djęcia palantíri

Palantíri
Seeing stones
„Saruman’s Palantir” by John Howe
Pronunciation	pa-lan-tear-ee
Location	Various locations in Endor
Owner	Elendil and his line, Ruling Stewards, Saruman
Appearance	gładkie, okrągłe, ciemne kamienie
twórca	Fëanor

Galeria

„palantír odpowiedział na każde, ale wszystkie w Gondorze były zawsze otwarte na widok Osgiliath. Teraz wydaje się, że tak jak skała Orthanc wytrzymała burze czasu, tak pozostał palantír tej wieży. Ale sam nie mógł nic zrobić, ale zobaczyć małe obrazy rzeczy odległych i odległych dni. Bez wątpienia było to bardzo użyteczne dla Sarumana; wydaje się jednak, że nie był zadowolony. Dalej i dalej za granicą patrzył, aż rzucił wzrok na Barad-dûr. Potem został złapany!”- Gandalf, Dwie wieże, ” Palantír „

palantíri (czasami tłumaczone jako” widzenie kamieni”) były kamieniami, które mogły być używane do komunikacji między sobą, a także do widzenia wielu rzeczy na całym świecie. Kiedy jego mistrz spojrzał w nią, mógł komunikować się z innymi kamieniami i z każdym, kto może w nie patrzeć; ludzie o wielkiej mocy mogą manipulować kamieniami, aby zobaczyć praktycznie każdą część świata.

• 1 Historia
  • 1.1 pochodzenie i wczesna historia
  • 1.2 Third Age and beyond
• 2 oś czasu
• 3 Wygląd
• 4 kamienie
• 5 użycie
• 6 etymologia
• 7 Inspiracja
• 8 Referencje

Historia

pochodzenie i wczesna historia

palantíri zostały prawdopodobnie wykonane przez Fëanora na Zachodzie. Powstało wiele palantíri, ale ich liczba nie jest znana. Mistrz-kamień znajdował się w wieży Avallónë. Eldar sprowadził część z nich do Amandilu, aby pocieszyć wiernych, gdy cień spadł na Númenor i nie mogli już ich odwiedzać.

Elendil zabrał ze sobą siedem osób podczas lotu do Śródziemia po upadku Númenoru, a kiedy w 3320 roku powstały Królestwa na wygnaniu, zostały one rozdzielone do siedmiu różnych lokalizacji: Elendil trzymał trzy w Arnorze, a cztery zostały przekazane jego synom w Gondorze. Były one wykorzystywane głównie do komunikacji umysłowej (ósanwe), ale także do zobaczenia, co działo się w poszczególnych domenach i poznania planów ich wrogów. Ich istnienie nigdy nie było powszechnie znane i nikt nie miał do nich łatwego dostępu, z wyjątkiem królów i władców, mianowanych strażników lub z królewskiego rozkazu.

Third Age and beyond

jeden po drugim kamienie znikały z wiedzy publicznej lub zostały utracone. Osgiliath-kamień spadł do Anduin podczas walk i spalenia tego miasta w T. A. 1437. Kiedy Arvedui, Król Arnoru, został rozbity i jego linia zakończyła się w 1975 roku, utonął wraz z palantíri Amon Sûl i Annúminas, jedynymi komunikującymi się kamieniami Arnoru. Gdy w 2002 upadło Minas Ithil, kamień został uznany za całkowicie zniszczony. Mądrzejsi i bardziej przewidywalni ludzie Gondoru zdecydowali, że w przypadku przejęcia kamienia przez Saurona, przestaną używać kamienia Anor, aby zapobiec kontaktowi z Mrocznym Panem. Ponieważ elostirion był zamknięty i nie mógł odpowiedzieć na inne kamienie, jedynym pozostałym kamieniem był Orthanc, który stał się bezużyteczny dla Gondorianów. Kiedy Beren dał Sarumanowi opuszczony, ale zabezpieczony Orthanc w 2759 roku, prawdopodobnie założył, że Saruman, szef wiodącego zakonu przeciwko Sauronowi, zapewni mu bezpieczeństwo.

