jako psycholog kliniczny, Frank Tallis pracował przez dziesięciolecia z pacjentami, którzy cierpieli na to, co kiedyś nazywano tęsknotą za miłością. Teraz jako pełnoetatowy pisarz zarówno literatury faktu, jak i powieści, zebrał niektóre z najbardziej pamiętnych przypadków w swojej nadchodzącej książce, The Inulurable Romantic: And Other Tales of Madness and Desire (Basic Books, wrzesień 2018). Rozmawialiśmy o miłości i szaleństwie i związku między nimi.

czy naprawdę myślisz, że miłość to choroba psychiczna?

miłość może być potężnym i destabilizującym doświadczeniem. Ludzie często doświadczają tego jako niezbyt przyjemnego. Można powiedzieć, że idee romantycznej miłości są zasadniczo urojone, ponieważ przekonania związane z romantyczną miłością po prostu nie odpowiadają rzeczywistości. Ta idea, że jest tam jedna wyjątkowa osoba, którą masz spotkać-to jest tak silne przekonanie i wyraźnie nie do utrzymania. Ale to jest to, że wielu ludzi dzieli. Została skonsolidowana przez Hollywood i romantyczną fikcję.

czy wszyscy jesteśmy zagrożeni szaleństwem?

pod warunkiem, że można funkcjonować w świecie, nie musi to stanowić problemu. jednym z przykładów, w którym zwykłe zachowanie płynnie przechodzi w psychopatologię, jest stalking. Prześladowanie kogoś to bardzo przykra i poważna sprawa. Ale jeśli mówisz o tym, jak ludzie zachowują się podczas zalotów, mówią, że czekają w określonym miejscu na szansę, że dana osoba może przyjść. Są dość subtelne formy prześladowania, które wszyscy robimy. Zwiększ nieco głośność tych zachowań i bardzo szybko przekroczysz linię do nękania lub zachowania się w sposób, który można określić jako niepokojący.

Co wtedy?

pacjenci, których widziałem, ich życie zaczęło się załamywać. I, oczywiście, kiedy miłość idzie źle, masz wszelkiego rodzaju problemy, które skutkują zauroczeniem, psychopatologiczną zazdrością, złamanym sercem, nieodpowiednimi przywiązaniami, uzależnieniem. Istnieją znaczące psychiatryczne następstwa intensywnego doświadczenia zakochania. Jest to coś, co musimy traktować bardziej poważnie niż my.

Dlaczego nie?

przez tysiące lat lekarze uznawali tęsknotę i tęsknotę za stanem chorobowym. zastąpione przez zainteresowanie seksem. Nie widzimy romantycznej miłości rozważanej z psychiatrycznego punktu widzenia. W sumie mój trening kliniczny z psychologii wynosił około ośmiu lat. W ciągu tych ośmiu lat miałem jedną godzinę formalnej edukacji na temat miłości w sensie miłości między parami w związkach.

Dlaczego niektórzy ludzie są bardziej narażeni niż inni?

można spekulować o biologicznych słabościach w ich mózgach, można spekulować o ich historii. Na przykład ktoś, kto jest głęboko niepewny, ponieważ był niekochany jako dziecko, może być bardziej podatny na psychopatologiczną zazdrość. Ale szczególne czynniki sprawiają, że jedna osoba jest podatna na zagrożenia, mogą się bardzo różnić od czynników, które sprawiają, że inna osoba jest podatna na zagrożenia.

