nie można przecenić znaczenia dokładnego pomiaru ciśnienia krwi i istnieje ogólne zrozumienie, że zwalidowane ciśnieniomierze są potrzebne do niezawodnego pomiaru ciśnienia. Jednak niektórzy badacze podnieśli pytanie, czy duża wysokość, głównie ze względu na niższe ciśnienie atmosferyczne,może wpływać na dokładność automatycznych ciśnieniomierzy.1-3

w bieżącym numerze czasopisma mingji et al przedstawiają systematyczny przegląd dokładności urządzeń do pomiaru ciśnienia krwi w tybetańskich obszarach Chin.4 autorzy wnioskują, że oscylometryczne ciśnieniomierze, które są walidowane na poziomie morza, dobrze zgadzają się z rtęciowym sfigmomanometrem dla rozkurczowego ciśnienia krwi mierzonego na dużych wysokościach, ale stopień takiej dokładności dla skurczowego ciśnienia krwi nie jest spójny.

jednak dwa badania, które zostały włączone do przeglądu i doprowadziły do tego wniosku, wykazują pewne znaczące różnice zarówno w materiale, jak i metodach między jego wydajnością na poziomie morza a wysokościami. Dlatego należy zadać pytanie, czy uzyskane różnice ciśnienia krwi można przypisać dużej wysokości.

w większości badań pomiaru ciśnienia krwi przeprowadzonych na dużych wysokościach naukowcy kwestionują dokładność urządzeń oscylometrycznych, ale zakładają, że sfigmomanometr rtęciowy nie ma wpływu na dużą wysokość. Aby jednak dobrze zrozumieć techniczne aspekty pomiaru ciśnienia krwi na dużych wysokościach, należy najpierw odpowiedzieć na dwa pytania:

1. czy prawidłowe jest założenie, że rtęciowy ciśnieniomierz nie ma wpływu na wysokie wysokości?

2. czy istnieje powód, aby sądzić, że oscylometryczne ciśnieniomierze mają wpływ (a przynajmniej są bardziej dotknięte niż sfigmomanometry rtęciowe) na dużą wysokość?

na początek pierwsze pytanie: rtęciowe ciśnieniomierze mierzą ciśnienie względne lub tzw. manometr, co oznacza, że pomiary są wykonywane w odniesieniu do otaczającej atmosfery (ryc. 1). Ponieważ przewód kolumny rtęci jest otwarty na ciśnienie atmosferyczne, manometr mierzy tylko względną zmianę ciśnienia. Zamknięta rura pionowa ewakuowana do próżni pokazywałaby ciśnienie atmosferyczne. Inne aspekty, które sugerują, że mogą mieć wpływ na pomiar, takie jak zmiana grawitacji i gęstości5, nie mogą mieć wpływu, ponieważ efekt pierwszego można pominąć (aby wskazać: -1,2% mniejsza grawitacja na wysokości 40 km n. p. m.), a gęstość nie zależy od wysokości.

schematyczny rysunek manometru rtęciowego (Hg). Gdy ciśnienie zostanie podniesione w mankiecie przez pompowanie, poziom Hg w zbiorniku spadnie i wymusi podniesienie poziomu Hg w kolumnie Hg. Na górze rury znajduje się urządzenie zatrzymujące, umożliwiające przepływ powietrza, ale nie pozwalające na przejście Hg, aby uniknąć wycieku Hg.

na podstawie tych rozważań uzasadnione jest zatem założenie, że na sfigmomanometr rtęciowy nie ma wpływu wysokość.

to prowadzi nas do drugiego pytania: Czy istnieje powód, aby zakładać, że oscylometryczne ciśnieniomierze mają wpływ na duże wysokości? W tym celu Odpowiedź jest prawie identyczna jak w przypadku urządzenia rtęciowego. Podobnie jak w przypadku urządzenia rtęciowego, oscylometryczny ciśnieniomierz jest systemem otwartym, który mierzy ciśnienie względne. Rysunek 2 przedstawia przetwornik piezorezystancyjny, który jest często używany do pomiaru ciśnienia w zautomatyzowanych sfigmomanometrach. Ciśnienie mankietu jest skuteczne w komorze ciśnieniowej przetwornika. Materiał piezoelektryczny zmienia opór elektryczny z powodu przyłożonego ciśnienia. Ponieważ na tylnej stronie obudowy znajduje się otwór, wykonywany pomiar jest względny, to znaczy niezależny od ciśnienia atmosferycznego i wysokości.

