Po raz pierwszy opublikowany w 1980 roku, Women of the Republic: Intellect and Ideology in Revolutionary America jest obecnie uważany zarówno za fundamentalny tekst w dziedzinie historii kobiet, jak i za dzieło definiujące historię wczesnej Ameryki . W tym przełomowym badaniu listów kobiet, pamiętników i zapisów prawnych Linda Kerber ujawniła nowe spojrzenie na to, w jaki sposób kobiety korzystały ze swoich praw jako istoty polityczne i zbadała wzrost ideologii „Republic Motherhood”. Z kobiecej perspektywy rewolucja amerykańska była „mocno upolityczniającym doświadczeniem”, ponieważ kobiety służyły wysiłkom wojennym jako pielęgniarki, kucharki, Pralnie, a czasami jako żołnierze i szpiedzy. W wyniku wojny kobiety znalazły się w Nowej Republice bez wyraźnej roli politycznej, więc przeniosły swoją polityczną energię na pielęgnowanie cnót obywatelskich w swoich synach i córkach.
poniższy fragment wprowadza pojęcie „Republic Motherhood” i bada jego trwałą spuściznę na rzecz Republiki amerykańskiej .

fragment

w latach wczesnej republiki rozwinął się konsensus wokół idei, że matka, oddana służbie rodzinie i państwu, może służyć celom politycznym. Ci, którzy sprzeciwiali się kobietom w Polityce, musieli spełnić propozycję, aby kobiety mogły-i powinny-odgrywać rolę polityczną poprzez wychowanie patriotycznego dziecka. Republikańska matka miała zachęcać synów do obywatelskiego zainteresowania i uczestnictwa. Miała wychowywać swoje dzieci i prowadzić je ścieżkami moralności i cnoty. Nie miała jednak mówić swoim męskim krewnym, na kogo głosować. Była obywatelką, ale nie wyborcą.
Zachodnia Teoria Polityczna, nawet w okresie oświecenia, tylko sporadycznie rozważała rolę kobiet w kulturze Obywatelskiej. Zwykle traktował kobiety tylko w związkach domowych, tylko jako żony i matki. Wspólnota polityczna, która akceptowała kobiety jako podmioty polityczne, musiałaby wyeliminować Rousseauistyczne założenie, że świat kobiet jest oddzielony od Imperium mężczyzn. Ideologia republikańskiego macierzyństwa zdawała się osiągać to, czego oświecenie nie miało, identyfikując przecięcie prywatnej domeny kobiety i polis.
przekonanie, że matka może pełnić funkcję polityczną, świadczy o uznaniu, że socjalizacja polityczna obywatela ma miejsce w młodym wieku, że rodzina jest podstawową częścią systemu komunikacji politycznej i że wzorce władzy rodzinnej wpływają na ogólną kulturę polityczną. Jednak większość przednowoczesnych społeczeństw politycznych-a nawet niektóre dość nowoczesne demokracje-utrzymywała nieartykułowane, ale mimo to bardzo mocne ograniczenia społeczne, które odizolowały wewnętrzny świat kobiet od polityki. Gotowość Amerykanki do przezwyciężenia tej starożytnej separacji doprowadziła ją do wszech-męskiej społeczności politycznej. W tym sensie republikańskie macierzyństwo było bardzo ważnym, wręcz rewolucyjnym wynalazkiem. Zmieniło to domenę kobiet, w której większość kobiet od zawsze żyła swoim życiem; usprawiedliwiało wchłanianie i uczestnictwo kobiet w kulturze Obywatelskiej.
kobiety miały główną rolę w opracowaniu tego preparatu…. Ci, którzy podzielali wizję Republikańskiej matki, zwykle nalegali na lepszą edukację, wyraźniejsze uznanie wkładu Ekonomicznego kobiet i silną polityczną identyfikację z Republiką. Pomysł ten można by wysunąć zarówno w kierunku konserwatywnym, jak i reformatorskim. Byłaby podatna na absorpcję w feminizmie domowym okresu wiktoriańskiego, na romantyzację, nawet w ” kulcie prawdziwej kobiecości.”Zostanie ożywiony jako punkt mobilizacyjny dla XX-wiecznych postępowych reformatorek kobiet, które postrzegały swoje zaangażowanie w uczciwą politykę, wydajne miejskie warunki sanitarne oraz czyste prawo żywnościowe i narkotykowe jako przedłużenie ich odpowiedzialności Jako matek. Jednak pomimo sprzecznych elementów, ideologia ta była wystarczająco silna, aby pokonać Filantroposa i Morfeusza, definiując na nowo zachowania polityczne kobiet jako wartościowe, a nie nienormalne, jako źródło siły dla Republiki, a nie wstydu.
triumf republikańskiego macierzyństwa stanowił również etap w procesie politycznej socjalizacji kobiet. W ostatnich latach socjalizacja polityczna była postrzegana jako proces, w którym jednostka rozwija definicję jaźni jako odnoszącą się do Państwa. Jednym z pośrednich etapów tego procesu jest szacunek, w którym osoba spodziewa się wpływać na system polityczny, ale tylko w ograniczonym stopniu. Szacunek nie jest negacją obywatelstwa, ale podejściem do pełnego uczestnictwa w kulturze Obywatelskiej.
