia Logo

Zobacz także: LOGO DC / Galeria

pierwsze logo DC pojawiło się w wydaniu ich tytułów z marca 1940 roku. Litery ” DC ” oznaczały Detective Comics, nazwę firmy używaną w tym czasie. Logo było małe i nie miało tła. To po prostu „Publikacja DC”.

w listopadowych tytułach DC wprowadzono zaktualizowane logo DC. Ta wersja była prawie dwukrotnie większa od pierwszej, a także była pierwszą wersją z białym tłem. Imię Supermana zostało dodane do” A DC Publication”, skutecznie uznając zarówno Supermana (gwiazdę” Action Comics”), jak i Batmana (gwiazdę”Detective Comics”). To logo było również pierwszą wersją, która zajmowała lewy górny róg okładki, gdzie logo Zwykle znajdowało się od tego czasu. Firma określała się w swojej reklamie jako „Superman-DC”.

w listopadzie 1949 roku logo zostało zmodyfikowane, włączając do logo obecną nazwę firmy (National Comics Publications). Logo to służyło również jako okrągłe ciało Johnny ’ ego DC, maskotki DC w latach 60. XX wieku.

w październiku 1970 roku okrągłe logo zostało na krótko wycofane na rzecz prostego „DC” w prostokącie z nazwą tytułu lub gwiazdą książki (tj. w wielu wydaniach Action Comics napisano „DC Superman”). Obraz głównego bohatera pojawił się powyżej lub poniżej prostokąta. W przypadku książek, które nie miały ani jednej gwiazdy, takich jak House of Mystery czy Justice League of America, tytuł i „DC” pojawiały się w stylizowanym logo, takim jak nietoperz Dla House of Mystery. To użycie znaków jako logo pomogło ustalić podobieństwa jako znaki towarowe i było podobne do współczesnego wykorzystania postaci przez Marvela jako części ich marki okładki.

tytuły DC „100 Page Super-Spectacular”, a później wydania 100-stronicowe i „Giant” publikowane w latach 1972-1974 zawierały logo, które było wyłączne dla tych edycji, litery „DC” w prostym kroju pisma bezszeryfowego, w okręgu. (Wariant miał litery w kwadracie.)

tytuły z lipca 1972 roku zawierały nowe okrągłe logo. Litery ” DC ” były renderowane w kroju blokowym, który pozostał w późniejszych zmianach logo do 2005 roku. Tytuł książki Zwykle pojawiał się wewnątrz koła, nad lub pod literami.

w grudniu 1973 roku logo zostało zmodyfikowane, otaczając litery „DC” słowami „Linia Super-gwiazd” i motyw gwiazdy, który miał być kontynuowany w późniejszych logotypach. Od sierpnia 1975 do października 1976 logo to umieszczano w górnej części okładki.

gdy Jenette Kahn została wydawcą DC pod koniec 1976 roku, zleciła projektantowi graficznemu Miltonowi Glaserowi zaprojektowanie nowe logo. Popularnie nazywane” DC bullet”, logo po raz pierwszy pojawiło się na tytułach DC w lutym 1977 roku. Chociaż różnił się rozmiarem i kolorem i był czasami przycinany przez krawędzie okładki lub na krótko obracany o 45 stopni, pozostawał zasadniczo niezmieniony przez prawie trzy dekady.

w lipcu 1987 roku DC wydało wersje Justice League #3 i The Fury of Firestorm #61 Z nowym logo DC. Zawierała ona obraz Supermana w kręgu otoczonym słowami ” SUPERMAN COMICS.”Te warianty okładek zostały wydane w kioskach na niektórych rynkach jako test marketingowy, aby sprawdzić, czy użycie Supermana zwiększy sprzedaż.

8 maja 2005 roku zaprezentowano nowe logo, debiutujące w tytułach DC począwszy od czerwca 2005 z DC Special: the return of Donna Troy #1 i reszta tytułów w następnym tygodniu. Oprócz komiksów, został zaprojektowany dla DC properties w innych mediach, takich jak Batman Begins, Smallville, Justice League Unlimited, collectibles i inne towary. Logo, które niektórzy nazwali „DC spin”, zostało zaprojektowane przez Josha Beatmana z Brainchild Studios.

nowe logo zostało wprowadzone w 2012 roku, wkrótce po rozpoczęciu publikacji nowego 52. To logo zostało nazwane „DC Peel”, ponieważ jego konstrukcja zawiera literę” D „nakładającą się na literę” C”, ale pozornie odrywającą się w dół. Litera była zwykle niebieska, A” C ” było często przełączane między czernią i bielą, dla lepszego kontrastu. Logo było często używane wraz ze sloganem „DC Comics TM” na dole.w ramach projektu DC Rebirth, DC stworzyło nowe logo we współpracy z firmą DC Rebirth, która stworzyła nowe logo w ramach projektu DC Rebirth we współpracy z firmą DC Rebirth, która stworzyła nowe logo w ramach projektu DC Rebirth we współpracy z firmą DC Rebirth.firma projektowa Pentagram . Minimalistyczne podejście do nowego logo zostało zainspirowane Logo DC używanym w latach 70-tych, Aby zachować spójność tytułów „DC Rebirth” i ich wysiłki na rzecz zachowania części spuścizny firmy.

nadruki

• aktualne
  • Wydania archiwalne DC
  • DC Black Label
  • DC graphic Novels for Kids
  • DC graphic Novels for Young Adults
  • Hill House Comics
  • Jinxworld
  • Wonder Comics
  • Young Animal
• • All Star
  • amalgamat Comics
  • America ’ s best comics
  • cmx
  • DC Focus
  • DC ink
  • DC zoom
  • Elseworlds
  • helix
  • Impact
  • Johnny DC
  • milestone
  • Minx
  • Paradox Press
  • Piranha Press
  • styczne Komiksy
  • Vertigo
  • WildStorm Productions
  • Zuda

Zobacz także

• strony związane z komiksami DC
• postacie DC Comics