źródło: Kues/

Dlaczego niektórzy ludzie odrzut, gdy oferowane przytulić?

wczesna socjalizacja może odegrać pewną rolę.

nasza tendencja do angażowania się w fizyczny dotyk — czy to przytulanie, klepanie po plecach, czy łączenie ramion z przyjacielem — jest często wynikiem naszych wczesnych doświadczeń dzieciństwa. W rodzinie, która nie była typowo fizycznie demonstracyjna, dzieci mogą dorastać i podążać za tym samym wzorcem z własnymi dziećmi. Z drugiej strony, niektóre dzieci dorastają i czują się „głodne” dotyku i stają się przytulakami społecznymi, którzy nie mogą powitać przyjaciela bez uścisku lub dotyku na ramieniu.

1. Pewność siebie i lęk społeczny mogą wpływać na postawę.

stwierdzono, że ludzie, którzy są bardziej otwarci na fizyczny kontakt z innymi, zwykle mają wyższy poziom pewności siebie. Z drugiej strony, ludzie, którzy mają wyższy poziom lęku społecznego, ogólnie rzecz biorąc, mogą być niechętni do angażowania się w czułe dotyki z innymi, w tym przyjaciółmi. Lęk jest o bycie niepewnym siebie i niewygodne w Ustawieniach społecznych. Strach przed kimś, kto rzeczywiście „dociera” do Ciebie-w przenośni i dosłownie – może zaostrzyć twój dyskomfort poprzez jego uwagę i skupienie się na Tobie w grupie.

2. Poczucie własnej wartości, poczucie własnej wartości i problemy z ciałem mogą odgrywać rolę.

choć wielu z nas uważa, że masaż jest odpowiedzią na nasze modlitwy po ciężkim tygodniu, są też ludzie, którzy nawet nie wyobrażają sobie, aby pozwolić obcemu obcemu dotknąć jego ciała w taki sposób. Mogą „poddać się” i spróbować masażu, ale utrzymują swoje ciała tak napięte, że prawie nic nie czują. Są też inni „unikający dotyku” ludzie, którzy stają się odważni i próbują masażu, a następnie są oszołomieni, gdy pokonują emocje i zaczynają płakać na stole do masażu. To samo może się zdarzyć w jodze — ludzie unikający dotyku mogą znaleźć się ” doświadczając „ich ciała po raz pierwszy, czując absolutnie” w ” swoich ciałach i znaleźć się rozpuszczając się w niewytłumaczalnych łzach.

jest coś strasznego, dla niektórych ludzi, w pozwalaniu sobie na dotyk, co może zaskoczyć nawet ich, gdy otworzą się na doświadczanie swojego ciała i bycie „w kontakcie” ze sobą. Jeśli zostałeś wychowany, aby wierzyć, że jesteś „brzydki”, „gruby”, „niepożądany”, „mniej niż”, „brudny”, „zbyt (wypełnij-in-the-blank)” lub „nie (wypełnij-in-the-blank) wystarczająco”, za pierwszym razem, gdy pozwolisz sobie być „otwarcie i szczerze” w kontakcie ze swoim ciałem, poprzez masaż przez nieznajomego, delikatne instrukcje instruktora jogi, wspierający i nie osądzający dotyk kogoś, kto o ciebie dba, i tak dalej, możesz bardzo dobrze znaleźć się przezwyciężony ulgą, wdzięcznością, zaskoczeniem, akceptacją, a nawet żałować, że zamknęłaś się od siebie na tak długo.

3. Stosunek do dotyku społecznego może odzwierciedlać niezwykłe lęki.

niektórzy ludzie po prostu nie lubią, gdy ich fizyczna przestrzeń jest atakowana — mogą czuć się zagrożeni bliskością lub bezbronni, jeśli pozwalają komuś okazywać im ciepło lub uczucie. Niektórzy ludzie mogą być łagodnymi „germofobami” (jak komiks, Howie Mandel), którzy nie lubią dotykać ciał innych ludzi. Jest nawet słowo dla osób, które naprawdę, naprawdę, naprawdę nie mogą tolerować czyjegoś dotyku: hapfobiczne.

