zaprojektowane przez Richarda Wamplera sztuczne serce OHSU tworzy przepływ krwi, który naśladuje naturalny puls. Zastępuje on ludzkie serce dwie niższe komory, komory, z rurki tytanu zawierające wydrążony pręt, który porusza się tam iz powrotem. Ten ruch tam i z powrotem popycha krew do płuc, dzięki czemu może wydobyć tlen, a następnie przenieść natlenioną krew przez resztę ciała.

Kaul ma nadzieję, że prosta konstrukcja przezwycięży ograniczenia poprzednich sztucznych serc.

pierwsze sztuczne serce, AbioCor, otrzymało ograniczoną aprobatę amerykańskiej Agencji Żywności i Leków w 2006 roku. Wszczepiono go zaledwie 15 osobom i nie jest już dostępny. Mniej więcej wielkości grejpfruta, był zbyt duży, aby zmieścić się u dzieci i wielu kobiet.

tylko jedno sztuczne serce, wykonane przez SynCardia, jest obecnie dostępne w USA. To ma być tymczasowe leczenie, podczas gdy pacjenci czekają na przeszczep serca. Wymaga to od ludzi noszenia zewnętrznej sprężarki powietrza w plecaku, która pompuje wszczepione sztuczne serce z zewnątrz.

inne firmy, jak Cleveland Heart i francuska firma Carmat, również próbowały zbudować w pełni sztuczne serce. W zeszłym roku szwajcarscy naukowcy poinformowali, że mieli wydrukowany 3D, ale zaczął się degradować po zaledwie 45 minutach.

Kaul i jego zespół przetestowali wczesny prototyp ich sztucznego serca u krów i nie zauważyli żadnych problemów ani skutków ubocznych. Następnie planują przetestować mniejszą wersję—na tyle małą, aby zmieściła się u dzieci w wieku 10 lat-u owiec przez około trzy miesiące.

„Jeśli tak długo będzie działać, to będziemy w stanie umieścić go w ludziach”, mówi.

Kaul uważa, że urządzenie może być dostępne dla pacjentów za pięć lat, a może nawet wcześniej.

sztuczne serce OHSU prawdopodobnie będzie musiało być naładowane małym, ręcznym akumulatorem Na zewnątrz ciała. Ale jest nadzieja, że mniejsza, bardziej wydajna bateria może być w końcu wszczepiona pod skórę i ładowana z zewnątrz.