praca architekta i urbanisty może przybierać różne formy dzięki zróżnicowanej kompozycji programowej większości studiów podyplomowych, z przedmiotami, które zajmują się projektowaniem w różnych skalach i kontekstach. Od wielkich planów miejskich po remonty domów i metropolie po projektowanie mebli, te gałęzie zajmują się różnymi obiektami, jednak wszystkie wspólne są wykorzystanie rysunku i modeli jako narzędzia do reprezentacji.

niezależnie od projektu, rysunek jest sposobem na przedstawienie rzeczywistości, idei, spekulacji i koncepcji. Skala, czynnik określający poziom odczytu, jaki należy wykonać z tych przedstawień, określa związek między światem rzeczywistym a wymiarami rysunku lub modelu. Na przykład skala 1: 1 jest również znana jako „Pełny rozmiar.”

+ 16

skala to nie tylko relacja między dwiema liczbami, ale także wskazanie stopnia szczegółowości i/lub fazy projektu (ponieważ naturalną tendencją procesu projektowania jest rozpoczęcie od szerszego procesu myślowego, który wymaga mniejszej skali, do bardziej szczegółowego rozważenia, który wymaga większej skali). Jak jednak określić, jaka jest idealna skala dla konkretnej reprezentacji?

1:50.000 do 1:2.000

zakres małych skal reprezentacji, czyli rysunków, które są redukcjami rzeczywistości, są zwykle dobre dla dużych wymiarów. Kartografia, mapy miejskie, regiony, a nawet małe miasta mogą z nich korzystać, ponieważ mogą obsługiwać kompleksowe dane.

ten typ skali znajduje się również w propozycjach urbanistycznych i zagospodarowania przestrzennego, takich jak plany zagospodarowania przestrzennego, a także w badaniach fotogrametrycznych z powietrza.

1:1.000 to 1:500

przybliżanie projektów, które wymagają odczytu kontekstowego bez konieczności pokazywania dużych rozszerzeń terytorialnych, odstęp między 1:1000 A 1:500 jest idealny dla większości planów witryny.

w tych skalach można ująć przegląd budynku i jego usytuowanie w tkance miejskiej, np. w bloku czy dzielnicy. Możliwe jest Podkreślenie ważnych elementów, takich jak między innymi dostępność infrastruktury.

jeśli chodzi o badania i badania, przydają się do badań, takich jak wysokość budynków, użytkowanie gruntów itp.

od 1:250 do 1:200

gdy cel reprezentacji przestaje być otaczającym kontekstem i zaczyna skupiać się na samym projekcie, konieczne staje się powiększenie. Wagi 1:250 i 1: 200 obsługują tego typu plany terenu.

elementy projektu stają się tutaj bardziej widoczne; kształt i objętość, dostęp, charakterystyka dachu i związek między przestrzeniami zabudowanymi i pustymi. Skale te mogą również służyć planom, przekrojom i elewacjom w większych budynkach do szerszego czytania propozycji, a nawet mogą kontemplować niektóre kompozycje przestrzenne i układy.

nawet jeśli chodzi o mniejsze interwencje, można je wykorzystać na pierwszym podejściu, pracując zadowalająco na wczesnych etapach dyskusji i podejmowania decyzji, które z czasem będą prowadzić do dokładniejszego rozwoju kwestii technicznych i konstruktywnych.

1:150 do 1:100

wraz ze wzrostem skali należy ocenić stopień ekspresji i wielkość reprezentowanej pracy. Skale między 1:150 i 1:100 mogą również dobrze sprawdzać się przy pierwszych podejściach mniejszych prac i typologii. W przypadku większych budynków rozważają bardziej szczegółowe rysunki i modele, w tym elementy konstrukcyjne i lepiej zdefiniowany układ.

w każdym razie ważne jest, aby wziąć pod uwagę intencje każdej reprezentacji, czy to dwu -, czy trójwymiarowej, aby uporządkować, które elementy mają być wyróżnione.

1:75 do 1:25

równie dobrze skale 1:75 i 1:50 współpracują ze strukturami, układami i relacjami między piętrami.

w niektórych przypadkach są również ważne dla podłóg, powłok ściennych i do projektowania wnętrz. Od 1: 50 do 1:25 możliwe jest również przybliżenie pomieszczeń, aby lepiej szczegółowo opisać określone elementy, takie jak plany hydrauliczne, elektryczne lub strukturalne.

1:20 do 1:10

bardziej specyficznym zastosowaniem wag 1:20 i 1:10 jest reprezentowanie mebli. Jest to powszechne zarówno dla architektów, jak i projektantów mebli, aby zaprezentować działanie elementów i ich strukturę. Będąc mniejszymi obiektami, potrzeba większej skali jest oczywista.

In buildings, these tax are used in detail drawings.

1:5 to 1:1

gdy celem nie jest już reprezentowanie przestrzennej organizacji projektów, ale aspekty konstrukcyjne i ich elementy składowe, to duże skale pozwalają nam precyzyjniej przekazywać szczegóły techniczne. Wymaga to dużego rozwoju w rysunkach, szczególnie jeśli chodzi o materiały, mocowania i okucia, czyli funkcjonowanie komponentów i sposób ich budowy. Oznacza to, że są one bardziej powszechne w zaawansowanych fazach, takich jak projekt wykonawczy.

wielkoskalowe modele trójwymiarowe lepiej nadają się jako prototypy rozwiązań, które powstają podczas procesu projektowania, które mogą być lub nie mogą być stosowane na placu budowy.

próba usystematyzowania przewodnika po zastosowaniu skal w architekturze ma na celu podkreślenie znaczenia myślenia i podejmowania decyzji przy wyborze tego, co ma być pokazane w projekcie. Skalowanie rzeczywistości w celu radzenia sobie z różnymi poziomami złożoności podczas procesu projektowania jest częścią rozwoju każdego architekta i codziennej pracy.

Uwaga: przykłady przedstawione w tym artykule niekoniecznie zostały wykonane w opisanej skali. Problemy z reprodukcją cyfrową i narzędzia powiększania uniemożliwiają potwierdzenie rzeczywistych skal. Są one przedstawione w celu zilustrowania elementów, które mogą być częścią rysunków architektonicznych w każdej z wyżej wymienionych skal.