szacunek został przyjęty i przejawiany przez wiele kobiet w czasie, gdy mężczyźni stopniowo porzucali tę postawę; upolitycznienie kobiet i mężczyzn w Ameryce, jak gdzie indziej, było poza fazą. Kobiety wciąż myślały o sobie jak o poddanych, podczas gdy mężczyźni byli szanowanymi obywatelami. Kiedy mężczyźni zastąpili powściągliwą, defensywną demokrację Republiki agresywną, egalitarną demokracją nowoczesnego rodzaju, kobiety wymyśliły powściągliwą, defensywną, ale mimo to polityczną rolę.
istniała bezpośrednia zależność między rozwijającą się demokracją egalitarną wśród mężczyzn a oczekiwaniem dalszego deferencjalnego zachowania wśród kobiet. Podobnie jak plantatorzy twierdzili, że demokracja na południu antebellum opiera się na ekonomicznej podstawie niewolnictwa, tak egalitarne społeczeństwo miało opierać się na moralnej podstawie szacunku wśród klasy ludzi-kobiet-którzy poświęcą swoje wysiłki na służbę: wychowywanie synów i dyscyplinowanie mężów na cnotliwych obywateli Republiki. Wyuczona kobieta, która może bardzo chcieć dokonywać wyborów, a także wpływać na postawy, była widocznym zagrożeniem dla tego układu.
republikańskie macierzyństwo było koncepcją, która legitymizowała minimum politycznego wyrafinowania i zainteresowania, i tylko najbardziej uogólnionego rodzaju. Sceptycy mogliby łatwo twierdzić, że kobiety powinny być zadowolone, aby na stałe pełnić tę wąską rolę polityczną i nie powinny życzyć sobie pełniejszego uczestnictwa. Kobiety mogą być zachęcane do powstrzymywania swoich osądów jako Republikanie w swoich domach i rodzinach, zamiast mostować świat na zewnątrz i świat wewnątrz. W tym sensie ograniczenie upolitycznienia kobiet było jednym z szeregu konserwatywnych wyborów, które Amerykanie podjęli w latach powojennych, ponieważ unikali pełnych konsekwencji własnego Rewolucyjnego radykalizmu. W Ameryce odpowiedzialność za zachowanie cnót publicznych została przeniesiona do życia domowego. Dzięki tym decyzjom Amerykanie mogli uniknąć agonii francuskiego cyklu rewolucji i kontrrewolucji, która przelała więcej krwi i stworzyła system polityczny bardziej wsteczny niż amerykańska wojna. Niemniej jednak wpływ wielu z tych wyborów miał na zahamowanie rozwiązywania spraw szczególnie niepokojących kobiety.
często zauważano, że pozornie apatyczna populacja może stać się intensywnie polityczna, gdy pojawiają się prawdziwe problemy. Ale pomimo rosnącego wyrafinowania politycznego społeczeństwa męskiego, kobietom pozostawiono tylko najbardziej prymitywne mechanizmy polityczne: petycję osobistą lub zbiorową. Fakt, że kobiety coraz skuteczniej korzystały z tej opcji przez cały okres antebellum, nie neguje faktu, że uważano, że za odpowiednią dla nich była jedynie deferencjalna rola polityczna. Brak ustanowienia skutecznego systemu emerytalnego dla wdów po wojnie sugeruje ograniczoną reakcję ustawodawców na rzeczywiste potrzeby kobiet. Innym wskaźnikiem konserwatyzmu wczesnej republiki jest brak nadania wysokiego priorytetu liberalizacji rozwodów. Prawdą jest, że w Massachusetts i Connecticut kobiety szeroko wykorzystywały możliwość rozwodu zapewnioną przez prawo kolonialne, ale większość kolonii nie miała prostych kodeksów rozwodowych, ani nikt z wyjątkiem Pensylwanii nie spieszył się, aby je zapewnić po rewolucji.
Po zakończeniu wojny Judith Sargent Murray przewidziała ” nową erę w historii kobiet.”Ta nowa era została stworzona przez kobiety, wzmocnione ich wspomnieniami i mitami o kobiecej sile podczas prób wojennych, upolitycznione przez ich niechęć do męskich ustawodawców, którzy lekceważą sprawy o największym znaczeniu dla kobiet. Nie można go jednak stworzyć, dopóki nie rozwiąże się nieodłączny paradoks republikańskiego macierzyństwa, dopóki świat nie zostanie rozdzielony na kobiecą sferę domostwa i wychowania oraz męski świat polityki i intelektu. Obietnice Republiki nie zostały jeszcze spełnione; pamiętanie o rewolucji pomogło utrzymać zaufanie przy życiu. „Tak, panowie,” powiedziała Elizabeth Cady Stanton do legislatury w Nowym Jorku w 1854 roku, ” w Ameryce Republikańskiej…my, córki bohaterów rewolucji 1976 roku, żądamy od was zadośćuczynienia za nasze skargi-rewizji konstytucji stanowej-nowego kodeksu praw. Stanton przez całą swoją karierę zmagał się ze sprzecznymi wymaganiami domowymi i aktywizmem obywatelskim. Ambiwalentny związek między macierzyństwem a obywatelstwem byłby jedną z najtrwalszych i najbardziej paradoksalnych spuścizn pokolenia Rewolucyjnego.