w swoim dążeniu do asymilacji w Szkocji, będziesz miał trudności z zrozumieniem, dlaczego Szkoci są tak beznadziejni w podejmowaniu pierwszego kroku. Dlaczego Szkoci nie grają w randkowanie?

mój Szkocki przyjaciel, Tim, potwierdził to, co wiem od jakiegoś czasu: że Szkoci nie chodzą na randki. A raczej nie „umawiają się” w taki sposób, w jaki ty I ja (inni Torontończycy i ludzie na całym świecie) możemy być zaznajomieni.

randki różnice między Szkotami i Kanadyjczykami

tutaj wydaje się, że młodzi mężczyźni i kobiety spotykają się przez przyjaciół, pracę lub w barze/klubie, a po spotkaniu i spożyciu alkoholu nowo poznane osoby wracają do czyjegoś mieszkania i bzykają się. Następnie decyduje się, czy są parą, czy po prostu smutnym żałosnym grzebaniem w ciemności.

Po powrocie do Toronto, mężczyźni i kobiety – ponownie – spotykają się przez przyjaciół, pracę lub w barze/klubie, ale na tym kończą się podobieństwa. Być może jest to stara purytańska tradycja, której „dobre Toronto” nie pozbyło się, ale ludzie mają tendencję do rezygnacji z bardziej tradycyjnej drogi „zalotów”. Oznacza to, że dwie osoby spotykają się i wymieniają się numerami/e-mailami; jedna osoba czeka przez określoną liczbę dni, zanim zadzwoni/wyśle do drugiej; osoby spotykają się na kolacji i mają długie zalotne dogłębne dyskusje na temat życia i siebie.

ogólnie jest 3-6 randek przed snem z kimś, w zależności od tego, jak jesteś zdzirowaty, jak bardzo lubisz tę osobę itp.

oczywiście są wyjątki od gry Randkowej. Po kilku randkach (i możliwych sesjach całowania), ludzie w Toronto mają tę straszną poważną rozmowę: czy-my-wzajemnie-wykluczamy-parę-czy-powinniśmy-nazwać-to-rezygnuje-więc-mogę-całować się-z-jakimś-innym-gorącym-prawnikiem-teraz?!

jako takie, ze względu na powszechnie akceptowaną praktykę zalotów, mężczyźni w Toronto wydają się bardziej skłonni do podejmowania pierwszego kroku. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli jesteś gdzieś i robisz gorące oczy w sypialni z facetem, jest bardziej niż prawdopodobne, że spróbuje nawiązać rozmowę i mam nadzieję, że zaprosi Cię na randkę.

Niestety nie tak w Glasgow.

Szkoci zbyt nieśmiali?

ludzie tutaj są beznadziejni w pierwszym kroku. Nie wiem, czy to jakaś dziwna rzecz kulturowa, która sięga średniowiecza, ale kolesie tutaj wydają się zupełnie nieświadomi. I nie obchodzi mnie, ile razy ktoś mówi, że Szkoci są nieśmiali, bo ja też jestem nieśmiały. Nikt aktywnie szuka odrzucenia i złamania serca, ale, niestety, jest to efekt uboczny randek.

Kultura powagi

co dziwne, wydaje się również, że istnieje kultura powagi, która otacza „tradycyjną datę” tutaj. Chociaż większość młodych ludzi ma bardzo niewiele obaw o bzykanie bliskiej osoby, wielu szkockich mężczyzn wpada w zimny pot, jeśli zaprosisz ich na kawę. To prawie tak, jakbyś prosiła ich, żeby praktycznie ustalili datę ślubu.

ta kultura powagi rozciąga się również na inne aspekty życia Szkockiego. Na przykład, w minioną sobotę mój angielski przyjaciel i ja poszliśmy do klubu na West Endzie. Chociaż ubraliśmy się, wiele innych dziewcząt było całkowicie stylizowanych na dziewiątki z najnowszymi modami z Top Shop. Mój przyjaciel I ja – chociaż trzeźwy-poszaleli na parkiecie i * gasp * dobrze się bawili. Nie traktowaliśmy siebie poważnie, podczas gdy wydawało się, że wszyscy inni byli.

nie narzekam ani nie oceniam żadnej z tych kultur, a raczej próbuję zrozumieć Brytyjczyków (ugh) i przyswoić się szkockim sposobom-bez zamieniania się w żużla. Nie jestem jedyną kobietą z Ameryki Północnej, która doszła do tego wniosku.

P. S. Już wcześniej linkowałem do artykułu Leah McLaren o Brytyjczykach i mimo, że otrzymała za niego wiele ostrej krytyki, myślę, że generalnie ma rację.

(drobnym drukiem: nie martw się, mamo. Wychowałeś dobrą i mądrą córkę! Najpierw muszą postawić mi obiad!)

zdjęcie: piwo googles by A_of_doom; Sssshhh by Eggybird (oba Flickr.com)