Autor: Marjorie F. Eddington

kategorie: wyrażanie Boga, rozwój osobisty i postęp

dlaczego Jezus pojedyncze dzieci się służyć jako przykład dla swoich uczniów, a tym samym, dla nas? Tak wielu ludzi robi wszystko, aby” dorosnąć ” i osiągnąć dorosłość. Jednak Jezus myślał, że dzieci są cenne nie bez powodu!

przy dwóch różnych okazjach Jezus mówił do swoich uczniów dość mocno o wartości dzieci:

„mówię wam prawdę, jeśli się nie zmienicie i nie staniecie jak małe dzieci, nigdy nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Dlatego ten, kto się uniża jak to dziecko, jest największy w królestwie niebieskim. A kto wita takie małe dziecko w moim imieniu, wita mnie.”(Matt.18: 3-5 NIV)

„niech dzieci przyjdą do mnie. Nie zatrzymuj ich! Albowiem Królestwo Niebieskie należy do tych, którzy są jak te dzieci.”(Mat. 19:14 NLT)

w pierwszej kolejności uczniowie pytali go, kto będzie największy w królestwie niebieskim. W drugim przypadku ludzie (prawdopodobnie rodzice) przynosili swoje dzieci do Jezusa, aby się za nich modlili, a uczniowie skarcili ludzi za to. W obu przypadkach odpowiedź Jezusa podkreślała wartość dzieci. Najprawdopodobniej Jezus nie mówił po prostu o wieku czy naiwności.

jako naśladowcy i uczniowie Jezusa, zadajmy sobie te pytania:

• dlaczego Jezus powiedział swoim uczniom, że muszą się zmienić i stać się jak małe dzieci lub nigdy nie wejść do królestwa niebieskiego? Są bardzo potężne konsekwencje, jeśli oni / MY NIE.
• co jest takiego w małych dzieciach, że uczyniłyby je największymi w królestwie niebieskim?
• a jeśli przyjmujemy małe dzieci, lub „dziecięce” (orędzie), w imię Jezusa, dlaczego jest to przyrównane do przyjęcia Jezusa?
• co oni mają lub jakie cechy wyrażają, które są tak szczególne, że królestwo Boże należy do nich?

Biblie NIV i NLT przypisują dzieciom jakość pokory, jak czytamy powyżej: „ktokolwiek się uniża.”Wzmocniona Biblia daje te atrybuty: ufna, pokorna, kochająca, przebaczająca.”Eugene Peterson w przekazie używa” prostych i elementarnych.”Jeśli więc chcemy żyć w królestwie niebieskim, musimy wyrazić takie cechy.

obserwowanie mojego własnego dziecka podczas jej pierwszego roku-które uczy, oświeca i przemienia mnie każdego dnia-dało mi wgląd w to, dlaczego Jezus potwierdził, że jeśli chcemy doświadczyć królestwa niebieskiego, musimy stać się jak małe dzieci. Oto pięć dziecięcych cech, które mnie wyróżniają:

pełne zaufanie
Dzieci całkowicie ufają swoim rodzicom. Jeśli czegoś potrzebują — ramię do spania, zmiana pieluchy, mleko lub jedzenie, ręka do chodzenia, ręce do czołgania się — zwracają się do mamusi lub taty z szerokimi oczami, otwartymi ramionami, pełnym zaufaniem. Przeszkody mogą być na drodze, ale dopóki trzymają się za rękę rodzica, są całkowicie pewni, że im się uda.

czy to nie jest to, co musimy zrobić z naszym rodzicem-aby całkowicie zaufać Bogu? Bez względu na to, co dzieje się w domu, szkole, pracy, możemy ufać, że Bóg rzeczywiście troszczy się o nas, jak zapewnia nas Psalm 91. A kiedy trzymamy się ręki Boga, odkryjemy, że żadna przeszkoda nie jest zbyt duża. Być może będziemy musieli wziąć kilka głębokich oddechów, aby uwolnić wszystkie nasze lęki i zaufanie, ale to właśnie robią dzieci. Po prostu ufają rodzicom, naszemu Ojcu-matce Bogu.

chłonność – uczenie – Pokora
Dzieci uwielbiają odkrywać i uczyć się! Mają oczy, które mówią: „Naucz mnie!”I wskazują na wszystko, co chce wiedzieć, co to znaczy, chce tego dotknąć, doświadczyć tego dla siebie. W zupełnej pokorze są otwarci na to, co Bóg im mówi.

