Dave Chappelle

komik, aktor i pisarz

urodzony 24 sierpnia 1973 r.w Waszyngtonie; syn Williama Chappelle 'a (nauczyciela głosu i profesora w college’ u) i Yvonne Seon (minister Unitariańskiej i instruktorki w college ’ u); dzieci: dwóch synów.

adresy: Agent—United Talent Agency, 9560 Wilshire Blvd., Beverly Hills, CA 90212.

Kariera

Sidelights

Dave Chappelle jest gospodarzem szalonego skeczu-serialu komediowego Chappelle ’ s Show w sieci Comedy Central. Ostrzega widzów, że oglądają „America’ s No. 1 Źródło obraźliwej komedii”, ponieważ przedstawia Chappelle ’ a i jego kolegów z obsady w brawurowych, często niepoprawnych politycznie skeczach, które naśmiewają się ze stereotypów Rasowych w Ameryce. Od czasu debiutu w 2003 roku serial Chappelle ’ a zyskał zarówno uznanie krytyków, jak i krytyków. Jednak jego twórca był pragmatyczny o swój sukces. Odnosząc się do dramatu na sali sądowej zajmującego byłego gwiazdora Michaela Jacksona, Chappelle zauważył publiczności w Kalifornii, że „pewnego dnia ludzie kochają cię bardziej niż kiedykolwiek kochali cokolwiek na świecie”, stwierdził, zgodnie z artykułem Jima Carnesa Z Sacramento Bee. „A potem stoisz przed sądem, tańcząc na dachu samochodu.”

Chappelle urodził się w 1973 roku w Waszyngtonie i dorastał w jednym z trudniejszych obszarów stolicy kraju. Był pierwszym z trójki dzieci urodzonych przez rodziców, którzy byli nauczycielami. Rozwiedli się, gdy miał sześć lat, ale oboje pozostali częścią jego życia i starali się zapewnić mu i jego rodzeństwu edukację i świadomość kulturową, aby odnieść sukces w życiu. „Mieliśmy zdjęcie Malcolma X nad kominkiem”, powiedział Chappelle St. Louis Post-Dispatch pisarz Shauna Scott Rhone. „Byliśmy jak Huxtables bez pieniędzy.”

Chappelle nawiązywał do telewizyjnego komika Billa Cosby ’ ego i fikcyjnej rodziny brooklyńskiej z niezwykle udanego sitcomu NBC z lat 80., The CosbyShow. Kiedyś przeczytał artykuł o pochodzeniu Cosby ’ ego, który nie różnił się tak bardzo od jego własnego statusu ekonomicznego, a to zainspirowało go do zrobienia kariery jako żartowniś w jego rodzinie i kręgu przyjaciół. Zanim rozpoczął szkołę średnią w prestiżowej Duke Ellington School of the Arts w Dystrykcie Kolumbii, występował w stand-upach w klubach komediowych. Ponieważ był niepełnoletni, jego matka—która również była wyświęconym ministrem—musiała mu towarzyszyć, ale on powiedział, że ma mały problem z jego hobby. „Crack był królem w Waszyngtonie. a dzieci w moim wieku wpadały w niesamowite kłopoty-wyjaśnił Chappelle Ed Condranowi. „Więc był to łatwy wybór-bieganie po ulicach robiąc crack lub opowiadając żarty w nocnym klubie zarabiając trochę pieniędzy i zdobywając duże doświadczenie.”

kontrowersyjna Marka humoru Chappelle ’ a nie zawsze zdobywała publiczność, a on został wygwizdany ze sceny podczas amatorskiej nocy w słynnym nowojorskim teatrze Apollo. Porzuciwszy studia, po szkole średniej przeniósł się do Nowego Jorku i znalazł bardziej otwartą publiczność w klubie komediowym w Greenwich Village. Na początku lat 90. był określany jako jeden z nowego pokolenia komików na scenie, a nawet cytowany w artykule Time z 1993 roku, w którym autorka Ginia Bellafante zastanawiała się, czy Chappelle jest „zupełnie nowym zabawnym Dave ’em”, co odnosi się do nocnego króla Davida Lettermana.

