ekstrakt

(It.: „opera komiczna”)

termin „opera buffa” został po raz pierwszy zastosowany do gatunku opery komicznej, ponieważ w XVIII wieku zyskał popularność we Włoszech i za granicą. Początkowo „opera buffa” nie pojawiała się jako oznaczenie w librettach. Podobnie jak „opera seria”, była używana w pismach nieformalnych (listy, wspomnienia itp.) i w zwykłej rozmowie, w odniesieniu do spektaklu jako całości. Libreciści, nawet w niższym gatunku komiksowym, mieli pretensje literackie i odpowiednio tytułowali swoje dzieło w sposób podkreślający jego status jako literatury. „Dramma giocoso” pojawia się już w 1695 roku (w przedmowie G. C. Villifranchiego do jego L 'ipocondriaco, nieznanego kompozytora, wykonanym w Villa Medici w Pratolino) i powraca sporadycznie, zmieniając się od około 1740 roku terminami takimi jak „dramma bernesco”, „dramma comico”, „divertimento giocoso” i „commedia per musica”. Ostatni z nich przetrwał na równi z „dramma giocoso” z około 1760 roku. Wczesne libretta dialektu neapolitańskiego faworyzowały „commedeia pe 'museca”. Żadne szczególne znaczenie nie może być przypisane do żadnego z tych oznaczeń….