WEINBERG, HARRY (1908-1990), Amerykański filantrop. Urodzony w Samburze w Galicji, Weinberg wyemigrował do Ameryki w wieku czterech lat. Dorastał w Baltimore w absolutnej nędzy, ale w wieku 40 lat był milionerem, a w wieku 50 lat miliarderem. Przez ostatnie 20 lat życia mieszkał na Hawajach, gdzie przez pewien czas był największym indywidualnym posiadaczem ziemskim w stanie.

ze wszystkimi swoimi pieniędzmi Weinberg nigdy się nie pobłażał. W latach pięćdziesiątych, Po Zakupie linii autobusowych Scranton w Pensylwanii, mieszkał w wynajętym mieszkaniu na drugim piętrze, mimo że mógł kupić cały blok, na którym stał dom.

Weinberg był znany z pracy siedem dni w tygodniu, a jego głównym zainteresowaniem okazało się zdobywanie jak najwięcej. Jego głównym hobby była dobroczynność. Pod koniec lat 30. obiecał wsparcie ze swojego skromnego wówczas majątku, aby umożliwić wielu niemieckim Żydom dotarcie do bezpiecznej przystani w Ameryce. Kiedy jego bogactwo wzrosło, dawał coroczne dotacje jesziwom i prawosławnym synagogom w Baltimore, mimo że nie był Prawosławny. Przekazał 3 miliony dolarów Kongregacji Honolulu na jej budowę i fundusz fundacyjny. Wspierał stowarzyszoną Federację Społeczności Żydowskiej w Baltimore na wiele sposobów. Przekazywał również fundusze na wiele nieżydowskich instytucji.

założył dwie fundacje. Pierwsza, założona w 1959 roku Fundacja Harry ’ ego i Jeanette Weinberg, miała majątek w wysokości prawie miliarda dolarów i była jedenastą największą prywatną Fundacją w USA. Do 2005 roku była nadal jedną z największych tego typu instytucji w USA, z aktywami w wysokości około 2 miliardów dolarów. Druga Fundacja, Harry Weinberg Foundation, była warta 90 milionów dolarów i była przeznaczona wyłącznie na rzecz stowarzyszonej Federacji Społeczności Żydowskiej w Baltimore.

większa Fundacja wypłaca 100 milionów dolarów rocznie. Jej karta stanowi, że 25% jej wypłat trafia do organizacji, które przede wszystkim korzystają z Żydów, a 25% do organizacji, które przede wszystkim korzystają z nie-Żydów. Pozostałe 50% trafia do grup-żydowskich lub nieżydowskich – uznanych przez powierników Fundacji za godne. Nie ma ograniczeń geograficznych dotyczących wypłat, a zakładano, że zarówno bezdomni Izraela, jak i Baltimore skorzystają. Rozszerzył się o Hawaje, północno-wschodnią Pensylwanię, Nowy Jork i były Związek Radziecki, zapewniając dotacje na takie potrzeby, jak żywność, schronienie, zdrowie i socjalizacja, oraz aby zwiększyć zdolność jednostki do zaspokojenia tych potrzeb dla siebie.