jednym z przydomków tuatara wśród naukowców jest „żywa skamielina” z powodu braku zmian ewolucyjnych.

ze względu na fakt, że nie jest to całkiem jaszczurka ani całkiem dinozaur, Nowozelandzka tuatara jest jednym z niewielu naprawdę wyjątkowych zwierząt na świecie. Gady te mogą wyglądać jak jaszczurki, ale należą do odrębnej klasy i są jedynymi żyjącymi członkami ich rzędu taksonomicznego. Naukowcy są niezwykle zainteresowani ich badaniem, ponieważ mogą zaoferować wgląd w to, jak ewoluowały współczesne jaszczurki i węże.

Tuatara fakty

• nazwa „tuatara” oznacza „szczyty na grzbiecie” w języku maoryskim.

• Tuatary przetrwały od okresu triasu, który był około 240 milionów lat temu.

• są jedynymi żyjącymi członkami Zakonu Rhynchocephalia.

• Tuatary mają trzecie oko znane jako „oko ciemieniowe” na czubku głowy.

• długość życia tuatara wynosi ponad 60 lat. Nawet do 100 lat w niewoli!

nazwa naukowa tuatary

nazwa naukowa tuatary to Sphenodon punctatus. „Sphenodon „pochodzi od greckich słów” sphen”, co oznacza” klin „i” odon”, co oznacza ” ząb.””Punctatus” to łacińskie słowo, które oznacza ” punktowany.”

słowo” tuatara „w języku maoryskim oznacza” szczyty na grzbiecie.”Maorysi są rdzennymi Polinezyjczykami Nowej Zelandii.

Tuatara wygląd i zachowanie

tuatara pochodzi z Nowej Zelandii i jest największym gadem w kraju. Samce mogą dorastać do prawie trzech stóp długości, a dorosłe samice Zwykle dorastają do około dwóch stóp długości. Zarówno samce, jak i samice ważą tylko do dwóch funtów, gdy są w pełni dorosłe, więc pomimo faktu, że są oznaczone jako największe gady w Nowej Zelandii, nie są szczególnie dużymi zwierzętami.
są to samotne stworzenia, które żyją w norach, ale wiadomo, że dzielą swoje nory z niektórymi ptakami morskimi, z którymi żyją w harmonii.
zarówno samce, jak i samice mają podobne ubarwienie. Większość z nich ma stonowaną, oliwkowozieloną lub rdzawobrązową skórę, aby pomóc im wtopić się w otoczenie. Interesującym faktem na temat kolorowania tuatara jest to, że może się zmieniać z czasem. Wylinają się co roku, więc ich kolor może stopniowo zmieniać się wraz z wiekiem.
samiec Tuatara ma duży, charakterystyczny grzebień kolców wzdłuż grzbietu i szyi. Kolce te mogą być wyprofilowane w efektowny pokaz, aby zaimponować samicom w okresie godowym, ale są one również używane do pokazywania dominacji, gdy walczą z innymi samcami.

Tuatara Habitat

Tuatara można znaleźć tylko w Nowej Zelandii. Obecnie żyją tylko na kilku przybrzeżnych wyspach i w ograniczonych regionach kontynentu.

dieta Tuatara

ponieważ tuatary są wyjątkowe w świecie gadów, Wiele osób pyta: „co jedzą tuatary?”
w tym aspekcie tuatary są jak wiele innych jaszczurek i gadów podobnej wielkości. Żywią się głównie owadami, takimi jak chrząszcze, dżdżownice, świerszcze i pająki. Pod nieobecność tych owadów, wiadomo również, że jedzą ślimaki, żaby, ptasie jaja, skórki, a nawet własne Młode.

