pyłek zbierany przez pszczoły miodne nazywany jest pyłkiem pszczelym. Ziarna pyłku, które tworzą pyłek pszczeli, to małe, męskie jednostki rozrodcze (gametofity), które tworzą się w pylnikach roślin kwitnących. Większość roślin na naszej planecie wymaga, aby ich pyłek był przenoszony na podatne piętno kwiatów (zapylanie) przez wiatr, wodę, ptaki, nietoperze, motyle, chrząszcze lub pszczoły, najważniejsze gatunki. Właściwości pyłku pszczelego zależą od roślin, z których jest pozyskiwany. Niektóre pszczoły miodne zbierają tylko nektar, niektóre zarówno nektar, jak i pyłek, a niektóre tylko pyłek. Ale wierność kwiatowa, odwiedzanie tylko jednego gatunku kwiatów w jednej podróży oznacza, że granulki pyłku (po jednym na każdej nodze) będą miały ten sam rodzaj rośliny i jednolity kolor i mogą wahać się od białego do czarnego. Podczas gdy pyłek dostarcza prawie wszystkie białka i składniki odżywcze pszczół, nie ma jednego rodzaju rośliny, która wytwarza pyłek pszczeli, który będzie miał wszystkie witaminy, minerały, tłuszcze i białka w dokładnie odpowiednich proporcjach dla optymalnego zdrowia pszczół miodnych. (Di Pasquale, 2013) pyłek pszczeli jest również źródłem odżywczym i mineralnym do produkcji mleczka pszczelego przez pszczoły robotnice. W rezultacie Kolonia pszczół będzie miała tendencję do żerowania na różnych źródłach pyłku, a pyłek pszczeli będzie zwykle mieszaniną pyłku ze wszystkich różnych gatunków roślin, które zbieracze Kolonii są w stanie odwiedzić.

pszczoły wykorzystują swoje głowy do pakowania granulek pyłku
zebranych przez zbieracze do komórek, gdzie ulega fermentacji w procesie przekształcania się w chleb pszczeli. Komórki te są wypełnione pyłkiem, ale nie otrzymano ostatecznego zamknięcia miodu i wosku potrzebnego do długotrwałego przechowywania zimowego.

Kiedy pszczoły latają w powietrzu, gromadzą dodatni ładunek elektryczno-statyczny na swoim ciele. Pomaga im to zbierać pyłek z kwiatów, które odwiedzają, ponieważ Ujemnie naładowany pyłek będzie przyciągany i przyklejany do ciała pszczoły w taki sam sposób, w jaki balon ocierający się o wełniany sweter przykleja się do ściany. Gdy ciało pszczoły jest pokryte drobnymi ziarnami pyłku, pszczoły będą używać sztywnych struktur podobnych do włosów na nogach, aby oczyścić się i „wyczesać” cały pyłek z ciała. Część miodu lub nektaru jest zwracana z żołądka miodu i mieszana z ziarnami pyłku, aby pomóc im się sklejać. Specjalne struktury podobne do włosów, które znajdują się na piszczeli na tylnych łapach pszczoły i nazywane koszami pyłkowymi (corbicula) są używane do pakowania pyłku w małe granulki, które mają być transportowane z powrotem do ula, gdzie jest używany głównie do karmienia i wychowywania młodych. Z tego powodu większość pyłków w ulu jest zwykle przechowywana w gnieździe lęgowym i wokół niego.

świeży pyłek jest bogaty w wilgoć i białko, a zwłaszcza po wprowadzeniu do ula-który utrzymuje się w temperaturze wewnętrznej 95F (35C) – wchodzi w idealne środowisko dla rozwoju pleśni. Gdy pyłek nie jest spożywany świeży, pszczoły miodne fermentują pyłek w procesie wytwarzania chleba pszczelego. Aby zrobić chleb pszczeli, pszczoły robotnice wypełniają około trzy czwarte komórki grzebienia miodu pyłkiem, a następnie wypełniają pozostałą część komórki miodem. Komórka jest następnie zamykana woskiem. Pomaga to zachować pyłek do wykorzystania w przyszłości (Anderson 2014) i uważa się, że ma potencjał, aby niektóre składniki odżywcze były bardziej dostępne dla żywienia pszczół miodnych, chociaż nauka to potwierdza jest słaba.

