Prekognicja (z łac. praecognitio, czyli „wiedzieć wcześniej”)-zdolność widzenia lub poznawania przyszłości za pomocą środków paranormalnych i jest formą percepcji pozazmysłowej lub ESP. Dokładniej, prekognicja jest rodzajem jasnowidzenia, lub ” second sight.”Ten rodzaj wiedzy wyprzedzającej różni się od wszelkich, które można uzyskać poprzez aktualną wiedzę i rozumowanie dedukcyjne. Podczas gdy istnieje długa tradycja przewidywania przyszłości w snach i wizjach w wielu kulturach w całej historii, dowody naukowe na rzeczywistą prekognicję są trudniejsze do zdobycia. Niemniej jednak możliwość, że informacje o przyszłych następstwach zdarzeń zachodzących w świecie fizycznym mogłyby być przekazywane za pomocą jakichś telepatycznych środków od innych, czy ze świata duchowego, czy nawet od Boga, ciągle intryguje ludzi.

pokrewne terminy i definicje

Prekognicja jest najczęściej zgłaszanym rodzajem ESP, występującym najczęściej w snach.

ściśle związane z ideą prekognicji jest pojęcie „retrocognition.”Gdzie prekognicja jest zdolnością patrzenia do przodu w czasie, retrocognicja jest zdolnością patrzenia do tyłu w czasie. Termin został wymyślony przez Frederica Myersa, aby opisać zdolność do obserwacji przeszłości obiektu, miejsca lub zdarzenia za pomocą środków paranormalnych. Psychometria i regresja przeszłego życia mogą być uważane za rodzaje Retro-rozpoznania.

przeczucia, inne blisko spokrewnione zjawisko, są często zaliczane do terminu „prekognicja.”Przeczucia różnią się nieco od prekognicji tym, że przeczucia są zwykle bardziej instynktownym, emocjonalnym uczuciem. Mogą one obejmować ogólne poczucie przeczucia lub wrażenie emocji, podczas gdy prekognicja jest bardziej skłonna do dostarczania rzeczywistej wiedzy o przyszłych wydarzeniach. Na przykład posiadanie snu lub wizji wraku pociągu byłoby klasyfikowane jako prekognicja, ale uogólnione silne uczucie, aby nie wsiąść do pociągu, byłoby przeczuciem.

proroctwo jest również blisko spokrewnione i przez wielu uważane za formę prekognicji. Proroctwo to wiedza o przyszłych wydarzeniach, która jest uważana za natchnioną przez Boga. Podobnie jak inne formy prekognicji, prorocy często otrzymywali informacje o przyszłości poprzez wizje. Prorocy zazwyczaj wierzyli, że te wizje zostały im dane przez Boga, aby służyć wyższemu celowi.

Historia symbolicznych wizji i prekognicji

próby przewidywania przyszłości są powszechne w całej historii. Większość starożytnych kultur, w tym Grecy, Rzymianie, starożytny Babilon i prehistoryczni Chińczycy, używali wróżenia lub innych metod proroczych, aby zajrzeć w przyszłość. Opowieści o wizjach, drugim spojrzeniu i proroctwach są cechą wielu kultur, w tym Celtów ze szkockich wyżyn, Sami w Skandynawii, rdzennych Amerykanów, Zulusów z Afryki i Maorysów z Nowej Zelandii. Jeden z najwcześniejszych zapisów prekognitywnego widzenia można znaleźć w Odysei, gdzie Theoclymenus widzi Całun ciemności wokół ciał grupy skazanych zalotników i krople krwi na ścianach sali Odyseusza, oznaczające śmierć i zniszczenie, które miały przyjść do nich. Podobne przykłady symbolicznych wizji występują w literaturze większości kultur, w tym w islandzkich sagach i Starym Testamencie.

anegdotyczne relacje prekognicji są tak samo powszechne w czasach współczesnych, jak w starożytności, takie jak ludzie „wiedząc”, kto jest na drugim końcu dzwoniącego telefonu, zanim zostanie odebrany, lub mający sen o niezwykłej jasności z elementami treści, które później występują. Chociaż takie konta nie dostarczają naukowych dowodów prekognicji, rozpowszechnienie takich rachunków skłoniło wiele badań nad prekognicją i innymi zdolnościami psychicznymi. Duża liczba zapisanych prekognicji dotyczy zbliżającej się śmierci lub katastrofy; to, czy jest to faktyczna cecha większości prekognicji, jest otwarte na debatę; znaczący wpływ emocjonalny takich wydarzeń może sprawić, że będą one bardziej podatne na wcześniejsze wyczucie, lub może po prostu sprawić, że będą bardziej podatne na późniejsze zapamiętanie. Na przykład sen o przyszłej katastrofie byłby bardziej prawdopodobny do zapamiętania, podzielenia się z innymi i zarejestrowania niż sen, że współpracownik przyniósł pączki dla wszystkich.

badania naukowe nad prekognicją

J. W. Dunne, wybitny brytyjski inżynier aeronautyczny, jako pierwszy podjął systematyczne badania prekognicji. Dunne po raz pierwszy zainteresował się prekognicją, gdy był zaniepokojony faktem, że wiele jego snów wydawało się być prekognitywne. W 1927 roku opublikował książkę an Experiment With Time, która zawierała jego odkrycia na temat prekognicji snów i retrocognicji, a także teorie na temat natury samego czasu. Własne prekognitywne sny Dunne ’ a obejmowały głównie trywialne incydenty w jego własnym życiu, z sporadycznymi przypadkami ważnych wydarzeń informacyjnych. Jednym z najbardziej intrygujących odkryć Dunne ’ a był fakt, że jego sny wydawały się być dość równo podzielone między przeszłe i przyszłe wydarzenia, co skłoniło go do sformułowania swoich teorii na temat natury czasu.