buzz spowodował, że sieci i studia zaczęły dzwonić, a Chappelle otrzymał ofertę wielu ofert. – Powiedziałem ” tak ” na wszystko-powiedział Kondranowi w rozmowie kwalifikacyjnej. „Myślałem, że program telewizyjny pomoże mi stać się gwiazdą. Nie wiedziałem, jaka będzie rzeczywistość.”Jego pierwszym złym doświadczeniem był sitcom ABC „Buddies” z 1996 roku. Serial podkreślał nowość w postaci międzyrasowej przyjaźni między dwoma chłopakami z Chicago próbującymi założyć własną firmę produkcyjną, i chociaż powstało 13 odcinków, tylko cztery kiedykolwiek wyemitowano.

Chappelle miał więcej szczęścia w filmach, począwszy od ról w komediach, takich jak Robin Hood: mężczyźni w rajstopach z 1993 roku i box-officeowy hit Eddiego Murphy ’ ego z 1996 roku, The Nutty Professor. Ostatecznie podpisał umowę z FOX Network, która dała mu kontrolę nad tym, co miało być godzinnym serialem. Jednak kierownictwo stacji rzekomo poleciło mu urozmaicenie obsady, a Chappelle odmówił. Publicznie oskarżył Foxa o rasizm za dyktowanie, ilu Kaukazów chcieli w serialu, a wtyczka została wycofana, zanim untitled project kiedykolwiek wszedł na antenę. Bliżej domu, Chappelle miał również problemy rodzinne. Jego ojciec, William, który został profesorem muzyki w Ohio college, był chory w tym czasie, osłabiony przez powikłania związane z udarem mózgu, które ostatecznie odebrały mu życie. „To był dla mnie samotny, przerażający czas. Myślałem, że to koniec ” – powiedział Chappelle pisarce New York Times Lola Ogunnaike.

Hollywood pozostał zaintrygowany gryzącym, satyrycznym dowcipem Chappelle ’ a i napisał film z przyjacielem z Klubu Komediowego Greenwich Village, Nealem Brennanem. Ich stoner caper Half Baked otrzymał przewidywalnie letnie recenzje, ale rozwinął kult w wydaniu wideo i DVD. Oprócz regularnych występów jako korespondent w „Late Night with Conan O 'Brien”, Chappelle pojawił się również w takich filmach jak ” You 've Got Mail”, „Blue Streak” i „Undercover Brother”. HBO zaoferowało mu swój własny program, Killin ’ them Softly, który został wyemitowany w 2000 roku.

Po tym, jak Comedy Central zaoferowało mu własny program, Chappelle powrócił do pracy nad oryginalnym pomysłem na wywrotowy serial skeczowo-komediowy. Show Chappelle 'a miało swoją premierę na kanale kablowym w styczniu 2003 roku, z Chappelle’ em jako gospodarzem i przedstawianiem nagranych szkiców publiczności studyjnej na żywo. Sfałszowali wszystko, od reklam samochodów z muzyką techno po popularne hollywoodzkie filmy. Jeden skecz był parodią pełnowartościowego sitcomu z lat 50., ale rodzina miała nietypowe imię, które zmusiło aktorów do powtarzania kontrowersyjnego epitetu rasowego w kółko.

humor Chappelle ’ a to także powracająca postać „Tyrone”, nieapologetycznego narkomana. Kolejny powtarzający się żart przedstawiał fake-telewizyjne aktualizacje wiadomości na temat wstrząsów w gospodarce spowodowanych, gdy kontrole reparacji za niewolnictwo zaczęły być wydawane przez rząd USA. „To, co napędza ten plamisty, ale często zabawny serial komediowy, to rodzaj niefrasobliwego oburzenia, odmowa przekonania, że ignorowanie różnic rasowych poprawi czyjeś życie”, napisał krytyk New York Times Elvis Mitchell,

