właśnie tego dnia w 1965 roku Sąd Najwyższy orzekł w przełomowej sprawie dotyczącej stosowania antykoncepcji przez małżeństwa, która położyła podwaliny pod konstytucyjne „prawo do prywatności” w Stanach Zjednoczonych.

pising for a 7-2 mostion in Griswold V. Connecticut, Justice William O. Douglas słynnie powiedział, że ogólne prawo do prywatności znajduje się w „penumbras” lub strefach, utworzonych przez konkretne gwarancje kilku poprawek w Karcie praw, w tym pierwszej, trzeciej, czwartej i dziewiątej poprawki.

jednak prawie sto lat przed podjęciem decyzji, jej koła zostały wprawione w ruch.

w 1879 r. w Connecticut uchwalono prawo, które kryminalizowało stosowanie antykoncepcji: „Każda osoba, która używa jakiegokolwiek leku, wyrobu medycznego lub instrumentu w celu zapobiegania poczęciu, zostanie ukarana grzywną nie mniejszą niż czterdzieści dolarów lub uwięziona nie mniej niż sześćdziesiąt dni.”

prawo mówiło dalej: „każda osoba, która pomaga, abetuje, doradza, powoduje, zatrudnia lub nakazuje innemu popełnienie jakiegokolwiek przestępstwa, może być ścigana i karana tak, jakby była głównym sprawcą.”

przed Griswoldem stawiano wyzwania prawu Connecticut, ale nigdy nie wysłuchano zasadności ich roszczeń. W Tileston v. Ullman (1943), Sąd Najwyższy oddalił odwołanie od lekarza z powodu braku stanowiska, ponieważ nie wykazał zagrożenia dla jego życia osobistego lub wolności. Podobnie w wyroku Poe przeciwko Ullman (1961) Sąd oddalił pozew od kobiety z powodu braku pozycji, ponieważ kobieta nie była faktycznie ścigana na mocy prawa.

ale w 1961 roku pojawiła się okazja do zakwestionowania prawa. Estelle Griswold, dyrektor wykonawczy Planned Parenthood League of Connecticut, i dr C. Lee Buxton, dyrektor medyczny Ligi, otworzyli nową klinikę zdrowia w New Haven. Wkrótce zostali aresztowani i skazani za udzielanie informacji i porad parom małżeńskim poszukującym antykoncepcji. Zostali również ukarani grzywną $100 każdy.

Griswold i Buxton natychmiast odwołali się od swojej sprawy, ale ich wyrok został utrzymany przez Wydział Apelacyjny Sądu Okręgowego i Sąd Najwyższy Connecticut.

nie mając gdzie skręcić, para odwołała się do Sądu Najwyższego USA. Twierdzili, że prawo Connecticut naruszyło ich należne prawa procesowe zgodnie z poprawką 14th.

sąd ostatecznie zgodził się—i poszedł jeszcze dalej. „Prawo do prywatności małżeńskiej” było integralną częścią bardziej ogólnego prawa do prywatności zbudowanego na kilku innych wyraźnie określonych prawach i zostało w tym przypadku naruszone przez państwowe prawo antykoncepcyjne.

„Pierwsza Poprawka ma penumbra, gdzie prywatność jest chroniona przed ingerencją rządu” – powiedział sąd. – Chociaż nie jest ona wyraźnie uwzględniona w pierwszej poprawce, jej istnienie jest konieczne, aby wyraźne gwarancje stały się w pełni sensowne.”

Sąd wskazał również trzecią poprawkę (zakaz kwaterowania żołnierzy), czwartą poprawkę (ochrona przed” nieuzasadnionymi przeszukaniami i konfiskatami”) i piątą poprawkę (zakaz samooskarżenia) jako kolejne przykłady gwarancji prywatności.

analizą większości była dziewiąta poprawka, która mówi, że prawa ludu nie są ograniczone do tych wymienionych w konstytucji. Czternasta poprawka umożliwiła Sądowi wprowadzenie tych zabezpieczeń przeciwko prawu stanowemu.

w swoim przemówieniu sędzia Arthur Goldberg argumentował, że sama dziewiąta poprawka pozwoliła Sądowi znaleźć „podstawowe” prawo do prywatności małżeńskiej bez potrzeby wsparcia innych. W osobnych zgodnosciach, sprawiedliwosc John Marshall Harlan i sprawiedliwosc Byron White nazywali prawo Connecticut po prostu naruszeniem „wolnosci” pod wzgledem ochrony procesu czternastej poprawki.

Griswold i ogólne prawo do prywatności były od tego czasu cytowane w wielu ważnych orzeczeniach, w tym Eisenstadt V. Baird (1972; prawo par niezamężnych do stosowania antykoncepcji), Roe v. Wade (1973; prawo kobiet do aborcji) i Planned Parenthood V. Casey (1992; podtrzymywanie praw do aborcji).

Nicandro Iannacci jest byłym strategiem internetowym w National Constitution Center.