rozważmy powyższy układ wzmacniacza op. Teraz, stosując prawo Prądu Kirchhoffa na węźle 1, otrzymujemy,

zapisaliśmy to równanie, zakładając, że nie ma prądu wchodzącego do końcówki odwracającej wzmacniacza op.
Teraz, upraszczając powyższe równanie, otrzymujemy,

teraz, stosując obecne prawo Kirchhoffa, na węźle 2, otrzymujemy,

wiemy, że w idealnym wzmacniaczu op napięcie na wejściu odwracającym jest takie samo jak napięcie na wejściu odwracającym. Stąd,

więc teraz z równania (i) I (ii) otrzymujemy,

wzmacniacz różnicowy musi odrzucić dowolny sygnał wspólny dla obu wejść. Oznacza to, że jeśli polaryzacja i wielkość obu sygnałów wejściowych są takie same, wyjście musi wynosić zero.

ten warunek musi być spełniony tylko wtedy, gdy,

w tym przypadku równanie (iii) staje się,

ponownie, jeśli zrobimy, R1 = R2, wtedy równanie (iv) staje się,

tak więc, jeśli R1 = R2 i R3 = R4, wzmacniacz różnicowy staje się doskonałym odejmatorem, który odejmuje bezpośrednio sygnały wejściowe.
wreszcie układ subtractora op amp staje się,