piezorezystywne Przetworniki ciśnienia podzielone przez cięcie.

teoretycznie amplituda drgań oscylometrycznych może być zwiększona przez dużą wysokość. Jednak algorytm określania wartości ciśnienia skurczowego i rozkurczowego opiera się na względnej wysokości średniej amplitudy ciśnienia tętniczego (MAP). Oscylometryczne ciśnieniomierze mierzą mapę, reprezentowaną jako maksymalna amplituda oscylacji znajdujących się w środku fali oscylacyjnej. Skurczowe ciśnienie krwi występuje, gdy oscylacje ciśnienia w mankiecie są o połowę mniejsze (50%) od maksymalnej amplitudy po lewej stronie mapy. Rozkurczowe ciśnienie krwi uzyskuje się, gdy oscylacje wynoszą około 70% wysokości maksymalnej amplitudy po prawej stronie.Oznacza to, że zwiększone oscylacje nie wpływają na wartości ciśnienia tętniczego krwi. Co więcej, sposób, w jaki mankiet jest nakładany na ramię (ciasny lub luźny) wpływa na oscylacje znacznie bardziej niż zmiana wysokości kiedykolwiek mogłaby.

dlatego każda istotna różnica stwierdzona między badaniami walidacyjnymi na poziomie morza a dużymi wysokościami jest najprawdopodobniej spowodowana czynnikami innymi niż duże wysokości. Wydaje się, że tak jest również w pracy Mingji et al.; autorzy opierają swój wniosek na dwóch badaniach.12 jedno badanie1 jest wykonywane zgodnie z międzynarodowym Protokołem rewizji 20107 i prowadzi do wniosku, że urządzenie może być zalecane do ciśnienia krwi na dużych wysokościach. Chociaż wniosek nie różni się od badania walidacyjnego przeprowadzonego wcześniej z tym urządzeniem na poziomie morza, zastosowano inny protokół. Badanie na poziomie morza zostało przeprowadzone zgodnie z protokołem Association for the Advancement of Medical Instrumentation (Arlington, VA) 8, który wymaga większej liczby pacjentów i obejmuje szerszy zakres ciśnienia krwi niż protokół Międzynarodowy.

badanie li i wsp., 2 przedstawiające przeszacowanie skurczowego ciśnienia krwi na dużych wysokościach, znacznie odbiega od uznanych protokołów. Na przykład, badanie opisuje równoczesny pomiar ciśnienia krwi przy użyciu sfigmomanometru rtęciowego podłączonego do automatycznego urządzenia do pomiaru ciśnienia krwi za pomocą rurki Y.2 różni się to od zwykłych procedur walidacji przy użyciu pomiarów sekwencyjnych i zmieni parametry układu pneumatycznego (takie jak tłumienie), które są ważne dla dokładności pomiaru. Podłączony sfigmomanometr rtęciowy wpłynie na kształt wykrytych oscylacji, a zatem może wpływać na określenie wartości ciśnienia krwi. Ponadto na dokładność pomiaru ręcznego może wpływać jednoczesny pomiar, w którym deflacja mankietu ciśnieniowego jest kontrolowana przez urządzenie automatyczne. Automatyczne monitory zapewniają szybsze opróżnianie mankietu niż prędkość 2-3 mm Hg/s zalecana do ręcznych pomiarów ciśnienia krwi. Wysokie współczynniki deflacji zmniejszą dokładność pomiarów ręcznych. Wreszcie, za pomocą wyżej opisanej metody ręczny pomiar za pomocą sfigmomanometru rtęciowego był wykonywany tylko przez jednego zamiast dwóch obserwatorów,2 wprowadzając tym samym odchylenie obserwatora.

podsumowując, opierając się na technicznych aspektach oscylometrycznych i rtęciowych ciśnieniomierzy, nie ma powodu, aby zakładać, że wysokość i/lub niższe ciśnienie barometryczne będą miały jakikolwiek wpływ na ich dokładność. Twierdzenie to można najlepiej przetestować, wykonując pomiary za pomocą symulatora na poziomie morza i porównując je z pomiarami przy niższym ciśnieniu atmosferycznym. Można to zrobić w komorze ciśnieniowej w laboratorium lub na różnych wysokościach.