4. Przeszłe doświadczenia z negatywnym dotykiem wpływają na postawy.

Jeśli osoba była ofiarą przemocy lub traumy w swoim życiu, może być szczególnie obawiać się dotyku społecznego lub uścisków. Mogą obawiać się, że „przyjazny uścisk” może być znakiem ostrzegawczym, że „więcej” oczekuje się później. W przypadkach, gdy osoba została seksualnie lub fizycznie wykorzystana z rąk osób, które były odpowiedzialne za jego dobre samopoczucie i opiekę, może on być szczególnie unikający fizycznego dotyku jako dorosły.

Kiedy osoba dowiaduje się, że „dotykanie” jest tym, co daje innym ludziom moc, aby ją zranić, może izolować się i unikać związków, które normalnie wymagałyby dotykania, w tym związków romantycznych i bliskich przyjaźni.

unikanie dotyku może być Oduczone

przytulanie i inne demonstracyjne okazywanie wsparcia i uczucia są w rzeczywistości niezbędne dla naszego maksymalnego samopoczucia! Nasz układ hormonalny i emocje są połączone, aby reagować na kontakt człowieka z człowiekiem. Nie tylko to, w ostatnich eksperymentach z „robotycznymi misiami” stwierdzono, że nawet odwzajemniony uścisk robota może pozytywnie wpłynąć na zachowania prospołeczne i gotowość do dzielenia się i ujawniania siebie. To ten sam efekt, jak zwierzęta wykorzystywane w poradnictwie i terapii-bezpieczne uczucie fizyczne z innym stworzeniem jest satysfakcjonujące i poprawiające nastrój!

niektóre z najwcześniejszych badań korzyści z Przytulania dotyczyły noworodków na oddziale intensywnej terapii noworodków. Im więcej czasu dziecko było przytulane i w kontakcie z ludźmi, tym lepsze wyniki dziecka. Kiedy kogoś przytulamy, nasze ciała reagują na poziomie komórkowym i dostajemy przypływ pozytywnych uczuć. Oksytocyna jest neuroprzekaźnikiem, który jest uwalniany podczas uścisku (wraz z natychmiast po porodzie dla kobiet i podczas orgazmu dla wszystkich płci) i jest w jakiś sposób związany z naszym pragnieniem więzi społecznej, budowania zaufania i zachowań prospołecznych, takich jak hojność. Uściski obniżają stres, a także chronią przed niektórymi chorobami fizycznymi. Nie tylko to, ale im częściej przytulamy się w życiu, tym lepiej nasz układ odpornościowy działa, zgodnie z badaniami.

wraz z wiekiem nasza potrzeba fizycznego dotyku nie zmniejsza się, nawet jeśli nasz popęd seksualny tak. Pojedyncze osoby lub osoby starsze mogą rzeczywiście cierpieć coś, co nazywa się „głodem skóry”, gdzie są pozbawione fizycznego kontaktu. To może rzeczywiście negatywnie wpłynąć na nasze zdrowie fizyczne, jak również zwiększyć prawdopodobieństwo depresji. Ciepły niedźwiedź przytulić naprawdę jest dobre dla zdrowia – tak długo, jak jesteś całkowicie w porządku z osobą robi przytulanie.

intymność bez dotykania nie jest łatwa, ale pary radzą sobie

tworzenie bliskich, intymnych relacji może być trudne, jeśli dotykanie jest czymś, czego osoba po prostu nie może zrobić, ale nie jest niemożliwe. Intymność polega na uczciwości, otwartości i wzajemnej gotowości do dzielenia się wewnętrznymi myślami i uczuciami. Chodzi również o uznanie i akceptację siebie nawzajem i swoich ograniczeń. Znalezienie sposobu, aby zaspokoić potrzebę dotyku partnera, jednocześnie chroniąc własną potrzebę ograniczenia kontaktu, może być wyzwaniem, ale każdy związek przedstawi swój własny zestaw wyzwań, a napięcie „Dotknij mnie/Dotknij mnie-nie” to tylko kolejny smak zagadek intymności, które pary pracują, aby rozwiązać.