odruch rogówki jest zwykle badany po źrenicach, ale zaangażowane nerwy czaszkowe są niesprawne. Łuk aferentny jest pośredniczony przez gałąź nosowo-żółciową gałąź ocznej (Vi) nerwu trójdzielnego lub piątego czaszki, a Łuk eferentny jest nerwem siódmym (twarzowym).

naturalnie, w drodze na badanie oka, intensivist zazwyczaj musi otworzyć powieki.

dziwne oznaki powiek

choć generalnie zaniedbane jako żmudna niedogodność, powieki są w rzeczywistości źródłem ciekawych objawów klinicznych. Na przykład Plum i Posner donoszą, że ” powieki pacjenta w stanie śpiączki zamykają się płynnie i stopniowo, ruch, który nie może być powielony przez obudzoną osobę symulującą nieświadomość.”Ton powiek jest niezwykły: u osoby w stanie śpiączki ton spoczynkowy mięśnia oczodołowego utrzymuje oczy zamknięte. Tak więc, brak utrzymania powiek zamkniętych w śpiączce lub brak ponownego ich zamknięcia po wymuszonym otwarciu, może sugerować osłabienie nerwu twarzowego. Plum i Posner wymieniają całą serię objawów powiek i ich patofizjologiczne korelacje:

• opadanie powiek: braistem AOR hemispheric uraz lub zespół Hornera
• brak tonu lub brak zamknięcia siłą otwarte oko: porażenie nerwu twarzowego (CN VII)
• gładkie stopniowe zamknięcie oka: prawdziwa śpiączka, a nie „pseudocoma”
• silna odporność na otwarcie oka, „skurcz powiek” i szybkie silne zamknięcie: – często dobrowolne; pacjent nie jest naprawdę nieprzytomny
• tonik otwarcie: tonicznie cofnięte powieki; znany również jako znak Colliera, sually związany ze zmianami śródmózgowia i pontine

odruch rogówki

ramię aferentne (Składnik czuciowy) jest obsługiwane przez nerw trójdzielny (CN V), A ramię eferentne jest obsługiwane przez nerw twarzowy (CN VII).

Ogólnie rzecz biorąc, w ICUs araound Australia wydaje się, że odbywa się to poprzez drapanie rogówki za pomocą rogu kawałka gazy; jednak alternatywną i całkowicie atraumatyczną metodą jest użycie kropli soli fizjologicznej. Rogówki, a nie twardówki, muszą być badane.

gdy badane jest jedno oko, oba powinny mrugać. Gdy przeciwległe oko nie mruga, przyczyną może być kontralateralne porażenie nerwu twarzowego. Gdy tylko niepotwierdzone oko mruga, porażenie nerwu siódmego jest ipsilateralne. Zmiana czuciowa oczywiście skutkuje negatywnym odruchem rogówki (tj. żadne oko nie mruga, gdy badane jest chore oko).

zjawisko Bella lub „odruch okulistyczny” jest wymienione w diagnostyce otępienia i śpiączki. Jest to zamknięcie obu powiek i uniesienie obu oczu chorego w głębokiej śpiączce i wskazuje, że cały szlak odruchowy jest nienaruszony. W szczególności dotyczy piątego, Siódmego i trzeciego jądra nerwowego. Najwyraźniej ten odruch pełni rolę obronną, przesuwając źrenicę pod pokrywą w odpowiedzi na szkodliwe bodźce rogówki. Najwyraźniej jądro siateczkowe mesencephalic jest odpowiedzialne za integrację ruchów powiek i oczu. Ergo, uszkodzenie śródmózgowia może skutkować mruganiem oka bez ruchu w górę. Odwrotnie, uszkodzenie dolnego neuronu ruchowego nerwu siódmego (lub uszkodzenie samego nerwu)może spowodować ruch oka w górę bez mrugania.