na windach, apteczkach, opisach w muzeach czy tabliczkach na drzwiach…, pewnie zauważyłeś te małe wypukłe kropki. Wiesz już, że są dla niewidomych, ale czy wiesz, jak działają? Pozwól nam poprowadzić Cię przez to!

Braille-system dotykowy do pisania i czytania z podniesionymi kropkami, używany przez osoby niedowidzące, istnieje od 1829 roku. Jego wynalazca, Louis Braille, Francuski niewidomy człowiek, stworzył ten dotykowy alfabet, aby móc czytać i pisać, a tym samym uzyskać dostęp do edukacji, jak wszyscy inni. Alfabet Braille ’ a jest niezbędnym narzędziem dla osoby niedowidzącej do nauki i włączenia się w życie społeczne. Mimo ewolucji alfabetu braille ’ a, system z 1829 r.nadal stanowi podstawę odczytu dla osób niewidomych i niedowidzących. Cofnijmy się w czasie, aby odkryć jego powstanie i zastosowanie w dzisiejszym społeczeństwie!

systemy stosowane przed alfabetem Braille ’ a

już w XVII wieku zrozumiano, że zmysł dotyku osób niewidomych i niedowidzących miał być wykorzystany do nauki czytania. Pomysł dotykania tłoczonego papieru pochodził od włoskiego jezuity Francesco Lana de Terzi z jego tytułowym systemem w 1670 roku. System Lana składał się z linii i wypukłych kropek na grubym papierze, opartych na siatce trzy na trzy, zawierającej litery alfabetu. Trzeba było tylko poznać specyfikę tej siatki, aby nauczyć się tego systemu pisania.

w następnym stuleciu Francuski literat Valentin Haüy umożliwił edukację osób niewidomych i słabowidzących. Miał specjalne tłoczone i ruchome znaki wykonane tak, że uczniowie mogli dotykać i czytać to, co było pod palcami. Metoda ta została wprowadzona w życie w Royal Institution of Blind Children, obecnie pod nazwą National Institute for the Young Blind, szkole otwartej przez Valentina Haüy w Paryżu w 1785 roku. Powstałe również Stowarzyszenie Valentina Haüy nadal promuje Braille ’ a.

chociaż dwa poprzednie systemy zostały specjalnie zaprojektowane, aby zaspokoić potrzeby osób niewidomych i niedowidzących, 1808-1809 Kodeks Francuski Charles Barbier de la Serre został po raz pierwszy stworzony dla oficerów armii, aby mogli pisać i przekazywać wiadomości w ciemności. Nazywany „pisaniem nocnym”, system ten opierał się na dźwiękach i składał się z podniesionych kropek na siatce. W 1819 roku Barbier udoskonalił ją, aby zaprezentować ją w Royal Institution of Blind Children.

Louis Braille, w tym czasie uczeń szkoły, dostrzegał potencjał systemu, ale także jego ograniczenia, ponieważ nie uwzględniał pisowni słów, a jedynie ich wymowy. Postanowił sam ulepszyć system Barbiera, widząc, że Barbier nie zgadza się z jego sugestiami. Stworzył wówczas Kodeks używany do dziś i nadał mu nazwę: Braille.

co to jest Braille?

Louis Braille zachował podstawowe zasady systemu Barbiera, czyli kodowanie i podniesione kropki, ale zrewidował dwa elementy:

liczba kropek wzrosła z 12 do 6.

postawił na kodowanie łacińskich znaków typograficznych (litery, interpunkcja, nuty).

gdy osoba niedowidząca widzi nieczytelny, zaszyfrowany i prawie pozaziemski język, osoba niedowidząca postrzega odrębny język, kod, który rozszyfrowuje i opanowuje do czytania i uczenia się. Mamy tendencję do zapominania o tym, ale Braille jest rzeczywiście kod! Kontynuacja kodowania pozwala utrzymać system, który jest łatwy do nauczenia: każdy znak jest ustawiony w komórce złożonej z podniesionych kropek. W komórce sześć kropek dzieli się na dwie kolumny. Numeracja kropek pozwala poznać ich położenie. Tak więc, każda postać ma bardzo precyzyjne połączenie.

