sequentiële bilaterale arteriële dissecties met onmiddellijke verdwijning van initiële belediging
Abstract
vertebrale arteriële dissectie is een bekende oorzaak van beroerte bij jongvolwassenen. Er is een veelheid van gevallen van bilaterale vertebrale dissecties geweest, met inbegrip van progressie van de ene vertebrale slagader naar de andere. Deze zaak rapporteert de merkwaardige sequentiële aard van de genezing van een eerder ontleed wervelslagader met daaropvolgende dissectie van de collaterale wervelslagader. De Follow-up neuroimaging evaluatie die enkele maanden later werd uitgevoerd toonde geheelde bilaterale vertebrale slagader aan. De mogelijke trigger was het kraken van de nek.
© 2020 de Auteur(s). Gepubliceerd door S. Karger AG, Bazel
Case Presentation
een 32-jarige rechtshandige man gepresenteerd aan de eerste hulp met aanhoudende duizeligheid en nekpijn voor de afgelopen 3 dagen. Hij werd ontslagen naar huis 1 maand voorafgaand aan de diagnose van een cerebellaire infarct secundair aan een spontane rechter wervel slagader dissectie (Fig. 1, 2, 3). De klinische presentatie van het eerste voorval was hoofdpijn geassocieerd met duizeligheid en rechts kloppen niet-persistente horizontale nystagmus. Hij meldde dat hij af en toe zijn nek brak tijdens zijn eerste opname, maar meldde dat hij zijn nek niet brak tijdens zijn tweede opname. Zijn familiegeschiedenis was relevant voor een spontane Left cervicale halsslagader dissectie bij zijn moeder op de leeftijd van 41 jaar. Hij had geen geschiedenis van illegaal drugsgebruik, alcoholmisbruik of het roken van sigaretten. Algemeen onderzoek was normaal. Geen abnormale habitus. Geen blauwe sclera. Er werden geen huidafwijkingen zoals xanthomen van de huid of andere afwijkingen die op bindweefselziekte duiden waargenomen. Het neurologisch onderzoek tijdens zijn tweede opname was normaal en de symptomen van nekpijn en duizeligheid verdwenen binnen 24 uur. Neuroimaging studies uitgevoerd tijdens zijn tweede opname omvatten MRI van de hersenen en MRA van het hoofd/nek in eerste instantie en vervolgens gevolgd door CTA van het hoofd en de nek. MRI-hersenen tijdens zijn tweede opname toonde geen bewijs van terugkerende cerebrale of cerebellaire infarct; echter, MRA van het hoofd toonde een intracraniale wervel arterie vernauwing meest consistent met arteriële dissectie aan de linkerkant en herkanalisatie van de eerder gezien rechter wervel dissectie tijdens zijn eerdere opname (Fig. 4, 5). Aanvullende onderzoeken, waaronder lipidenprofiel hemoglobine A1c en andere routinematige testen, vielen binnen de referentie laboratoriumwaarden. Hij had verdere tests, waaronder alfa-1 antitrypsine niveaus, CTA van de nierslagaders, genetische tests voor COAL3A4 (vasculaire Ehlers-Danlos), en homocysteine niveaus die allemaal onopvallend waren. Antinucleaire antilichaamtest was negatief (test uitgevoerd met HEP 2-cellen en gescreend bij 1:40 verdunning); anti-RNP (ribonucleoproteïne) antilichamen waren echter 38 eenheden (normaal referentiebereik: <20 eenheden). Reumatologie revalueerde de patiënt en hun indruk was dat de licht verhoogde anti-RNP antilichamen niet diagnostisch waren en dat de patiënt niet voldeed aan alle criteria voor de diagnose van gemengde bindweefselziekte. De patiënt werd aanvankelijk gestart met aspirine en clopidogrel; hij kon echter door een allergische reactie clopidogrel niet verdragen en daarom werd hij voortgezet met aspirine monotherapie. Daarnaast werd de patiënt ook gestart met een statinebehandeling. Hij werd asymptomatisch en met een normaal neurologisch onderzoek naar huis gestuurd. Follow-up neuroimaging evaluatie enkele maanden later uitgevoerd toonde resolutie van linker werveldissectie. Statine therapie werd stopgezet en hij werd gehandhaafd op een lage dosis aspirine therapie.