kilka z tych ukrytych Lub zagubionych kamieni wyszło na jaw podczas wojny o Pierścień. Wcześniej Saruman wykorzystał swojego palantíra, aby zdobyć wiedzę i ostatecznie został złapany, gdy ośmielił się spojrzeć w stronę Mordoru. Tak więc powyższa wojna została silnie dotknięta przez te kamienie. Później, w ostatnich tygodniach wojny, jego prawowity mistrz Aragorn II wykreślił go do swojej woli, tak że nie miał już związku ze skradzionym kamieniem Ithil.

drugim palantírem, który miał się ukazać, był Minas Anor. Denethor również spoglądał z nim w stronę Mordoru, ale jego wielka nienawiść do wcielonego zła i moc woli uniemożliwiły mu usidlenie, chociaż bardzo go to obciążało. Częściowo z powodu tego, co zobaczył, w końcu popełnił samobójstwo w najczarniejszej godzinie. Kamień ten został później użyty przez króla Aragorna II, choć mówi się, że każdy, kto spojrzy na niego słabszej woli, zobaczy wijące się ręce Denethora w jego ostatecznej agonii.

ostateczny los większości kamieni nie jest znany. Kamień elostirion został zabrany na zachód wraz z nosicielami Pierścieni w 3021 Trzeciej Ery, zrywając ostatnie połączenie Śródziemia z Valinorem. Uważa się, że kamienie z Anor i Orthanc zostały przywrócone do Zjednoczonego Królestwa i ponownie użyte oficjalnie. Kamień Ithil został zniszczony podczas upadku Barad-dûr, ale możliwe jest również, że został znaleziony i ponownie użyty w Zjednoczonym Królestwie. To, czy kiedykolwiek znaleziono pozostałe trzy Zaginione kamienie, nigdy nie jest wskazane; kamień Osgiliath mógł wpaść do morza lub mógł leżeć nadal w Anduinie. Kamienie Arnoru zaginęły jednak w zamarzniętych morzach Forochel, dlatego jest bardzo mało prawdopodobne, aby kiedykolwiek mogły zostać odzyskane.

• S. A. 3319 – upadek Númenoru; siedem kamieni zostało zabranych do Śródziemia przez wiernych.
• T.A. 861-podział Arnoru; kamień Amon Sûl jest kwestionowany przez Arthedaina, Cardolana i Rhudaura.
• T. A. 1409 – wieża strażnicza Amon Sûl zostaje zniszczona przez siły Angmaru; kamień Amon sûl zostaje zabrany do Fornost Erain.
• T. A. 1437-spalenie Osgiliath; kamień Osgiliath wpada do Anduin.
• T. A. 1974-upadek Arthedainu; Arvedui ratuje kamienie Amon Sûl i Annúminas i zabiera je ze sobą.
• T. A. 1975-Amon Sûl i Annúminas-kamienie toną w Forochel.
• T. A. 2002-Sauron przejmuje Ithil-kamień. Gondorianie przestają używać kamienia Anor i kamienia Orthanc.
• T. A. 2759-Saruman zakłada Orthanc-kamień.
• c. T. A. 3000 – Saruman zostaje uszkodzony przez kamień.
• T. A. 3019 – kamień zostaje rzucony przez Wormtongue; Aragorn przekręca kamień do swojej woli.
• T. A. 3021 – elostirion-kamień zostaje zabrany na zachód na białym statku.

wygląd

były to doskonałe kule, wyglądające na wykonane z litego szkła lub głębokiego czarnego kryształu. Najmniejsze kamienie miały średnicę jednej stopy; większe kamienie były zbyt duże, aby mógł je znieść pojedynczy człowiek. Byli Niezniszczalni, niektórzy myśleli, przez ognie Orodruina.

kamienie

palant Sarumana autorstwa Johna Howe

• mistrz-kamień nie był jednym z siedmiu, ale pozostał w wieży avallónë W tol eressëa. To był kamień mistrza. Najwyraźniej nie mógł komunikować się z kamieniami Śródziemia, a przynajmniej nie wspomina się o tym, że to zrobił.

• kamień Osgiliath był największym kamieniem wśród siedmiu i głównym wśród nich. Został umieszczony w wybitnym budynku w Osgiliath, stolicy Królestwa Gondoru. Sufit jego komnaty został pomalowany na podobieństwo rozgwieżdżonego nieba i nadał jego nazwę (ost-giliath, Kopuła gwiazd) samemu miastu. Był zbyt duży dla jednego człowieka.

