cześć.! Każdy ma jakieś gówno do przebrnięcia. Pozwólcie, że podzielę się moją perspektywą z „drugiej strony”. Zrobiłem wszystko strasznie źle. Nie chciałem słuchać rodziców, uznałem ich za nierozsądnych, przesadzających ze wszystkim, co zrobiłem, sprawiających, że czuję się jak gówno (nie w toksyczny sposób, ale sprawiali, że czułem się jak okropna osoba), nikt nie mógł mnie zrozumieć, więc byłem „buntownikiem”. Zacząłem reagować na wszystko, co powiedzieli mi, że nie słuchali ich nawet przez 1sec od 13 do dziś w 26.

wiele rzeczy sprawiło mi przyjemność, że wszyscy wokół uznali to za nie do zaakceptowania (słuchałem metalu, uwielbiałem anime, a później zabrałem się za Gry). Może to brzmieć normalnie dla standardów reddit, ale nie dla dziewczyny w 2000 roku w raczej konserwatywnym kraju/ społeczności/ rodzinie. Dostałem się na Uniwersytet Inżynieryjny i choć podobał mi się ten temat, wszystko poszło znowu strasznie źle. (miałem gorsze ppl dla przyjaciół przez pierwsze kilka lat w uni i doskonale zrozumiałem słowo toksyczne do rdzenia, prawie wypadł, nie studiował nawet jeden dzień, wpadł w depresję i zaczął mieć ataki paniki codziennie (poszedł 2 razy do służb ratunkowych za to), bezrobotny przez lata w tym momencie nawet zdalnie zainteresowany pracą).

Kiedy próbowałam wszystko naprawić, dowiedziałam się, że nienawidziłam tego, kim stałam się jako osoba, wciąż mieszkając z rodzicami, z którymi nie mogę dzielić moich kłopotów, dostałam pracę i zostałam zwolniona z powodu pandemii. Ponadto nadal zmaga się z uni, kilka przedmiotów w lewo i moi profesores traktują mnie jak hańbę (im w moim 9-tym roku w 5-letniej szkole). Dostałem ofertę od małej firmy start-up jako inżynier dla programu badawczego z ograniczeniem, że musiałem zdać każdy przedmiot na Uniwersytecie, więc teraz mogę błagać o litość moich profesorów, aby zdać moje oceny (mimo że starałem się, co najlepsze, wciąż nie jest dla nich wystarczająco dobry, a oni „uprzejmie” pozwalają mi teraz, jak bardzo jestem hańbą). Mogą być jedynym powodem, dla którego prawdopodobnie odrzuciłbym tę ofertę…

chodzi mi o to, że małe znaczenie ma, jeśli zastosujesz się do rad rodziców, jeśli trafisz na świetną uczelnię i dostaniesz pozornie świetną pracę. Nieważne, czy jesteś nieszczęśliwy. Moja rada dla Ciebie jest to, że można zrobić zorganizowany plan porzucenia wszystko pozornie na raz, ale masz zapasowy plan, aby opuścić i postępować zgodnie z tym, co chcesz. Nie zostawisz żadnego szczegółu na szczęście, powoli pomyślisz o każdym możliwym szczególe.

zacznij od miejsca, do którego chcesz się udać. Zaoszczędź jak najwięcej pieniędzy. Zbadaj wszystko o tej lokalizacji szukaj czegoś, co może chcesz pracować przez jakiś czas, może to być sprawy turystyczne, barmańskie, jak absolutnie wszystko, co zapewni jakiś dochód. Jeśli masz jakiś talent, taki jak sztuka lub rzeczy komputerowe lub cokolwiek, co możesz przekształcić w niezależną pracę, aby zarobić dodatkową gotówkę, rozważ ją wyostrzyć. Możesz znaleźć sposób na wszystko, jeśli chcesz pracować. Zmiana pracy na kilka miesięcy. Ale zawsze kończ to w dobrych warunkach i daj im trochę czasu, aby cię zastąpić.

robimy bańkę dla siebie, utrudniamy sprawy i nie próbujemy wystarczająco dużo nowych rzeczy. kiedy zawiedziemy, powinniśmy zacząć od nowa. I możesz zmienić zdanie na temat swojej kariery. I nigdy nie wolno Ci wyjaśniać, dlaczego to zrobiłeś.

Mam nadzieję, że będę pomocny…