Gabriel Charles Dante Rossetti (12 maja 1828 – 9 kwietnia 1882), znany jako Dante Gabriel Rossetti (/ˈdæntiːeːbriəl rəˈzɛti/) – brytyjski poeta, ilustrator, malarz i tłumacz. Założył Bractwo Prerafaelitów w 1848 roku z Williamem Holmanem Huntem i Johnem Everettem Millaisem. Rossetti był później główną inspiracją dla drugiego pokolenia artystów i pisarzy pod wpływem ruchu, przede wszystkim Williama Morrisa i Edwarda Burne-Jonesa. Jego twórczość wywarła również wpływ na europejskich symbolistów i była głównym prekursorem ruchu estetycznego.
Sztuka Rossettiego charakteryzowała się zmysłowością i średniowiecznym odrodzeniem. Jego wczesna poezja była pod wpływem Johna Keatsa. Jego późniejsza poezja charakteryzowała się złożonym połączeniem myśli i uczuć, zwłaszcza w sekwencji sonetu „Dom życia”. Poezja i obraz są ściśle splecione w twórczości Rossettiego. Często pisał sonety do swoich obrazów, obejmujące dziewczęcość Maryi Dziewicy (1849) i Astarte Syriaca (1877), a także tworzył sztukę ilustrującą wiersze, takie jak Goblin Market słynnej poetki Christiny Rossetti, jego siostry.
Życie osobiste Rossettiego było ściśle związane z jego pracą, zwłaszcza z jego związkami z modelkami i Muzami Elizabeth Siddal, Fanny Cornforth i Jane Morris.
syn włoskiego uczonego Gabriele Pasquale Giuseppe Rossetti i jego żony Frances Mary Lavinia Polidori, Gabriel Charles Dante Rossetti urodził się w Londynie w Anglii 12 maja 1828 roku. Jego rodzina i przyjaciele nazywali go Gabriel, ale w publikacjach po raz pierwszy umieścił imię Dante na cześć Dantego Alighieri. Był bratem poetki Christiny Rossetti, krytyka Williama Michaela Rossettiego i pisarki Marii Francesci Rossetti. Jego ojciec był katolikiem, przynajmniej przed ślubem, a matka była Anglikanką; rzekomo Gabriel został ochrzczony i był praktykującym Anglikaninem. W dzieciństwie Rossetti był w domu i szkole King ’ s College i często czytał Biblię, wraz z dziełami Szekspira, Dickensa, Sir Waltera Scotta i Lorda Byrona.
Młody Rossetti jest opisany jako „opanowany, elokwentny, namiętny i charyzmatyczny”, ale także „żarliwy, poetycki i bezczelny”. Podobnie jak całe jego rodzeństwo, aspirował do bycia poetą i uczęszczał do King ’ s College School, w jej pierwotnej lokalizacji w pobliżu Strand w Londynie. Pragnął również zostać malarzem, wykazując duże zainteresowanie średniowieczną sztuką włoską. Studiował w Henry Sass’ Drawing Academy od 1841 do 1845, kiedy to zapisał się do antycznej Szkoły Royal Academy, którą opuścił w 1848. Po opuszczeniu Royal Academy Rossetti studiował pod kierunkiem Forda Madoxa Browna, z którym utrzymywał bliskie relacje przez całe życie.
po wystawie obrazu Williama Holmana Hunta „Wigilia św. Agnieszki” Rossetti poszukiwał przyjaźni Hunta. Obraz ilustrował wiersz mało znanego Johna Keatsa. Sam poemat Rossettiego, „Błogosławiony Damozel”, był imitacją Keatsa i uważał, że Hunt może dzielić jego artystyczne i literackie ideały. Razem rozwinęli filozofię Bractwa Prerafaelitów, które założyli wraz z Johnem Everettem Millais.
intencją grupy było zreformowanie sztuki Angielskiej poprzez odrzucenie tego, co uważali za mechanistyczne podejście przyjęte po raz pierwszy przez artystów manierystycznych, którzy zastąpili Raphaela i Michała Anioła, oraz formalnego reżimu szkoleniowego wprowadzonego przez Sir Joshuę Reynoldsa. Ich podejście polegało na powrocie do obfitości detali, intensywnych barw i złożonych kompozycji sztuki włoskiej i flamandzkiej Quattrocento. Wybitny krytyk John Ruskin napisał:

jest to część artykułu w Wikipedii używanego na licencji Creative Commons Attribution-Sharealike 3.0 Unported License (CC-BY-SA). Pełny tekst artykułu znajduje się tutaj →

Więcej…