• elostirion-kamień, znany również jako kamień Elendila, został umieszczony przez Elendila w wieży Elostirion w Emyn Beraid, na zachód od Shire. Wieża i kamień były utrzymywane i strzeżone przez Círdana i elfów Lindon. Elendil wykorzystał go, aby spojrzeć wstecz wzdłuż prostej drogi do Eressëi, a nawet wieży Avallónë i kamienia mistrza, i chociaż wskazuje się, że próbował, nie mógł zobaczyć upadłego Númenoru. Nie mógł być używany w komunikacji z innymi kamieniami i był wyjątkowy pod tym względem.

• kamień Amon Sûl został umieszczony w wieży obserwacyjnej Amon Sûl. Był to największy i najpotężniejszy z Palantíri Arnoriańskich i najczęściej używany w komunikacji z Gondorem. Podobnie jak kamień Osgiliath, ” nie mógł go podnieść jeden człowiek.”

• kamień Annúminas został również umieszczony w Arnor, w mieście Annúminas.

• Ithil-kamień został umieszczony w Minas Ithil, w górach, które stały się znane jako Ephel Dúath. Kiedy Minas Ithil upadło na Nazgûl, kamień Ithil został zabrany do Barad-dûr i użyty przez Saurona.

• Orthanc-kamień został umieszczony w wielkiej wieży zbudowanej przez Dúnedainów w Drugiej Erze na południowym krańcu Gór Mglistych, Orthanc. Wpadł w ręce czarodzieja Sarumana, który użył go do zebrania informacji o swoich sąsiadach i ich działaniach. Kamień był również częściowo odpowiedzialny za upadek Sarumana z łaski, ponieważ używał go, gdy natknął się na Saurona i został przez niego usidlony. Po wojnie o Pierścień, Orthanc-kamień pozostał pod opieką królów Gondoru w IV wieku.

• kamień Anor został umieszczony w Minas Anor, później przemianowany na Minas Tirith i stał się stolicą Gondoru. Był utrzymywany w niewykorzystanej tajemnicy przez rządzących stewardów, dopóki ostatecznie nie został użyty przez stewarda Denethora II do pilnowania swojej ziemi, a ostatecznie wyzwał Saurona w walce woli. Denethor nie stał się zepsuty, ale wielki wysiłek woli, jaki od niego wymagał, doprowadził go do szybkiego starzenia się. Denethor trzymał kamień, kiedy popełnił samobójstwo na stosie pogrzebowym, a potem tylko ludzie o ogromnej mocy mogli zobaczyć w nim coś innego niż dwie płonące ręce.

zastosowanie

Saruman z palantem z Władcy pierścieni Petera Jacksona

cel kamieni w ogóle był podwójny: komunikować się ze sobą i widzieć z daleka. Kamienie były ze sobą połączone i każdy mógł ujawnić, co było w pobliżu innego kamienia, ale ci o silnej woli i umyśle mogli skierować swoje spojrzenie gdziekolwiek, zarówno w przestrzeni, jak iw czasie.

Wszystkie kamienie z wyjątkiem elostirionu-kamienia mogły być używane do komunikacji między sobą, chociaż większe i mocniejsze kamienie były preferowane do tego użytku na duże odległości. Wielki kamień Osgiliath mógł szpiegować komunikację przez mniejsze kamienie, a kilka innych najwyraźniej również miało specjalne zdolności. Spojrzenie kamieni mogło przeniknąć poza dowolny stały obiekt, na przykład do głębokich jaskiń, ale wymagało światła, aby cokolwiek zobaczyć. Technika zwana całunem była używana, gdy coś miało być utrzymywane w tajemnicy przed wszelkimi możliwymi obserwatorami używającymi kamieni. Wiedza o tej technice została utracona w czasie, chociaż Sauron prawdopodobnie o niej wiedział.