Show Chappelle ’ a stało się numerem jeden na Comedy Central, ale jego popularność okazała się przeszkodą przed niektórymi stojącymi publicznością. Podczas jednego z koncertów w Sacramento w czerwcu 2004 roku, hecklerowie wykrzykiwali puentę ze skeczu o r&wokalista zespołu Rick James, a Chappelle zszedł ze sceny na dwie minuty. Kiedy wrócił, skarcił publiczność i wyraził frustrację, że jego program telewizyjny przeszkadza w tym, co naprawdę kocha: występie w stand-upie przed publicznością na żywo. Próbując stłumić hecklerów, powiedział im, że zrozumiał, dlaczego podoba im się ten serial. „Bo to jest dobre” – zacytował go Jim Carnes. „Wiesz, dlaczego mój program jest dobry? Bo przedstawiciele sieci mówią, że nie jesteś wystarczająco mądry, by zrozumieć to, co robię, i każdego dnia walczę o Ciebie. Mówię im, jaki jesteś mądry. Okazało się, że się myliłem-kontynuował Chappelle.

w maju 2004 roku Hyperion ogłosił plany wydania pierwszej książki Chappelle ’ a, How To Play The Race Card and Win. Nadal pracował nad projektami filmowymi, w tym jednym o zmarłym nowojorskim komiksie ulicznym o imieniu Charlie Barnett, który był jego wczesnym mentorem. Skecz Ricka Jamesa był również kupowany w studiach filmowych w nadziei na przekształcenie go w pełnometrażowy film.

w sierpniu 2004 roku ogłoszono, że Chappelle podpisał 50-milionowy kontrakt z Comedy Central na kolejne dwa sezony serialu. Zgodnie z warunkami umowy, Chappelle otrzymał również dużą część sprzedaży DVD serii. Zbiór pierwszego sezonu serialu stał się najbardziej udanym telewizyjnym DVD w historii. 18 września tego samego roku odbył się zjazd grupy R&B/rap Fugees na Brooklynie w Nowym Jorku. Wydarzenie zostało zarejestrowane na potrzeby filmu koncertowego/dokumentu. W tym samym roku Chappelle był gospodarzem gali Directors Guild of America Honors oraz dziewiątego dorocznego konkursu house Full of Toys benefit Steviego Wondera. Start trzeciego sezonu serialu został opóźniony, ponieważ Chappelle zachorował na grypę. Nowy sezon miał zadebiutować 16 lutego 2005 roku, wraz z wydaniem DVD drugiego sezonu serialu, ale został przesunięty na wiosnę tego roku.

żonaty i ojciec dwójki dzieci, Chappelle mieszka na farmie w Ohio z dala od epicentrum przemysłu rozrywkowego. Przypisuje swoim rodzicom, że dali mu zasoby, aby odnieść sukces, w tym wiele materiałów do czytania i poczucie wspólnoty. „Nauczyli mnie, że jeśli ufasz światu, możesz robić niesamowite rzeczy. Widziałem wiele rzeczy i mogłem myśleć, że świat jest okropnym miejscem, ale nie zostałem tak wychowany ” -powiedział Rhone w artykule z St.Louis Post-Dispatch.

Źródła

czasopisma

Billboard, 2 października 2004, s. 20; 18 grudnia 2004, s. 23.

nadawanie & Kabel, 20 lipca 1998, s. 45.

Daily Variety, 27 października 2003, s. 1.

Entertainment Weekly, 10 maja 1996, s. S8; 14 maja 2004, s. 72.

InStyle, 1 grudnia 2004, s. 378.

Jet, 21 grudnia 1998, s. 55.

New York Times, 23 marca 2003, str. 24; / Align = „right” / 18 lutego 2004

ludzie, 9 marca 1998, s. 67; 24 marca 2003, s. 22.

Plain Dealer (Cleveland, OH), 5 kwietnia 2003, s. 5.

Sacramento Bee, 17 czerwca 2004.

Seattle Times, 27 września 2002, s. H5.

st. Louis Post-Dispatch, 1 października 1999, p. E3; 17 czerwca 2004.

Czas, 2 sierpnia 1993, s. 63.

Variety, 26 stycznia 1998, s. 67.

Washington Times, 23 grudnia 2004, s.B6.

Online

– Carol Brennan