Fig. 1.
axiale diffusie-gewogen afbeelding met een punctaatgebied van een acuut rechter inferieur cerebellair infarct.
Fig. 2.
gereconstrueerde MRA met bewijs van verminderde doorstroming in de distale rechter wervelslagader.
Fig. 3.
gereconstrueerd CRA met bewijs van verminderde doorstroming in de distale rechter wervelslagader.
Fig. 4.
gereconstrueerd MRA tijdens de tweede opname met bewijs van verminderde doorstroming in de distale linker wervelslagader met verdwijning van de eerder waargenomen rechter wervelslagader.
Fig. 5.
intracraniale weergave van gereconstrueerde MRA tijdens de tweede opname, met bewijs van verminderde doorstroming in de distale linker wervelslagader met verdwijning van de eerder waargenomen rechter wervelslagader.
discussie
Cervicocefale arteriële dissectie is een bekende oorzaak van beroerte bij jongvolwassenen. De meest identificeerbare oorzaak is trauma; de onderliggende etiologie is echter vaak onduidelijk. Er zijn veel gevallen gediagnosticeerd als spontane arteriële dissecties met onderliggende predisponerende risicofactoren. Observationele studies hebben een associatie tussen verschillende soorten kleine trauma en cervicocephalic arterial dissecties erkend . Het barsten van de nek is geassocieerd met de dissectie van de wervelslagader; nochtans, is causaliteit moeilijk vast te stellen . Weer nek kraken speelde een rol als de onderliggende oorzaak in deze patiënt recidiverende multivessel wervelslagader dissecties is niet volledig duidelijk. Anti-RNP antilichamen waren van twijfelachtige betekenis. Tot nu toe zijn er gemelde gevallen van cervicocephalische werveldissectie geassocieerd met gemengde bindweefselziekte. Niettemin, Ohki et al. rapporteerde een geval van een intracraniaal aneurysma met betrekking tot de achterste cerebrale slagader. De beslissing om hem te starten met statine therapie was gebaseerd op indirect bewijs van bloedvat remodellering .
Bilaterale vertebral artery dissection is gerapporteerd in meerdere scenario ‘ s met inbegrip van een subarachnoïdale bloeding, acute gedissemineerde encefalomyelitis (ADEM) -, sport-gerelateerde, in vereniging met osteogenesis imperfecta, als de eerste presentatie van het syndroom van Cushing, trampoline gebruiken, cervicale wervelkolom, manipulatie, postpartum periode, eclampsie en HELLP, bevalling, van essentieel belang trombocytopenie, dynamische arteriële compressie, stomp trauma, bindweefsel aberraties, de ziekte van Hirschsprung, syfilis, fibromuscular dysplasie, chiropractische manipulatie, gezicht massage, nek kraken, achtbaan rijden, en verschillende gen mutaties. Tabel 1 en Tabel 2 geven een samenvatting van geselecteerde gemelde gevallen van bilaterale werveldissecties in verband met bepaalde ziekten .
Tabel 1.
cerebrovasculaire aandoeningen met gemelde geassocieerde bilaterale dissecties van wervelslagaders
Tabel 2.
cerebrovasculaire aandoeningen met gemelde geassocieerde bilaterale dissecties van wervelslagaders (vervolg)
dit geval zou nieuw onderzoek moeten aanmoedigen om het proces van genezing van een dissected wervelslagader beter te begrijpen. Ons geval is uniek omdat onze patiënt opeenvolgende spontane intracraniale werveldissecties vertoonde met bewijs van snelle (binnen 1 maand) resolutie van het aanvankelijk ontleed vat. Het intrigerende mechanisme van deze gebeurtenissen kan gerelateerd zijn aan een onderliggende bindweefselziekte (positieve familiegeschiedenis) in combinatie met klein trauma (nekscheuren).
ethische verklaring
De auteurs bevestigen schriftelijke toestemming van de patiënt voor publicatie van het manuscript.