użytkownik lub „geodeta” palantíra najpierw upewniłby się, że kamień jest właściwie zorientowany. Zwykle kamienie trzymano mocno, aby nie musiało to nastąpić przy każdym oglądaniu. Następnie geodeta zajmowałby pozycję zwróconą w kierunku, w którym chciałby patrzeć; na przykład, gdyby chciał patrzeć na zachód, stałby po wschodniej stronie kamienia. Główne kamienie mogły być jednak obracane, przez co nie wymagały poruszania się. Kamienie były najwyraźniej kontrolowane przez siłę woli; chociaż przypadek w dużej mierze podyktował dokładnie to, co leży w spojrzeniu kamieni, geodeta mógł manipulować i zmieniać spojrzenie, koncentrując się, nawet jeśli nie dotykał kamienia. Koncentracja ta była jednak dość uciążliwa, a więc nie była powszechnie stosowana w nagłych sytuacjach. Zbliżenie można było osiągnąć tymi samymi metodami,a stojąc trzy stopy od kamienia, uzyskano najlepszą klarowność i najszerszy zakres. Silniejsi i bardziej wykwalifikowani geodeci mogli na ogół widzieć łatwiej i z mniejszą trudnością niż inni.

aby komunikować się z innym kamieniem, widz zorientowałby się i spojrzał w stronę położenia tego kamienia, a dwa kamienie automatycznie łączyłyby się ze sobą, chyba że jeden był używany w innej rozmowie. Geodeta przekazywał swoje myśli na drugi kamień myśląc, ale osoba po drugiej stronie słyszała to w jego głowie. Geodeta i jego kontakt widzieli się nawzajem, ale dźwięki nie mogły być przekazywane za pomocą powyższej metody myślenia.

kamienie były zazwyczaj umieszczane w misach lub zagłębieniach w tablicach z czarnego marmuru, zorientowanych metodą prób i błędów tak, aby słupy kamienia wyrównały się z centrum świata. Królowie Zwykle wyznaczali zastępców, aby regularnie zaglądali do kamienia, na polecenie lub w sytuacjach awaryjnych. Inni nie upoważnieni przez króla mogli ich używać, ale wymagało to dużej siły woli i rzeczy były często mniej jasne.

etymologia

nazwa palantír (pl. palantíri) to Quenya, co oznacza „daleko widzący”, zawierające elementy palan („daleko i szeroko”) + tir („czuwać”). Tłumaczone jest jako „ci, którzy patrzą z daleka”.

Sindarinowska nazwa dla „the seeing-stones” to Gwahaedir.

Inspiracja

Palantír z Orthanc pojawił się niespodziewanie w szkicu opowieści. Tolkien miał już w głowie rymowankę ” siedem gwiazd i siedem kamieni i jedno białe drzewo „i powiązał ją z jednym z”siedmiu kamieni”.

1. 1.0 1.1 J. R. R. Tolkien, Christopher Tolkien (wyd.), The Silmarillion,”Index of Names”
2. 2.0 2.1 2.2 J. R. R. Tolkien, Christopher Tolkien (ed.), Silmarillion, „pierścieni mocy i Trzeciej Ery”
3. J. R. R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dodatek B,”drugi wiek”
4. 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 4.6 4.7 4.8 J. R. R. Tolkien, Christopher Tolkien (wyd.), Unfinished Tales, „The Palantíri”
5. Helge Faustanger, „Quettaparma Quenyallo”, Ardalambion (dostęp 14 października 2013)
6. J. R. R. Tolkien, Christopher Tolkien (wyd.), Silmarillion,” Appendix: Elements in Quenya and Sindarin Names”, palan
7. J. R. R. Tolkien, Christopher Tolkien (ed.), The Silmarillion,”Index of Names”
8. J. R. R. Tolkien, Christopher Tolkien (ed.), Ludy Śródziemia, ” VI. The Tale of Years of The Second Age”, s. 186, notatka 15
9. Wayne G. Hammond and Christina Scull (eds), The Lord of the Rings: a Reader ’ s Companion, S. xxiv
10. J. R. R. Tolkien; Humphrey Carpenter, Christopher Tolkien (eds. ), The Letters of J. R. R. Tolkien, Letter 163, (dated 7 June 1955), s. 217

Palantíri

kamienie Arnoru

† Annúminas-kamień (Annúminas) · Elostirion-kamień (Elostirion – Valinor) · † Amon Sûl-kamień (Amon Sûl – Fornost)

kamienie Gondoru

† Osgiliath-kamień (Osgiliath) · † Ithil-kamień (Minas Ithil – Barad-dûr) · Anor-kamień (Minas Tirith) · Orthanc-kamień (Orthanc – Minas Tirith)

inne

mistrz-kamień (wieża avallonë)

http://tolkiengateway.net/wiki/Palant%C3%ADri”