Łańcuch pokarmowy
łańcuch pokarmowy to liniowa sieć ogniw w sieci pokarmowej, począwszy od organizmów producentów (takich jak trawy lub drzewa, które wykorzystują promieniowanie słoneczne do produkcji swojego pożywienia), a skończywszy na gatunkach drapieżnych (takich jak niedźwiedzie grizzly lub orki), detritivorach (takich jak dżdżownice lub woodlice) lub gatunkach rozkładających się (takich jak grzyby lub bakterie). Łańcuch pokarmowy pokazuje również, w jaki sposób organizmy są ze sobą powiązane przez jedzenie, które spożywają. Każdy poziom łańcucha pokarmowego reprezentuje inny poziom troficzny. Łańcuch pokarmowy różni się od sieci pokarmowej, ponieważ złożona sieć relacji żywieniowych różnych zwierząt jest agregowana, a łańcuch podąża tylko bezpośrednią, liniową ścieżką jednego zwierzęcia na raz. Naturalne połączenia między łańcuchami żywnościowymi sprawiają, że jest to sieć pokarmowa.
powszechnym wskaźnikiem używanym do określenia struktury troficznej sieci pokarmowej jest długość łańcucha pokarmowego. W najprostszej postaci Długość łańcucha to liczba ogniw między konsumentem troficznym a podstawą sieci. Średnia długość łańcucha całej sieci jest średnią arytmetyczną długości wszystkich łańcuchów w sieci żywnościowej. Łańcuch pokarmowy jest źródłem energii. Łańcuch pokarmowy zaczyna się od producenta, który jest spożywany przez głównego konsumenta. Konsument pierwotny może być spożywany przez konsumenta wtórnego, który z kolei może być spożywany przez konsumenta trzeciego. Na przykład, łańcuch pokarmowy może zaczynać się od zielonej rośliny jako producenta, która jest zjadana przez ślimaka, głównego konsumenta. Ślimak może być wtedy ofiarą drugorzędnego konsumenta, takiego jak żaba, który sam może być zjedzony przez trzeciorzędnego konsumenta, takiego jak wąż.
łańcuchy pokarmowe są bardzo ważne dla przetrwania większości gatunków. Gdy tylko jeden element zostanie usunięty z łańcucha pokarmowego, może to w niektórych przypadkach doprowadzić do wyginięcia gatunku. Podstawą łańcucha żywnościowego są producenci surowców. Producenci pierwotni lub autotrofy mogą wykorzystywać energię słoneczną lub chemiczną do tworzenia złożonych związków organicznych, podczas gdy gatunki o wyższych poziomach troficznych nie mogą i muszą konsumować producentów lub inne życie, które samo konsumuje producentów. Ponieważ światło słoneczne jest niezbędne do fotosyntezy, większość życia nie mogłaby istnieć, gdyby słońce zniknęło. Mimo to, niedawno odkryto, że istnieją pewne formy życia, chemotrofy, które wydają się pozyskiwać całą swoją energię metaboliczną z chemosytezy napędzanej przez otwory hydrotermalne, co pokazuje, że niektóre życia mogą nie wymagać energii słonecznej, aby prosperować.
Rozkładacze, które żywią się martwymi zwierzętami, rozkładają związki organiczne na proste składniki odżywcze, które są zwracane do gleby. Są to proste składniki odżywcze, których rośliny potrzebują do tworzenia związków organicznych. Szacuje się, że istnieje ponad 100 000 różnych dekompozycji.
wiele sieci pokarmowych ma gatunek zwarty. Gatunek keystone jest gatunkiem, który ma duży wpływ na otaczające środowisko i może bezpośrednio wpływać na łańcuch pokarmowy. Jeśli ten zwarty gatunek obumrze, może wytrącić z równowagi cały łańcuch pokarmowy. Gatunki Keystone powstrzymują roślinożerców przed wyczerpaniem wszystkich liści w ich środowisku i zapobiegają masowemu wymieraniu.
łańcuchy pokarmowe zostały po raz pierwszy wprowadzone przez arabskiego naukowca i filozofa Al-Dżahiza w X wieku, a później spopularyzowane w książce wydanej w 1927 roku przez Charlesa Eltona, która wprowadziła również koncepcję sieci pokarmowej.