nieuchronnie, wczorajsza katastrofa lotnicza – w odległym regionie we francuskich Alpach-przyniosła pewne wspomnienia ludziom, którzy pamiętali katastrofę lotu w Andach w 1972 roku.

z tej okazji 16 rozbitków zostało uratowanych dwa miesiące po tym, jak ich samolot rozbił się w górzystym regionie granicznym między Chile a Argentyną.

tragicznie we wtorek szybko okazało się, że nie będzie żadnych ocalałych z katastrofy Germanwings. Władze francuskie poinformowały, że zginęło 150 osób na pokładzie – pasażerów i załogi.

kilku członków Urugwajskiej drużyny rugby, którzy przeżyli tę katastrofę – która stała się znana jako „cud Andów” – spotkało się w 40.rocznicę katastrofy, w 2012 roku, aby zagrać mecz z byłymi chilijskimi graczami.

mężczyźni zostali uwięzieni w górach przez 72 dni po tym, jak samolot sił powietrznych, który przewoził ich zespół, rozbił się na przełęczy górskiej w październiku 1972 roku podczas podróży z Montevideo do Santiago na planowany mecz.

z 45 pasażerów na pokładzie, 16 przeżyło, żywiąc się martwymi członkami rodziny i przyjaciółmi zachowanymi w śniegu.

członkowie chilijskiego patrolu ratunkowego policji pomagają Fernando Parradzie po jego dziesięciodniowej wędrówce do cywilizacji piątek, 22 grudnia 1972 r.

źródło: AP

„warunki były bardziej przerażające, niż możesz sobie wyobrazić. Żyć na 4000 metrów bez jedzenia-powiedział dziennikarzom 65-letni ocalały Eduardo Strauch podczas meczu rocznicowego.

” jedynym powodem, dla którego jesteśmy tu dziś żywi, jest to, że mieliśmy cel powrotu do domu … (nasi bliscy) dał nam życie. Poświęcili się dla innych.”

źródło: AP

„myślę, że największym smutkiem w moim życiu było to, że musiałem zjeść martwe ciało”, powiedział Roberto Canessa (59), który był nastoletnim studentem medycyny w czasie katastrofy.

zadałbym sobie pytanie: czy warto to robić? A to dlatego, że było po to, aby żyć i chronić życie, co jest dokładnie tym, co chciałbym dla siebie, gdyby to moje ciało leżało na podłodze.

źródło: AP

Source: AP

Source: AP

zdesperowani po ponad dwóch miesiącach spędzonych na lodowatych Szczytach, Canessa i Fernando Parrado opuścili miejsce katastrofy, aby szukać pomocy.

była to ostatnia próba przetrwania grupy.

po 10 dniach trekkingu wypatrzyli Sergio Catalana, pastora u podnóża chilijskich Andów. Warunki były takie, że para nie mogła się zbytnio zbliżyć do Catalana, ale z daleka usłyszeli, jak mówi jedno słowo:

„jutro.”

” tym (słowem) nasze cierpienie się skończyło ” – powiedziała Canessa.

źródło: AP

źródło: AP

„wróciłem do życia po śmierci” – powiedział Parrado, którego matka i siostra zmarły w Andach.

to coś, czego doświadcza bardzo niewiele osób.

jego doświadczenie, powiedział, zraniło go, ale uczyniło go silniejszym i przyniosło mu nowe uznanie dla życia.

” od tego czasu cieszyłem się w pełni, ostrożnie, ale bez strachu. Starałem się cieszyć moim przyjacielem, moim psem, moimi pasjami, po kolei” – powiedział Parrado, który był prowadzącym telewizję, kierowcą wyścigowym i mówcą motywacyjnym.

źródło: AP

inny ocalały, Daniel Fernandez, (66) powiedział, że Gehenna „nauczyła mnie, że ustalamy własne granice”.

” gdyby mi powiedziano: Zostawiam cię w górze 4000 metrów wysokości, 20 stopni Celsjusza poniżej zera w koszuli, powiedziałbym: wytrzymuję 10 minut. Zamiast tego, wytrzymałem 72 dni.”

przerażająca historia zespołu stała się podstawą bestsellerowej książki i hollywoodzkiego filmu z udziałem Ethana Hawke 'a- „Alive”.

z relacjami z Associated Press.