Tom Landry, pseudonim Thomas Wade Landry, (ur. 11 września 1924 w Mission, Teksas, USA—zm. 12 lutego 2000 W Dallas, Teksas) – amerykański profesjonalny trener piłkarski, w latach 1960-1989 związany z National Football League (NFL) Dallas Cowboys.

Britannica Quiz

Football The Way Americans Play it Quiz

w amerykańskiej wersji piłki nożnej możesz dotykać piłki rękami. (I twoje stopy.) Sprawdź, czy potrafisz „przyłożenie” w tym amerykańskim quizie futbolowym. Czas nie jest dozwolony!

Landry rozpoczął swoją zawodową karierę jako zawodnik All-America Football Conference New York Yankees (1949) i przeniósł się do NFL New York Giants (1950-55) jako narożnik. W latach 1954-55 był trenerem, a jako asystent trenera odpowiedzialny za obronę w sezonie 1959 jego wyrównanie 4-3 zrewolucjonizowało grę defensywną, czyniąc z niej efektowną część gry.

Landry został trenerem nowo powstałej drużyny Cowboys w 1960 roku i w swoim pierwszym sezonie nie wygrał żadnego meczu, przegrał 11 i zremisował 1. Przegrane sezony trwały dla zespołu do 1964 roku. The Cowboys następnie udał się do 20 kolejnych zwycięskich sezonów. Rywalizowali w 2 meczach NFL championship, 10 meczach National Football Conference championship i 5 Super Bowls, przegrywając 3 z nich (1971, 1976 i 1979) i wygrywając 2 (1972 i 1978). Podczas gdy jego drużyny były cenione za innowacyjną grę (Kowboje ożywili formację strzelby i pionierskie zastępstwa sytuacyjne) i wydajność wspomaganą komputerowo, Sam Landry był znany ze swojego nijakiego zachowania, konserwatywnego stroju (rzadko widywano go bez sportowego płaszcza i Fedory) na linii bocznej i, z dala od piłki nożnej, religijnej pobożności. Jego ogólny rekord to 270 zwycięstw, 178 porażek i 6 remisów, a .601 procent wygranych.

po kilku kolejnych przegranych sezonach Landry został zwolniony ze stanowiska trenera the Cowboys w 1989 roku, kiedy zespół został sprzedany nowemu właścicielowi. W 1990 został wybrany do Pro Football Hall of Fame.