znak Hoffmanna jest często uważany za odpowiednik testu znaku Babińskiego w kończynie górnej. Odruch Hoffmanna jest często błędnie mylony z odruchem Babińskiego. jednak te dwa odruchy są zupełnie różne i nie powinny być ze sobą utożsamiane.

pozytywny znak Babińskiego jest uważany za patologiczny znak choroby górnego neuronu ruchowego z wyjątkiem niemowląt, u których jest to normalne, podczas gdy pozytywny znak Hoffmanna może być obecny u całkowicie normalnego pacjenta. Dodatni znak Hoffmanna u zdrowych pacjentów częściej występuje u tych, którzy są naturalnie hiper-refleksyjni (np. odruchy 3+). Pozytywny znak Hoffmanna jest niepokojącym stwierdzeniem procesu chorobowego, jeśli jego obecność jest asymetryczna lub ma ostry początek.

kolejną istotną różnicą między odruchem Hoffmanna a znakiem Babińskiego jest ich mechanizm odruchu. Odruch Hoffmanna jest głębokim odruchem ścięgnistym (włókno wrzecionowate) z odruchem monosynaptycznym w blaszce IX rdzenia kręgowego, normalnie całkowicie hamowanym przez wejście zstępujące. Z drugiej strony odruch podeszwowy jest bardziej skomplikowany, a nie głęboki odruch ścięgienny, a jego przebieg jest zarówno bardziej skomplikowany, jak i nie do końca zrozumiały. Przerywają je różne rodzaje zmian. Fakt ten sprawił, że niektórzy neurolodzy zdecydowanie odrzucili wszelkie analogie między odruchem zginacza palca a odpowiedzią podeszwową. Gdy wskazane jest uszkodzenie dolnego i górnego neuronu, prowadzi to lekarza do wskazania choroby neuronu ruchowego, takiej jak stwardnienie zanikowe boczne.