w informatyce protokół bezstanowy jest protokołem komunikacyjnym, w którym odbiornik, Zwykle serwer, nie przechowuje żadnych informacji o sesji. Odpowiednie dane sesji są wysyłane do odbiorcy przez Klienta w taki sposób, że każdy przesyłany pakiet informacji może być rozumiany w izolacji, bez informacji kontekstowych z poprzednich pakietów w sesji. Ta właściwość protokołów bezstanowych czyni je idealnymi w aplikacjach o dużej objętości, zwiększając wydajność poprzez usunięcie obciążenia serwera spowodowanego przechowywaniem informacji o sesji.

bezstanowy protokół nie wymaga od serwera zachowania informacji o sesji lub statusie każdego komunikującego się partnera na czas wielu żądań. W przeciwieństwie do tego, protokół, który wymaga zachowania stanu wewnętrznego na serwerze, jest znany jako protokół Stanowy. Sesja zorientowana na połączenie TCP jest połączeniem stanowym, ponieważ oba systemy przechowują informacje o samej sesji podczas jej życia.

przykłady bezstanowych protokołów obejmują Protokół internetowy (IP), który jest podstawą Internetu, i protokół przesyłania hipertekstu (HTTP), który jest podstawą komunikacji danych w sieci World Wide Web.

konstrukcja bezstanowa upraszcza projektowanie serwera, ponieważ nie ma potrzeby dynamicznego przydzielania pamięci do obsługi trwających rozmów. Jeśli sesja klienta umiera w połowie transakcji, żadna część systemu nie musi być odpowiedzialna za czyszczenie obecnego stanu serwera. Wadą bezpaństwowości jest to, że może być konieczne uwzględnienie dodatkowych informacji w każdym żądaniu, a te dodatkowe informacje będą musiały zostać zinterpretowane przez serwer.