uważam, że te artykuły są raczej wnikliwym spojrzeniem na zewnętrzną prezentację jego osobowości: Obama After Dark: The Precious Hours Alone i Obama, prezydent samotnik.

malują go jako coś w rodzaju refleksyjnego samotnika, który może być nieco chłodny (Nie ciepły), gdy nie jest publicznie i który potrzebuje czasu na samodzielne myślenie. Na pewno nie jest ENFJ… ludzie tak go wpisują ze względu na jego kampanię. Może być introwertykiem lub introwertykiem.

kilka ciekawych cytatów:

„pierwsze podejście Obamy zmniejszyło znaczenie ludzi „

„Ten prezydent znosi z małą radością Pogawędki i back-slapping polityki detalicznej, rzadko spędza więcej niż kilka minut na linie linowej, odmawia rozpieszczania nawet swoich największych darczyńców. Jego stosunki z Demokratami na Kapitolu są mroźne i hojne.”

” nie ma świty, przyjaciół Baracka, którzy mogliby tłumaczyć lub bronić polityka, który swoim chłodnym charakterem i skłonnością do kompromisów uwikłał wielu zwolenników.”

” pierwszy czerpie energię z nauki i strategii, drugi z kontaktu z ludźmi.”

„’ on nie jest facetem, który zbytnio pochyla się na innych. Przetwarza rzeczy we własnym umyśle.””

„zamiast tego Obama wybrał reformę opieki zdrowotnej, która” nagnie krzywą kosztów ” trudnej sytuacji fiskalnej kraju. rzadko stawiał sprawę ideologiczną. dlaczego jego zwolennicy zastanawiali się, czy „krzywa kosztów” jest gwiazdą w historii, która powinna być o ludziach i wartościach?”

„tam, gdzie Clinton pracował w pokoju, dopóki nie spotkał wszystkich, Obama woli uścisnąć kilka rąk, przedstawić krótkie uwagi i udać się do domu, aby spędzić noc w rezydencji”

” Obama przedstawia się zarówno jako amerykański prezydent, jak i obywatel świata. W kraju zachował wizerunek polityczny niezwiązany z interesami rasowymi, etnicznymi i demograficznymi, które określają okręgi wyborcze i bloki wyborcze.”

” z nieco ponad rok przed dniem wyborów 2012, doradcy twierdzą, że Obama rozpoznaje problem swoich ludzi i pracuje nad jego rozwiązaniem. Poza sobotnimi sesjami, jego przemowy opowiadające się za jego planem pracy stają się coraz bardziej populistyczne i partyzanckie.”

trzeba przyznać… Tak jakby.