Muzyka programowa
Wyodrębnij
Muzyka narracyjna lub opisowa; termin ten jest często rozszerzany na całą muzykę, która próbuje przedstawić koncepcje pozamuzyczne bez uciekania się do słów śpiewanych.
termin „muzyka programowa” został wprowadzony przez Liszta, który wymyślił również wyrażenie poemat symfoniczny, aby opisać, co jest chyba najbardziej charakterystycznym jego przykładem. Program zdefiniował jako „przedmowę dodaną do utworu instrumentalnego, za pomocą której kompozytor zamierza uchronić słuchacza przed błędną poetycką interpretacją i skierować swoją uwagę na poetycką ideę całości lub na konkretną jej część”. Bardzo niewiele programów własnych poematów symfonicznych Liszta ma charakter narracyjny. Nie uważał muzyki za bezpośredni sposób opisywania przedmiotów; uważał raczej, że muzyka może umieścić słuchacza w takim samym nastroju, jak same przedmioty. W ten sposób, sugerując emocjonalną rzeczywistość rzeczy, Muzyka mogłaby je pośrednio reprezentować. Taki pomysł-znany już w pismach Rousseau – wyraził również Beethoven, gdy Symfonię pastoralną określił jako „mehr Ausdruck der Empfindung als Malerey” („bardziej wyraz uczuć niż malarstwa”)….