Pastiche Definition

Pastiche is een literair stuk dat een beroemd literair werk van een andere schrijver imiteert. In tegenstelling tot parodie, is het doel niet om de spot te drijven, maar om het literaire stuk dat het imiteert te eren.

dit literaire apparaat wordt over het algemeen gebruikt om een stuk literair werk licht van hart te imiteren, maar op een respectvolle manier. De term pastiche is ook van toepassing op een literair werk dat een brede mix is van dingen – zoals thema ‘ s, concepten en personages – die worden nagebootst uit verschillende literaire werken. Bijvoorbeeld, veel van de pastiche voorbeelden zijn in de vorm van detective romans die zijn geschreven in de stijl van de originele Sherlock Holmes verhalen. Het bevat ofwel Sherlock Holmes, of een andere hoofdpersoon die net als hem.

voorbeelden van Pastiche in literatuur

Voorbeeld # 1: Rosencrantz and Guildenstern Are Dead (Door Tom Stoppard) Rosencrantz and Guildenstern Are dead – een tragikomedie geschreven door Tom Stoppard – is een van de beste voorbeelden van pastiche. Het ontwikkelt zich op twee kleine personages: Rosencrantz, en Guildenstern, die verschijnen voor een kort moment in Shakespeare ‘ s toneelstuk Hamlet. De titel is ontleend aan Hamlet ‘ s Act 5, scène 3, Wanneer een ambassadeur uit Engeland aankondigt: “Rosencrantz en Guildenstern zijn dood.”De twee personages, staande achter de gordijnen, uiten hun verwarring over de gebeurtenissen van de belangrijkste toneelstuk “Hamlet” uitgevoerd op het podium.

Voorbeeld #2: The British Museum Is Falling Down (door David Lodge)

David Lodge ‘ s comic novel The British Museum is Falling Down bevat imitaties van tien verschillende romanschrijvers. Hij verwijst naar elke schrijver in de tekst voordat hij begint met het imiteren van hun stijl. Bijvoorbeeld, in hoofdstuk 3, het personage Adam Appleby, held van de roman, rijdt zijn scooter, en komt vast te zitten in het verkeer op weg naar de British Museum Library. Hij vertelt ons over ” Mrs. Dalloway ’s booming out the half hour ( een verwijzing naar Virginia Woolf’ s roman “Mrs.Dalloway”). Dan krijgen we een passage te lezen die op komische wijze Woolf ’s stijl imiteert:

“Het nam deel, dacht hij, door zijn gewicht in het zadel te verschuiven, van metempsychose, de manier waarop zijn nederige leven viel in vormen bereid door de literatuur. Of was het, zo vroeg hij zich af, het resultaat van een grondige studie van de zinsstructuur van de Engelse romanschrijvers? Men had zich neergelegd dat men geen eigen taal meer had, maar men had zich weemoedig vastgeklampt aan de illusie van een persoonlijk eigendom van gebeurtenissen. Een vondst en vruchteloze illusie, leek het, want hier kwam onvermijdelijk de limousine, met zijn zeer belangrijke Personage, of Personages, vaag zichtbaar in het interieur. De politieman groette, en de menigte drukte naar voren, mompelend ‘Philip’, ‘Tony’, ‘Margaret’, ‘Prins Andrew’.”

we zien de samensmelting van de uiterlijke en innerlijke realiteiten in de passage die zo typerend is voor Virginia Woolf, in het bijzonder de inductie van de rapportageclausules” hij dacht, “en” hij vroeg zich af, ” in het midden van de gerapporteerde clausules.Voorbeeld # 3: The Traveler (door Dave McClure) Dave McClure ’s gedicht The Traveler is een komische imitatie geschreven naar Edgar Alan Poe’ s gedicht The Raven. Kijk naar McClure ‘ s openings strofe:

” lang geleden op een heuveltop (laat me eindigen dan zal ik stoppen)
ik zag een nieuwsgierige reiziger waar voorheen geen reiziger was.toen ik een arm optilde in begroeting, sloeg hij in de lucht als een boot die langs kwam om aan land te komen als een schipbreukeling die lege bewegingen van de kust herhaalde of een overmatige hoer.”

het imiteert de rangschikking van woorden die Poe in het originele gedicht gebruikt. Ook, het echoot hetzelfde rijmschema. Lees de openingsregels van Poe ‘ s The Raven voor een betere vergelijking:

” Once upon A midnight dreary, while I overpeinsed, weak and weary,
Over many a curious and curious volume of forgotten lore,
terwijl ik knikte, bijna dutten, plotseling kwam er een tikken,
als iemand zachtjes rappen, rappen op mijn kamerdeur.”’tis some visitor, “mompelde ik,” tikken op mijn kamer deur –
alleen dit, en niets meer.”

het enige opmerkelijke verschil tussen de twee gedichten die we kunnen herkennen is de serieuze toon van het originele gedicht contrasteert de humoristische toon van de imitatie.

functie van Pastiche

Pastiche mag dan komisch zijn in zijn inhoud, maar het bespot de originele werken niet. In pastiche imiteren de schrijvers de stijl en inhoud van een literair stuk om hun werk te benadrukken, omdat het originele stuk door de overgrote meerderheid van de lezers wordt geaccepteerd als oriëntatiepunt van hun leeftijd. Dus, imitatie in dergelijke werken viert de werken van de grote schrijvers uit het verleden.