Co wiemy o miłości i mózgu?

istnieje Neurochemia miłości, która została zidentyfikowana zawierająca amfetaminę i substancje opiatopodobne—koktajl chemiczny, który jest uwalniany, gdy ludzie się zakochują. Stany transcendentne były związane z oksytocyną, silnym hormonem przywiązania. Jest również tak, że kiedy się zakochasz, ukochany staje się obsesją pochłaniającą wszystko. Niektóre z maszyn zaangażowanych w podtrzymywanie obsesji klinicznych mogą być również rekrutowane, gdy ktoś ma doświadczenie obsesyjnej miłości.

czy większość Twoich pacjentów cierpiała na problemy z miłością i pożądaniem?

moją specjalizacją kliniczną były zaburzenia lękowe, a w szczególności zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Im więcej widziałem zakochanych pacjentów, tym bardziej dostrzegałem korelacje między stanem zakochania a chorobami obsesyjnymi.

jak kobieta, która szaleńczo zakochała się w swoim dentyście i była pewna, że ją kocha?

suwerenny Stan między Warunkami tęsknoty i pożądania to syndrom de Clérambaulta, rodzaj wzajemnego złudzenia. To nie jest zbyt powszechne. Nie tylko zakochujecie się w tej osobie, ale jesteście całkowicie przekonani, że ona zakochała się w was, że jest ona przeznaczona. Ten pacjent był szczególnie interesujący ze względu na czystość tego zjawiska. Zilustrowała mi, jak wszyscy chodzimy po przepaści, jeśli chodzi o zdrowie psychiczne—najbardziej stabilna osoba o bardzo zwykłym życiu może nagle ulec chorobie, która przenosi ich do najbardziej ciekawych i niezrozumiałych kończyn.

Mężczyzna, którego opisujesz jako nieuleczalnego romantyka, nie mógł zaakceptować końca związku. Wyobrażam sobie, że to bardziej powszechne?

tak. W przypadku nieuleczalnego romantyka, oprócz wzajemności, pojawia się wiele objawów zespołu de Clérambault. Masz kogoś prześladującego, absolutnie obsesyjnego, całkowicie subskrybującego romantyczny system przekonań, że można być szczęśliwym tylko z tą konkretną osobą. Istnieje zaprzeczenie rzeczywistości, które jest dość niezwykłe. „Wiem, że powiedziała, że nie chce mnie więcej widzieć. Wiem, że powiedziała, że zadzwoni na policję, ale gdybym miała tylko minutę, by ją przekonać, myślę, że mogłabym to zrobić.”Siedzisz i myślisz,” jak możesz tak myśleć na tym etapie?”Ale ci ludzie są prawdziwi.

a co z facetem, który spał z 3000 prostytutkami? Myślałeś, że jest uzależniony, ale nie od seksu.

To było fascynujące. W praktyce klinicznej natykasz się na uzależnionych od seksu cały czas, może nie tak spektakularne jak oglądanie 3000 prostytutek. To, co było naprawdę interesujące w tym facecie, to to, że seks był sposobem na nawiązanie relacji z prostytutkami, a celem było, aby w końcu się w nim zakochały. Był uzależniony od poczucia, że się zakochał. Gdy namówił ich do powiedzenia „Kocham Cię”, ruszył dalej.

to naprawdę smutne.

tak, nie należy pozwolić, aby ciekawość tych zjawisk przesłaniała smutek.

czy czułeś, że pomogłeś tym ludziom?

książka nazywa się nieuleczalny romantyk. Czasami nie ma lekarstwa. Często sposób, w jaki postrzegamy psychoterapię, jest nierealistyczny. W rzeczywistości jest nieprzewidywalny, niechlujny i niekontrolowany. Pojawiają się rzeczy, ludzie robią i mówią rzeczy, które są nieoczekiwane, są ślepe zaułki. Czasami ludzie przestają się pojawiać. Nigdy nie dowiesz się końca historii. Celowo wybierałem przypadki, które były trudne do wyleczenia lub niezadowalające. Mam nadzieję, że dzięki temu książka będzie ciekawsza.

dla kogo ta książka?

to dla każdego, kto kiedykolwiek Googlował byłego partnera romantycznego lub szukał go na Facebooku. Jak tylko się do tego przyznasz, zabierze cię to do interesujących miejsc pod względem zrozumienia sposobu działania umysłu, znaczenia miłości, a także miłości jako podatności na stany psychopatologiczne.