podczas gdy węglowodany (cukry) w miodzie dostarczają pszczołom energii, pszczoły miodne otrzymują wszystkie swoje witaminy, minerały, tłuszcze i białko z pyłku pszczelego.

bakterie kwasu mlekowego (Lab) (Vásquez and Olofsson 2009) są głównymi bakteriami, które dominują na podłożu pyłkowym, gdy jest on pakowany razem i uszczelniany z powietrza miodem. Bakterie metabolizują cukry w pyłku, wytwarzając kwas mlekowy i obniżając pH z 4,8 do około 4,1 (Mattila et al. 2012) – znacznie poniżej ogólnie uznanego progu wzrostu drobnoustrojów chorobotwórczych wynoszącego 4,6. Niektóre z tych laboratoriów pochodzą od samych pszczół (Gilliam 1979a; Gilliam 1979b), ale większość pożytecznych bakterii najwyraźniej pochodzi z kwiatów, które odwiedzają pszczoły. (Anderson 2014)podczas gdy różnica w ekologii mikrobiologicznej świeżego pyłku w porównaniu do przechowywanego pyłku może być znacząca (Gilliam et al. 1989), wydaje się, że pomimo tego, co powszechnie uważa się, fermentacja pyłku w chleb pszczeli jest przede wszystkim działalnością przechowywania żywności, a nie działalnością mającą na celu poprawę wartości odżywczej pyłku (Herbert 1978). Teoria ta jest również poparta badaniami nad pszczołami bez użądlenia, które stwierdziły, że przechowywanie pyłku wydaje się mieć niewielkie znaczenie dla zmiany jego wartości odżywczej. (Fernandes-Da-Silva 2000)

kolekcja

pyłek pszczeli jest zbierany przez pszczelarzy za pomocą pułapek pyłkowych, urządzeń, które mieszczą się nad wejściem do ula i zawierają otwory wystarczająco duże, aby powracający zbieracz mógł się przecisnąć. W procesie wyciskania przez otwór w pułapce pyłek noszony na tylnych łapach pszczoły zostaje strącony i wpada przez ekran do szuflady, gdzie jest zbierany przez pszczelarza. Istnieje wiele projektów pułapek pyłkowych dostępnych i używanych. Bez względu na rodzaj pułapki, ważne jest, aby wszystkie inne wejścia do ula były zamknięte lub powracające zbieracze szybko nauczyły się od nich wchodzić, aby zachować swoje ładunki pyłku. Zaobserwowałem również kolonie, które modyfikują swoje zachowanie żerowania i powracają z mniejszymi ładunkami pyłku, które są w stanie zmieścić się przez wąski otwór pułapki pyłkowej bez strącenia tylnych nóg powracającej pszczoły.

ze względu na bardzo łatwo psujący się charakter świeżego pyłku pszczelego, pyłek zebrany w pułapce musi być zbierany codziennie i natychmiast konserwowany w jakiś sposób, aby opóźnić wzrost pleśni i utrzymać właściwości odżywcze i lecznicze pyłku. To sprawia, że produkcja pyłków jest bardzo pracochłonna, a w rezultacie większość dostępnych pyłków pochodzi z innych krajów, które mają niższe koszty pracy.

zatrzymanie pyłku może spowodować znaczny stres żywieniowy na kolonię. Niektóre pułapki najlepiej stosować do ula tylko na krótki okres czasu, dostarczając pszczelarzowi niewielką ilość pyłku. Takie pułapki mogą być również stosowane przez kilka dni, a następnie usuwane na pewien okres czasu, zanim zostaną ponownie zastosowane, aby Kolonia była w stanie uzyskać odpowiedni zapas pyłku dla swoich potrzeb żywieniowych. Niektóre projekty pułapek na pyłki nawet reklamują, że pułapki zatrzymują tylko pewien procent pyłku z ula, co pozwala na ciągłe pozostawienie pułapki w ulu, miejmy nadzieję, bez powodowania nadmiernego stresu i zbyt poważnego zmniejszenia wzrostu populacji Kolonii. Kolonie z pułapkami zwykle szybko zmieniają atio pyłku: kolektory nektaru, aby zrekompensować zmniejszone gromadzenie pyłku. W zależności od skuteczności pułapki można zatrudnić wielu kolekcjonerów nektaru, co zmniejsza potencjalną uprawę miodu.