Informatieverklaring
De auteurs verklaren dat het onderzoek werd uitgevoerd zonder enige commerciële of financiële relatie die als een potentieel belangenconflict kon worden opgevat.
financieringsbronnen
De auteurs ontvingen geen financiering voor de publicatie van het manuscript.
Auteursbijdragen
S. M., A. G. en C. L. droegen bij aan de ontwikkeling van het manuscript, de achtergrond, de afbeeldingen van het manuscript en de behandeling van de patiënt.
- Biller J, Sacco RL, Albuquerque FC, Demaerschalk BM, Fayad P, Long PH, et al.; American Heart Association Stroke Council. Cervicale arteriële dissecties en associatie met cervicale manipulatieve therapie: een verklaring voor zorgprofessionals van de american heart association / american stroke association. Slag. 2014 okt; 45 (10): 3155-74.
externe middelen
- Crossref (DOI)
- Pubmed/Medline (NLM)
- Pubmed / Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed/Medline (NLM)
- Pubmed/Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed/Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed/Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed/Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed/Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed/Medline (NLM)
- Pubmed/Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed / Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed / Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed/Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed/Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed / Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed/Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed / Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed/Medline (NLM)
- Pubmed / Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed/Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed / Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed / Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed/Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed / Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed / Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed / Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed/Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed / Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed/Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed/Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed / Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed/Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed / Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed / Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed / Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed / Medline (NLM)
- Pubmed / Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Pubmed/Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
Auteur Contacten
Sarkis Morales Vidal
Afdeling Neurologie, Loyola University Medical Center
Maguire Center, Suite 2700, 2160 Zuid-First Avenue
Maywood, ILLINOIS 60153 (USA)
Artikel / Publicatie-Details
Ontvangen: 16 januari 2020
Geaccepteerd: Februari 20, 2020
online Gepubliceerd: 11 juni 2020
Probleem release datum: Mei – augustus
Aantal af te Drukken Pagina ‘ s: 10
Aantal Figuren: 5
Aantal Tabellen: 2
eISSN: 1662-680X (Online)
Voor aanvullende informatie: https://www.karger.com/CRN
Open Access License / Drug Dosering / Disclaimer
Dit artikel is gelicenseerd onder de Creative Commons Naamsvermelding-niet-Commercieel 4.0 Internationale Licentie (CC BY-NC). Voor gebruik en distributie voor commerciële doeleinden is schriftelijke toestemming vereist. Dosering Van Geneesmiddelen: De auteurs en de uitgever hebben alles in het werk gesteld om ervoor te zorgen dat de selectie en dosering van geneesmiddelen die in deze tekst worden beschreven in overeenstemming zijn met de huidige aanbevelingen en praktijk op het moment van publicatie. Gezien het lopende onderzoek, de wijzigingen in de overheidsvoorschriften en de constante stroom van informatie met betrekking tot medicamenteuze therapie en medicijnreacties, wordt de lezer echter verzocht de bijsluiter voor elk geneesmiddel te controleren op eventuele veranderingen in indicaties en dosering en op toegevoegde waarschuwingen en voorzorgsmaatregelen. Dit is vooral belangrijk wanneer het aanbevolen middel een nieuw en/of zelden gebruikt geneesmiddel is. Disclaimer: De verklaringen, meningen en gegevens in deze publicatie zijn uitsluitend die van de individuele auteurs en bijdragers en niet van de uitgevers en de redacteur(s). Het verschijnen van advertenties of/en productreferenties in de publicatie is geen garantie, goedkeuring of goedkeuring van de geadverteerde producten of diensten of van hun effectiviteit, kwaliteit of veiligheid. De uitgever en de redacteur(s) wijzen de verantwoordelijkheid af voor eventuele schade aan personen of goederen als gevolg van ideeën, methoden, instructies of producten waarnaar in de inhoud of advertenties wordt verwezen.