podsumowanie danych wskazuje, że im niższy poziom cholesterolu lipoprotein o niskiej gęstości (LDL) u pacjentów z wysokim ryzykiem, tym lepsze korzyści kardioprotekcyjne. Korzyści te obejmują teoretyczną poprawę stabilności naczyń.

zaktualizowane wytyczne odzwierciedlają wyniki 5 głównych badań dotyczących interwencji statyn, które wykazały korelację log-liniową między poziomem cholesterolu LDL a ryzykiem choroby wieńcowej (CHD). Co ważne, nie zidentyfikowano dolnego progu stężenia Ldlcholesterolu, co wskazuje, że niższy poziom cholesterolu LDL u pacjentów bardzo wysokiego ryzyka jest ważnym celem dla klinicystów i pacjentów.

Scott Grundy, MD, PhD, prezes ATP III i przedstawiciel anAHA do NCEP, stwierdził: „im niższy, tym lepiej dla osób wysokiego ryzyka.”Jednocześnie, dodał,” istnieją silne dowody potwierdzające, że niższy poziom cholesterolu LDL jest lepszy, ale musi być zrównoważony pod względem kosztów i efektów ubocznych osiągnięcia bardzo niskiego poziomu, co często wymaga wysokich dawek leków lub terapii skojarzonej.”Podkreślił również, że terapeutyczne zmiany stylu życia(TLCs) mają znaczną korzyść i pozostają podstawą zarządzania lipidami i zapobiegania cholesterolemii.

& # 8226; Nacisk kładzie się na znaczenie TLC jako podstawy terapii w zarządzaniu lipidami, aby zapewnić znaczne korzyści poza obniżeniem cholesterolu LDL(zmniejszenie stanu zapalnego, zmniejszenie trójglicerydów, zwiększenie cholesterolu lipoprotein o dużej gęstości, poprawa cukrów krwi itp.)

• terapia lekowa jest zalecana dla wszystkich pacjentów wysokiego ryzyka z poziomem cholesterolu LDL ≥100 mg/dL (poprzednia wskazywała poziom cholesterolu LDL między 100 A 129 mg/dL; stosowanie terapii lekowej było zabiegiem opartym na ocenie klinicznej, ale zostało zmienione na stanowcze zalecenie, aby zejść niżej)

& #8226; Cel cholesterolu LDL <70 mg/dL stał się nową opcją terapeutyczną dla pacjentów bardzo wysokiego ryzyka(w tym pacjentów z rozpoznaną chorobą kardiowaskularną i cukrzycą, pacjentów , którzy niedawno przeszli zawał mięśnia sercowego,uporczywych palaczy papierosów, pacjentów z słabo kontrolowanym nadciśnieniem tętniczym lub pacjentów z wieloma czynnikami ryzyka związanymi z metabolicsyndromem)

&#8226; Zespół metaboliczny został ponownie uwypuklony jako”kliniczny punkt dźwigni” w stratyfikacji pacjentów w kategoriach wysokiego ryzyka i leczeniu wczesnym i bardziej agresywnym;wszyscy farmaceuci powinni poznać kryteria zespołu metabolicznego (tabela)

&#8226; wykorzystanie wyniku Framingham do oszacowania całkowitego ryzyka zawału mięśnia sercowego lub śmierci sercowej w ciągu 10 lat Kategoryzacja ryzyka jest ważnym sposobem na targetlifestyle i lek cele terapii

&#8226; Pacjenci o umiarkowanym wysokim ryzyku są definiowani jako pacjenci z wieloma czynnikami ryzyka i szacowanym 10% do 20% ryzykiem zgonu lub śmierci sercowej w ciągu 10 lat; te osoby powinny być leczone, jeśli poziom cholesterolu LDL wynosi &#8805;130 mg/dL;nowe zalecenie jest jednak takie, że terapia lekowa jest isoptional, jeśli poziomy wynoszą od 100 do 129 mg/dL

& & #8226; skojarzona terapia lekowa może być wymagana, aby osiągnąć cele u wielu pacjentów (nawet w badaniach klinicznych wiele nie osiągnęło celu przy pojedynczej terapii lekowej;w rzeczywistości, w większości drugorzędnych badań prewencyjnych osiąganie obniżenia poziomu cholesterolu LDL do <100 mg/dL wystąpiło u nieco ponad połowy pacjentów)

&#8226; docelowy poziom cholesterolu LDL pozostaje na poziomie 160 mg/dl dla pacjentów niskiego ryzyka; jednak terapia lekowa jest zwykle wymagana dla wszystkich pacjentów, jeśli wyjściowy poziom cholesterolu LDL jest jest>190 mg/dL (ten bardzo wysoki poziom wskazuje na dodatkowe predyspozycje genetyczne)

&#8226; Z danych wynika, że redukcja cholesterolu LDL o 30% do 40% przekłada się na podobne ryzyko CHD w ciągu 5 lat leczenia

&#8226; cholesterol nie-HDL (zastępczy marker cząstek lipoproteinB) nadal jest ważnym wskaźnikiem ryzyka CHD

& # 8226 drugorzędowa wartość dla terapii obniżającej poziom cholesterolu, a docelowe punkty końcowe mieszczą się w granicach 30 mg / dL cholesterolu LDL; cholesterol niehdl oblicza się w następujący sposób:

Cholesterol Niehdl =cholesterol całkowity-Cholesterol HDL

&#8226; starsi pacjenci (w wieku 65-85 lat) tolerują statyny i uzyskują redukcję ryzyka podobną do młodszych pacjentów;jednak analiza ryzyka nie jest wiarygodna u starszych pacjentów, a ocena kliniczna jest podkreślona w decyzji o intensyfikacji terapii obniżającej LDL

&#8226; HDL-terapia podnosząca poziom cholesterolu jest zalecana dla pacjentów z zespołem metabolicznym i cukrzycą;możliwości terapeutyczne obejmują ćwiczenia, zaprzestanie palenia tytoniu i leczenie wspomagające pochodnymi kwasu fibrynowego i kwasem nikotynowym z lekami statyn; znaczenie rozpoznania miażdżycowej kombinacji niskiej zawartości Hdlcholesterolu i wysokich trójglicerydów jako dwóch składników zespołu metabolicznego nie może być zaniżone

& #8226; Wszyscy pacjenci z ryzykiem CHD powinni być doradzeni i wzmocnieni TLCs, aby zminimalizować ryzyko CHD cele cholesteroludldl zostały ponownie obniżone, ale zmianę tę należy złagodzić poprzez uświadomienie sobie, że zmiany życiowe są podstawową terapią dla wszystkich pacjentów. W miarę rozwoju medycyny i farmacji należy rozważyć kwestię starannej analizy ryzyka i korzyści dla każdej osoby.Kluczem jest integracja dyskrecji żywieniowej, regularnego i wytrwałego wysiłku fizycznego oraz farmakologii wykorzystywanej ostrożnie i agresywnie dla naszych pacjentów.

Dr Duggal jest dyrektorem medycznym Liberty Bay Internal Medicine inPoulsbo, Wash. Jest również profesorem klinicznym na Uniwersytecie Waszyngtońskim.