Braille jest uniwersalnym językiem, ponieważ jest używany przez inne języki łacińskie do podstawowych liter, ale nadal istnieją elementy, które mogą się różnić w zależności od języków, takie jak litery akcentowane, symbole i znaki interpunkcyjne.

pomimo tego, że jest to kod, nadal musi on renderować znaczenie używanego języka: w związku z tym Znaczenie symboli nie jest takie samo w zależności od języka. Dlatego Braille Japońskie, Koreańskie i cyrylicy mają inne cechy charakterystyczne, które odróżniają je od francuskiego Braille ’ a.

rozwój kodu

stopniowo kod ewoluował i wpływał na inne obszary, takie jak matematyka i muzyka, umożliwiając tym samym osobom niewidomym i niedowidzącym rozwijanie umiejętności i/lub hobby. Niemniej jednak istnieją ograniczenia dla matematyki Braille ’ a. Wzory matematyczne mogą być rzeczywiście bardzo długie po przepisaniu na alfabet Braille ’ a i dlatego skomplikowane do zrozumienia.

biorąc pod uwagę, że standardowy alfabet Braille ’ a i jego 6 kropek pozwala tylko na 64 kombinacje, niektóre znaki, takie jak cyfry lub duże litery, muszą być zakodowane na 2 znaki. Po przesunięciu się do niej brajlowskiej komórki Braille ’ a zyskały w ten sposób 2 kropki. Dzięki temu w alfabecie Braille ’ a zakodowanym na 8 kropkach możliwe jest 256 kombinacji, co pozwala na transkrypcję wszystkich nowych symboli ery cyfrowej, takich jak symbol at, na jeden znak.

system, który spogląda w przyszłość

dziś osoby niedowidzące mogą być łatwo podłączone do sieci, a tym samym do całego świata tak samo jak każdy internauta. Technologia ewoluowała i służy im. Nie tylko smartfony umożliwiają im uzyskanie prawdziwej autonomii. Dzięki zaawansowanym postępom osoby niewidome i niedowidzące mogą:

czytać dowolny dokument w sieci dzięki oprogramowaniu do transkrypcji Brajlowskiej. Tekst jest automatycznie zapisywany w brajlu, a nawet może być drukowany w brajlu dzięki specjalnej drukarce zwanej brajlowskim wytłaczaczem.

dostęp do zeskanowanych dokumentów Braille ’ a dzięki National Library Service (NLS) i innym bibliotekom cyfrowym.

⊗ użyj odświeżalnego wyświetlacza Braille 'a (lub terminala Braille’ a), na którym osadzona jest klawiatura Braille ’ a. Kropki mogą podnosić lub obniżać w zależności od znaków. Tekst na ekranie można bezpośrednio przetłumaczyć na odświeżony Wyświetlacz Braille ’ a.

Set Skonfiguruj syntezator mowy, który odczytuje na głos tekst na ekranie.

⊗ użyj czytnika ekranu, który przekształca tekst wyświetlany na ekranie w stronę Braille ’ a lub w tekst odczytywany na głos.

przyglądając się historii Braille ’ a i jego ewolucji, łatwo zrozumieć, że Louis Braille naprawdę zmienił życie milionów ludzi, dając im dostęp do edukacji, podstawowego prawa. Dosłownie dał im klucze, kod, aby mogli żyć w bardziej inkluzywnym świecie z prawdziwą autonomią. Jego kod umożliwia osobom niewidomym i słabowidzącym czytanie, pisanie i uczenie się tak jak każdy obywatel i jest dziś wykorzystywany do spełniania wymagań cyfrowego świata. Od 1829 do 2020 wystarczy kilka kliknięć…