Joseph Banks Rhine, urodzony w 1895 roku, jest powszechnie uważany za ojca współczesnej parapsychologii, ukuwając termin „percepcja pozazmysłowa.”Wraz ze swoją żoną, Louisą Rhine, rozpoczął kolejne znaczące systematyczne badania prekognicji w latach 30. XX wieku. Rhine testował przedmioty pod kątem zdolności prekognitywnych w laboratorium parapsychologii na Duke University przy użyciu kart Zenera. Uczestnicy byli często proszeni o odgadnięcie kolejności kart przed przetasowaniem talii. W jednym zestawie eksperymentów Rhine zarejestrował 489 poprawnych domysłów (lub” trafień”) z 2400 wszystkich domysłów. Wynik ten jest równoznaczny z kursem 1 000 000 do jednego przeciwko Przypadkowi, chociaż krytycy twierdzą, że oszukiwanie przez badanych i niechlujność eksperymentatorów przekrzywiało wyniki Rena.

do 1983 roku w Stanach Zjednoczonych i Europie powstało około tuzina parapsychologicznych ośrodków badawczych, które prowadziły szereg badań nad zjawiskiem prekognicji, z różnymi wynikami. Większość parapsychologów przyznaje, że istnieje kilka problemów z testowaniem zjawisk psychicznych, takich jak prekognicja. Sukces badanego był często różny w zależności od warunków doświadczalnych, publikacji wyników eksperymentalnych lub badacza kontrolującego test. Trudno, jeśli nie niemożliwe, jest uzyskanie jakiegokolwiek stopnia naukowej spójności z takimi zagadnieniami. Istnieje również to, co jest często określane jako „problem szuflady plików;” niezaprzeczalny fakt, że wiele badań z negatywnymi wynikami są ograniczone do szuflad plików swoich naukowców i nigdy nie są publikowane. Pomimo licznych problemów związanych z testowaniem zjawisk psychicznych, faktem pozostaje, że wiele eksperymentów rzeczywiście przyniosło wyniki, których nie można przypisać Przypadkowi. Znaczenie takich wyników pozostaje jednak dyskusyjne, podobnie jak procedury stosowane w celu uzyskania takich wyników.

dowody anegdotyczne

wydaje się, że nie ma końca ilość dowodów anegdotycznych na prekognicję, retroognicję i przeczucia. Podczas gdy anegdoty retroznawcze są mniej powszechne (w tym mniej społecznie przyjęte koncepcje, takie jak regresja przeszłego życia, na przykład, szczególnie na Zachodzie), większość ludzi ma co najmniej jedną historię o zdolnościach prekognitywnych lub przeczuciach.

niektórzy twierdzą, że przeczucia (czasami nazywane „przeczuciami”), chociaż subtelniejsze i bardziej emocjonalne niż prekognitywne wizje lub wiedza, są potencjalnie w stanie spowodować, że ludzie podświadomie zmienią swoje plany, unikając w ten sposób tragedii. Przytaczane są dowody, takie jak liczba pasażerów w pociągach—w dniach, w których pociąg rozbił się, czasami miał znacznie mniej pasażerów niż w dniach bezwypadkowych. Twierdzi się, że prekognicja i przeczucia, zarówno świadome, jak i nieświadome, są odpowiedzialne za niższy wskaźnik pasażerów na niektórych skazanych na zagładę statkach—Titanic przewoził tylko pięćdziesiąt osiem procent swojego ładunku pasażerskiego w swoim skazanym dziewiczym rejsie, a niektórzy pasażerowie nawet anulowali bilety. Istnieje również wiele historii ludzi, którzy przeżyli atak z 11 września 2001 roku na World Trade Center w Nowym Jorku z powodu nie przybycia do Biura na czas tego dnia, a także liczne relacje z przeczuć tego wydarzenia.

po wypadku w walijskiej kopalni węgla w 1966 r.zginęło 116 dzieci i 28 dorosłych, badania przeprowadzone po tragedii wykazały dużą liczbę osób, które twierdziły, że miały przeczucia, sny lub wizje tragedii przed jej wydarzeniem. Wkrótce potem, w 1967 roku, brytyjski psychiatra Barker założył British Premonitions Bureau, w nadziei, że zbiór wszelkich prekognitywnych doświadczeń może pomóc w zapobieganiu przyszłym tragediom. Rok później w Nowym Jorku utworzono podobną organizację, Central Premonitions Registry. Obaj zebrali dużą liczbę przeczuć od ogółu społeczeństwa. Zbieranie przeczuć, by uniknąć katastrofy, okazało się jednak niepraktyczne i obie instytucje były stopniowo zamykane.

Prekognicja w literaturze i kulturze popularnej

Prekognicja to temat, który często fascynuje odbiorców. Liczne przykłady postaci prekognitywnych występują w literaturze, filmie, teatrze, telewizji i komiksach/powieściach graficznych. Od Makbeta Szekspira po martwą strefę Stevena Kinga i Raport mniejszości Philipa K. Dicka prekognicja cieszyła się popularnością wśród pisarzy.

notatki

• Feather, Sally Rhine i Michael Schmicker. 2006. Prezent: Niezwykłe doświadczenia zwykłych ludzi. St. Martin ’ s Paperbacks. ISBN 0312997760
• Marquardt, John. 2002. Zapowiedzi z 11 września. Universal Publishers. ISBN 1581126158
• Saltmarsh, H. F. 2004. The Future and Beyond: Evidence for Precognition and the Survival of Death. Wydawnictwo Hampton Roads. ISBN 1571743928

• Prekognicja, zapowiedź & zdalne oglądanie-Dean Radin
• najlepszy przypadek dla ESP?