Czy zawsze jesteśmy w stanie chcieć dowiedzieć się więcej o Bogu i o tym, jak Bóg widzi swoje stworzenie, swoje dzieci? Czy kiedykolwiek myśleliśmy, że możemy wiedzieć coś tak dobrze, że naprawdę nie potrzebujemy wkładu innych? Oto nasza okazja, aby mieć pokorę, aby powiedzieć Bogu: „Naucz mnie! Naucz mnie o sobie i o Twoim stworzeniu.”W końcu Bóg jest nieskończony. Wyobraź sobie, jak wiele musimy się jeszcze nauczyć!

skup się na Now
kiedy dzieci odkrywają coś nowego, patrzą na to z każdej strony, wkładają to do ust, obracają, a nawet upuszczają, aby zobaczyć, co się dzieje. Są całkowicie skoncentrowani na chwili obecnej. I jeśli coś się stanie-jeśli spadną z zabawki-mogą trochę płakać, ale kiedy pojawia się nowa zabawka, są ponownie pochłonięci każdym aspektem. Ból zniknął. Radość jest tutaj.

czy w chwili obecnej musimy być bardziej pochłonięci Bogiem? Jak zmieniłoby się nasze życie, gdybyśmy byli całkowicie skupieni na tym, co Bóg daje nam do pracy, do robienia, do myślenia, do miłości? Nie martwilibyśmy się o naszą karierę, rodzinę czy błędy, które popełniliśmy. Łatwiej byłoby nam wybaczyć i iść do przodu.

nieskrępowana radość
nie ma lepszego dźwięku na świecie (mogę być stronniczy) niż śmiejące się małe dzieci. Zachwycają się najprostszymi rzeczami-głupią twarzą, słodkim małym łaskotaniem, upadającą zabawką. Nie ma obaw o to, jak inni o nich pomyślą. Po prostu są radosne.

Och, co za dar nie martwić się o to, jak inni myślą o nas! Pomyśl o tym, jak swobodnie czujemy się, gdy wyrażamy radość bez ograniczeń i zmartwień! Czy nie tego chce dla nas Bóg? W całym Starym i Nowym Testamencie mówi się nam: „radujcie się.”

czystość
być może jednym z największych darów, jakie dzieci dają światu, jest ich czystość. Są nieskrępowani i nieskrępowani ziemskimi troskami, problemami, problemami. Spędzają swój dzień widząc i czyniąc dobro. Ich radość, ich samo istnienie, jest czyste, dobre i prawdziwe.

czy królestwo niebieskie nie wymaga czystości? Jezus powiedział: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” (MT 5:8). Tylko czysty stan myśli może naprawdę zobaczyć i zrozumieć Boga i królestwo Boże.

tak więc wraz z rozpoczęciem nowego roku kontynuujmy świętowanie Dzieciątka Jezus! Powitajmy wszystkie piękne, dziecięce cechy w naszych sercach, myślach i życiu i otwórzmy szeroko drzwi królestwa niebieskiego, abyśmy mogli doświadczyć harmonii, jaką ono przynosi.

możemy skorzystać z Rady Pawła, gdy zachęca nas do witania Boga „z dziecinnym” co dalej, Tato?”Duch Boży dotyka naszych duchów i potwierdza, kim naprawdę jesteśmy. Wiemy, kim on jest i wiemy, kim jesteśmy: ojcem i dziećmi.