13 marca prezydent ogłosił stan wyjątkowy w odpowiedzi na pandemię COVID-19. W ten sposób aktywowano władze dostępne dla prezydenta zgodnie z Robert T. Stafford Disaster Relief and Emergency Assistance Act, 42 U. S. C. §§ 5121-5207 („ustawa Stafforda”), aby zapewnić pomoc federalną rządom stanowym i lokalnym reagującym na sytuację kryzysową, w tym pomoc finansową.

pomoc Federalna jest koordynowana i świadczona za pośrednictwem Federalnej Agencji Zarządzania Kryzysowego („Fema”) w ramach krajowych ram reagowania. Chociaż ustawa Stafford na ogół nie udostępnia finansowania bezpośrednio prywatnym firmom, duża część prawie $50 Miliard, że prezydent powiedział, że będą dostępne dla FEMA mogą być wykorzystywane do zamawiania towarów i usług od wykonawców wspomagających wysiłek pomocy.

Stafford Act Authorities and the President ’ s Emergency Declaration

ustawa Stafforda upoważnia prezydenta do wydawania dwóch rodzajów deklaracji, które pozwalają rządowi federalnemu na udzielanie pomocy rządom stanowym i lokalnym w reagowaniu na sytuacje nadzwyczajne. „Nagły wypadek” to każda sytuacja, w której prezydent stwierdza, że „pomoc Federalna jest potrzebna do uzupełnienia wysiłków państwowych i lokalnych … w celu ratowania życia i ochrony mienia oraz zdrowia i bezpieczeństwa publicznego, lub w celu zmniejszenia lub zapobieżenia zagrożeniu katastrofą….”42 U. S. C. § 5122(1). „Poważną katastrofą „jest natomiast każda” katastrofa naturalna”, którą prezydent określa ” powoduje szkody o dostatecznej powadze i wielkości, aby uzasadnić pomoc w poważnej katastrofie.”42 U. S. C. § 5122(2).

list prezydenta z 13 marca do sekretarzy gabinetu uznał pandemię COVID-19 za „nagły wypadek” wywołujący jego tytuł V, ale pozostawił otwartą możliwość, że może on później ogłosić „poważną katastrofę.”

główne rozróżnienie między tymi dwoma rodzajami deklaracji znajduje się w zakresie pomocy federalnej, która może być udostępniona w wyniku deklaracji.

zgodnie z deklaracją nadzwyczajną prezydent może skierować agencje federalne do wykorzystania swoich zasobów do wspierania wysiłków państwowych i lokalnych, koordynowania wszelkiej pomocy w przypadku klęsk żywiołowych oraz pomocy w dystrybucji leków, żywności i innych materiałów eksploatacyjnych. Bezpośrednia pomoc finansowa może być również udzielana rządom państwowym i lokalnym za pośrednictwem środków przeznaczonych na kongres w ramach Funduszu pomocy ofiarom katastrof. Pomoc ta jest zazwyczaj ograniczona do $5,000,000 na nagły wypadek, ale prezydent może zezwolić na dodatkowe fundusze, jeśli stwierdzi, że (1) ciągła pomoc w nagłym wypadku jest natychmiast potrzebna; (2) istnieje stałe i bezpośrednie ryzyko dla życia, mienia, zdrowia publicznego lub bezpieczeństwa; oraz (3) niezbędna pomoc nie będzie w innym przypadku dostarczana na czas. 42 U. S. C. § 5193.

Jeśli prezydent następnie ogłosi poważną katastrofę, może zostać udzielona dodatkowa pomoc Federalna, w tym bezpośrednia pomoc dla osób fizycznych i dodatkowe wsparcie, takie jak usługi doradztwa kryzysowego, pomoc w relokacji, dystrybucja żywności i usługi pomocy prawnej, między innymi.

rozważania dla firm, które chcą pomóc

w przeciwieństwie do klęski żywiołowej, która powoduje szkody na określonym obszarze geograficznym, pandemia COVID-19 jest nowatorska, powodując powszechne wyzwania w całych Stanach Zjednoczonych. Oprócz tych firm, które mogą mieć możliwości w branży farmaceutycznej i medycznej, możemy zauważyć natychmiastowe potrzeby w zakresie lokalnych usług powiększania personelu i call center, usług logistycznych i wsparcia technicznego, lokalnych usług dostarczania żywności i towarów konsumpcyjnych, usług opieki domowej, usług odkażania oraz dystrybucji artykułów sanitarnych i domowych, aby wymienić tylko kilka. Można przypuszczać, że udział w tych działaniach będą miały firmy z sektora prywatnego, które nigdy wcześniej nie prowadziły działalności z funduszami federalnymi.

aby pomóc w wysiłkach humanitarnych, rząd federalny prawdopodobnie będzie bezpośrednio nabywał znaczne ilości towarów i usług. Władze stanowe i lokalne nieuchronnie wykorzystają swoje fundusze federalne, aby przyspieszyć zakupy wymaganych towarów i usług. Firmy, które chciałyby pomóc, powinny rozważyć podjęcie kroków już teraz.

firmy, które chcą pomóc w tych wysiłkach, powinny zarejestrować się w rejestrze reagowania na katastrofy w Federalnym systemie zarządzania nagrodami (SAM), aby upewnić się, że kwalifikują się do federalnego udzielania zamówień, a także monitorować oferty zamieszczone na SAM.gov. takie umowy mogą być uchylone dla lokalnych firm. Zob. Federal Acquisition Regulation (FAR) 26.202 i 26.204.

firmy, które chcą wspierać działania państwowe i lokalne, mogą monitorować podobne strony państwowe i lokalne pod kątem nowych ofert. Przedsiębiorstwa dysponujące nowatorskimi rozwiązaniami, których rządy nie mogą rozważać w inny sposób, powinny również rozważyć przedłożenie odpowiednich władzom niezamówionych propozycji.

firmy, które dopiero rozpoczynają zawieranie umów finansowanych ze środków federalnych, powinny zwracać szczególną uwagę na ryzyko i obowiązki związane z takimi umowami. Finansowanie publiczne, a w szczególności finansowanie federalne, wiąże się z licznymi zobowiązaniami w zakresie zgodności, które nie mają zastosowania na arenie komercyjnej. Umowy federalne będą regulowane przez FAR i mogą wymagać certyfikacji zgodności z licznymi wymaganiami społeczno-ekonomicznymi, dotyczącymi pracy i łańcucha dostaw oraz cybernetycznymi, a w niektórych przypadkach z wymogami dotyczącymi przechowywania dokumentacji, w szczególności w odniesieniu do poniesionych kosztów.

Kontrakty państwowe i samorządowe nakładają również obowiązki w zakresie zgodności zgodnie z lokalnymi statutami i regulacjami, a ze względu na wykorzystanie funduszy federalnych nałożą dodatkowe wymogi federalne. Mogą one obejmować wymogi dotyczące prowadzenia dokumentacji i audytu rządowego, zgodność z przepisami „pay To play” i unikalne wymagania księgowe. Nieprzestrzeganie któregokolwiek z tych czynników powoduje narażenie na podstawie federalnej ustawy o fałszywych roszczeniach i odpowiedników stanowych. Chociaż ryzyko to może stanowić wyzwanie dla firm, które nie mają doświadczenia w zawieraniu umów przez rząd, można je złagodzić dzięki starannemu planowaniu z góry – w tym upewnieniu się, że firmy przeczytają i w pełni zrozumieją umowę przed zobowiązaniem się do spełnienia zobowiązań.