Tuatary drapieżniki i zagrożenia

Tuatary wahają się między klasyfikacją jako gatunek zagrożony, a byciem „zagrożonym” lub „wrażliwym”, co jest krokiem poniżej tego. Jednak niedawno IUCN zaktualizowała go jako najmniej niepokojący ze względu na udane działania ochronne.
najpoważniejszym zagrożeniem dla dzikiego Tuatara są drapieżniki ssaków, które zostały wprowadzone na wyspy poprzez zasiedlenie przez ludzi. Psy i szczury miały najpoważniejszy wpływ na populacje tuatara, ale inne zwierzęta, takie jak fretki i koty, również wpłynęły na ich liczebność.
ze względu na fakt, że te wprowadzone drapieżniki poważnie zdziesiątkowały dzikie populacje tuatarów w tak krótkim czasie, rząd Nowej Zelandii ogłosił, że tuatary i ich jaja są w pełni chronione w 1895 roku. Ochrona ta istnieje do dziś i ma zasadnicze znaczenie dla zachowania ich malejącej liczby.

Tuatary rozmnażanie, dzieci i długość życia

Tuatary nie są jak większość gadów, ponieważ rozmnażają się dość wolno. Mają stosunkowo długą żywotność 60 lat lub więcej na wolności, a w niewoli mogą żyć do 100 lat.
to długie życie oznacza, że nie osiągną dojrzałości płciowej, dopóki nie osiągną wieku 10-20 lat. Ponadto nadal rosną, aż osiągną wiek około 35 lat.
krycie następuje w środku lata i jest w dużej mierze podyktowane przez samice. Samce mogą rozmnażać się co roku, ale samice zazwyczaj rozmnażają się tylko co dwa do pięciu lat. Samce przyciemniają skórę, rozkładają grzebienie i czekają na zewnątrz nory samicy, próbując jej zaimponować. Samce tuatarów nie mają zewnętrznego narządu rozrodczego, więc przekazują plemniki samicom poprzez pocieranie kloaków. To się nazywa „cloacal kiss.”
samice mogą przechowywać ten plemnik do roku i używają go do zapłodnienia sprzęgła, które może mieć wielkość od pojedynczego jaja do 19 jaj. Jaja te inkubują się przez 12 do 15 miesięcy, co jest niezwykle długim okresem, szczególnie dla gadów. Niestety, ta długa inkubacja oznacza, że jaja tuatara są łatwym posiłkiem dla drapieżników.
matki Tuatara nie pozostają w pobliżu, aby chronić jaja lub dzieci po wykluciu, więc wszelkie pisklęta, które przetrwają okres inkubacji, są szczególnie wrażliwe i muszą natychmiast radzić sobie pod względem żywności i bezpieczeństwa.
ciekawostką na temat dzieci tuatara jest to, że temperatura gniazda inkubacyjnego determinuje płeć pisklęcia. Jest to zjawisko znane jako ” determinacja płci zależna od temperatury.”Naukowcy zauważyli, że jaja inkubowane w temperaturze 70 Stopni Fahrenheita mają równe szanse na bycie mężczyzną lub kobietą. Jaja, które są inkubowane w temperaturze 72 stopni Fahrenheita zwykle kończy się około 80 procent samca, a gniazda, które są chłodzone do 68 stopni Fahrenheita są zazwyczaj 80 procent samicy. Jeśli gniazdo zostanie schłodzone do 64 stopni Fahrenheita, wszystkie pisklęta będą samicą.

populacja Tuatarów

obecnie tuatary można znaleźć tylko w małych kieszeniach kontynentalnej Nowej Zelandii i na kilku odległych wyspach wolnych od gryzoni. Szacuje się, że na wolności żyje tylko około 55 500 tuatarów.
oprócz tych znalezionych na wolności, niektóre są trzymane w specjalnych sanktuariach i hodowane w niewoli w ramach programów hodowlanych, aby pomóc zwiększyć liczbę populacji.

z tego powodu tuatary są często uważane za zagrożone gatunki. Jednak Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) wymienia go jako najmniej niepokojący, ponieważ wysiłki na rzecz usunięcia gatunków inwazyjnych miały silny wpływ na dobrobyt i przyszłość tuatara. Chociaż oznacza to, że przetrwanie zależy od zarządzania ochroną.

Zobacz wszystkie 26 zwierząt zaczynających się od T