Warunki

• ATOM dawcy atom w obrębie ligandu, który jest związany z atomem centralnym lub Jonem.
• pseudohalidesA związek chemiczny, który nie jest halogenkiem, ale który pod względem ładunku i reaktywności przypomina halogenek.
• monodentuje ligand, który ma tylko jedno wiązanie z atomem centralnym.

Liczba Koordynacyjna

w chemii Koordynacyjnej liczba koordynacyjna to liczba ligandów przyłączonych do jonu centralnego (dokładniej liczba atomów donorowych). Liczba koordynacyjna wynosi zwykle od 2 do 9. Liczba wiązań zależy od wielkości, ładunku i konfiguracji elektronowej jonu metalu i ligandów.

zazwyczaj Chemia kompleksów jest zdominowana przez interakcje między orbitalami molekularnymi S I p ligandów i orbitalami d jonów metali. Orbitale S, p I d metalu mogą pomieścić 18 elektronów. Maksymalna liczba koordynacyjna dla pewnego metalu jest zatem związana z konfiguracją elektroniczną jonu metalu (w szczególności z liczbą pustych orbitali) oraz ze stosunkiem wielkości ligandów i jonu metalu. Duże Metale i małe ligandy prowadzą do wysokiej liczby koordynacji (np. 4−). Małe metale z dużymi ligandami prowadzą do niskiej liczby koordynacji (np. Pt2). Ze względu na ich duże rozmiary, lantanowce, aktynowce i metale z wczesnego okresu przejściowego mają zwykle wysoką liczbę koordynacyjną.

ligandy

w chemii Koordynacyjnej ligand to jon lub cząsteczka (grupa funkcyjna), która wiąże się z centralnym atomem metalu, tworząc kompleks koordynacyjny. Praktycznie każda cząsteczka i każdy jon może służyć jako ligand Dla (lub koordynować) metali. Denticity odnosi się do liczby razy ligand wiąże się z metalem przez atomy donora. Wiele ligandów jest zdolnych do wiązania jonów metali przez wiele miejsc, zwykle dlatego, że ligandy mają pojedyncze pary na więcej niż jednym atomie.

ligandy Monodentowe obejmują praktycznie wszystkie aniony i wszystkie proste zasady Lewisa. Tak więc halogenki i pseudohalidy są ważnymi ligandami anionowymi. Amoniak, tlenek węgla i woda są szczególnie powszechnymi ligandami neutralnymi pod względem ładunku. Proste gatunki organiczne są również bardzo powszechne. Wszystkie nienasycone cząsteczki są również ligandami, wykorzystując swoje π-elektrony w tworzeniu wiązania współrzędnych. Ponadto metale mogą wiązać się z wiązaniami σ na przykład w silanach, węglowodorach i diwodorach.

ligandy, które wiążą się przez więcej niż jeden atom, są często nazywane polidentatem lub chelatowaniem. Ligand, który wiąże się przez dwa miejsca, klasyfikuje się jako bidentat, a trzy miejsca jako trójdentat. Chelatujące ligandy są zwykle tworzone przez łączenie grup dawców za pomocą organicznych łączników. Klasycznym ligandem bidentatowym jest etylenodiamina, która powstaje przez połączenie dwóch grup amoniaku z łącznikiem etylenowym (- CH2CH2 -). Klasycznym przykładem ligandu polidentanowego jest heksadentanowy czynnik chelatujący EDTA, który jest w stanie wiązać się przez sześć miejsc, całkowicie otaczając niektóre metale.

istnieje kilka rodzajów ligandów polidentanowych, które można scharakteryzować na podstawie ich interakcji z Jonem centralnym. Na przykład, ligandy trans-spanning są ligandami bidentatowymi, które mogą obejmować pozycje koordynacyjne po przeciwnych stronach kompleksu Koordynacyjnego. Ligandy oburęczne mogą przyłączać się do atomu centralnego w dwóch miejscach, ale nie w obu. Ligand mostkowy łączy dwa lub więcej ośrodków metalowych. Zmiana wielkości i właściwości elektronicznych ligandów może być wykorzystana do kontrolowania katalizy jonów centralnych i stabilizacji nietypowych miejsc koordynacji.

Geometrie

różne układy strukturalne ligandów wynikają z liczby Koordynacyjnej. Większość struktur podąża za wzorem, jakby ATOM centralny był w środku, a rogi tego kształtu są lokalizacjami ligandów. Kształty te są definiowane przez nakładanie się orbitali między orbitalami ligandu i metalu oraz odruchów ligand-ligand, które mają tendencję do tworzenia pewnych regularnych geometrii. Istnieje jednak wiele przypadków, które odbiegają od zwykłej geometrii. Na przykład ligandy o różnych rozmiarach i różnych efektach elektronicznych często powodują nieregularne długości wiązania.

Geometria atomów wokół atomów centralnych o numerach koordynacyjnychgeometria atomów wokół atomów centralnych o numerach koordynacyjnych 3, 4 i 6. Jeśli L jest dowolnym atomem obwodowym, A M jest atomem centralnym, to kąt wiązania L-M-L wynosi 120° dla trygonalnej płaskiej, 109,5° dla czworościennej i zazwyczaj około 109,5° dla trójgonalnej geometrii Piramidalnej. Kwadratowa płaska i ośmiościanowa geometria mają dwa kąty L-M-L, 90° i 180°.