przetwarzanie

świeży pyłek zawiera zwykle od 10% do 12% wody, podczas gdy wilgotność suszonego pyłku wynosi około czterech procent. Szacuje się, że suszenie na słońcu może zmniejszyć siłę pyłku nawet o 50% z powodu utleniania przeciwutleniaczy. W rezultacie najlepszym sposobem zachowania pyłku po zebraniu jest zamrożenie go natychmiast po zbiorze. Następnym najlepszym podejściem byłoby chłodzenie. W przypadku zachowania pyłku poprzez suszenie, zaleca się suszenie pyłku w temperaturze około 86°F (30°C) i suszenie go w ciemności. Podczas gdy pyłek jest częstym składnikiem wielu produktów, czysty pyłek pszczeli do spożycia przez ludzi występuje w postaci granulek, tak jak pojawiły się na tylnych łapach żerujących pszczół.

w przyszłym miesiącu zbadamy wpływ pyłku pszczelego na zdrowie człowieka.

Anderson, Kirk E, Mark J Carroll, Timothy H. Sheehan, and Brendon M. Mott, Patrick Maes, and Vanessa Corby-Harris, (2014) Hive-Stored Pollen of Honey Bees: Many Lines of Evidence Are Consistent with Pollen Preservation, Not Nutrient Conversion, Molecular Ecology, 23: 5904-17. doi: 10.1111 / mec.12966.

Di Pasquale, G., Salignon, M., Le Conte, Y., Belzunces, L. P., Decourtye, A., Kretzschmar, A., Suchail, S., Brunet, J., Alaux, C., (2013) wpływ odżywiania pyłków na zdrowie pszczół miodnych: czy jakość pyłków i różnorodność mają znaczenie? PLoS ONE http://dx.doi.org/10.1371/journal.pone.0072016.

Fernandes-Da-Silva, P. G., and Serrão, J. E., (2000) Nutritive value and apparent strawność of bee-collected and bee-stored pyłek in the stingless bee, Scaptotrigona postica Latr. (Hymenoptera, Apidae, Meliponini) Apidologie 31: 39-45.

Gilliam, Martha, (1979a) Microbiology of Pollen and Bee Bread: the Genus Bacillus, Apidologie 10 (3): 269-74.

Gilliam, Martha, (1979b). Microbiology of Pollen and Bee Bread: The Yeasts, Apidologie 10 (1): 43-53. doi: 10.1051 / apido: 19790304.

Gilliam, Martha, Prest, D. B., Lorenz, B. J., (1989) Microbiology of Pollen and Bee Bread: Taxonomy and Enzymology of Molds, Apidology 20: 53-68. doi: 10.1051 / apido: 19890106.

Herbert, EW & Shimanuki, H., (1978) Chemical composition and nutritive value of bee-collected and bee-stored pyłek. Apidologie 9: 33-40.

Mattila, Heather R., Daniela Rios, Victoria E. Walker-Sperling, Guus Roeselers, and Irene L G Newton, (2012) charakterystyka aktywnych Mikrobiot związanych z pszczołami miodnymi ujawnia zdrowsze i szersze społeczności, gdy kolonie są zróżnicowane genetycznie, PLOS ONE 7 (3), DOI:10.1371/journal.pone.0032962.

Vásquez, Alejandra, and Tobias C. Olofsson, (2009) the Lactic Acid Bacteria Involved in the Production of Bee Pollen and Bee Bread, Journal of Apicultural Research 48 (3): 189-95. doi: 10.3896 / IBRA1.48.3.07.

Ross Conrad jest autorem Natural Beekeeping: Organic Approaches to Modern Apiculture, 2nd Edition.