Wyspa Gorée
Wyspa Gorée, Francuska Île de Gorée, mała wyspa na południe od Półwyspu Zielonego Przylądka, Senegal, która była miejscem jednego z najwcześniejszych europejskich osiedli w Afryce Zachodniej i długo służyła jako placówka dla niewolników i innych handlu. Jest to raczej jałowa skała wulkaniczna o powierzchni zaledwie 88 akrów (36 hektarów), która dowodzi readą portu w Dakarze. Małe, malownicze miasteczko Gorée niemal współgra z wyspą.
Wyspa Gorée została po raz pierwszy odwiedzona (1444) przez portugalskich żeglarzy pod Dinís Dias i zajęta w kolejnych latach. Rdzenna ludność wyspy Lebu została później wysiedlona i wzniesiono fortyfikacje. Miasto było aktywne w handlu niewolnikami na Atlantyku od 1536 do 1848 roku, kiedy niewolnictwo zostało zniesione w Senegalu. Historycy debatują, czy Gorée było głównym przedsiębiorcą dla handlu, czy po prostu jednym z wielu ośrodków, z których Afrykanie zostali zabrani do Ameryki.
Gorée kilkakrotnie zmieniał ręce, ale od 1817 roku aż do uzyskania niepodległości przez Senegal w 1960 roku znajdował się pod kontrolą Francji. Już w 1848 Gorée wziął udział w wyborach we Francji, a w pierwszej połowie XX wieku był reprezentowany we francuskim parlamencie. Znaczenie Wyspy stale spadało wraz z powstaniem Saint-Louis i Dakaru na kontynencie.
kilka muzeów i pozostałości fortów z czasów kolonialnych przyciąga turystów. Maison des Esclaves („Dom niewolników”), który został zbudowany w 1786 roku, zawiera eksponaty niewolnictwa, a Fort d ’ Estrées (zbudowany w 1850 roku) jest miejscem Muzeum Historycznego. Istnieją również muzea historii kobiet i morza. W 1978 roku Wyspa Gorée została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, a kilka jej zabytkowych budowli zostało odrestaurowanych w latach 80. i 90. XX wieku.