w latach 60.sporty zawodowe w końcu zdobyły dominację w sercach amerykańskich fanów sportu. Nakładające się sezony profesjonalnego baseballu, piłki nożnej, hokeja i koszykówki oferowały fanom sportu całoroczną rozrywkę, a transmisja telewizyjna wzrosła w wyrafinowaniu, aby transmisja sportowa była bardziej ekscytująca. Pomogło również, że Lata 60. były pełne dramatycznych momentów i efektownych gwiazd sportu.

nikt nie zdominował major league baseball, ponieważ siedem różnych drużyn wygrało World Series. Być może najbardziej zdumiewające zwycięstwo w World Series przypadło New York Mets w 1969 roku, który ukończył na ostatnim miejscu w 1968 roku. „Amazin ’ Mets”, jak byli znani, dostarczyli emocji każdemu fanowi, który kibicuje pod-psu. Lata 60.były dekadą gwiazd, a gracze tacy jak Roger Maris (1934-1985), Mickey Mantle (1931-1995), Maury Wills (1932–), Sandy Koufax (1935–), Frank Robinson (1935–), Carl Yastrzemski (1939–) i inni ustanawiali rekordy i zachwycali fanów.

profesjonalny futbol stał się najpopularniejszym sportem amerykańskim w latach 60., wyprzedzając baseball pod względem frekwencji i oglądalności telewizyjnej. Mężczyźni, głównie w całym kraju, zrezygnowali z niedzielnych popołudni na oglądanie meczów i przez większość dekady mogli wybierać między National Football League (NFL) a American Football League (AFL). Dwie ligi rozegrały swój pierwszy mecz o mistrzostwo – zwany Super Bowl—przeciwko sobie w 1967 roku, z Green Bay Packers NFL łatwo pokonując Kansas City Chiefs AFL, 35-10. Najbardziej dominujący zespół dekady, Packers wygrali kolejny Super Bowl, pokonując Oakland Raiders, 33-14. Ale Super Bowl III to inna historia: New York Jets z upstart AFL udowodnili wartość ligi—i uciszyli AFL naysayers-pokonując Baltimore Colts, 16-7, za Bohaterskim rozgrywającym Joe Namathem (1943–).

National Basketball Association (NBA) rosła popularność i wielkość w ciągu dekady. Począwszy od dekady z zaledwie ośmiu drużyn, wzrosła do siedemnastu zespołów do końca dekady, a w 1965 roku przyciągnął ponad pięć milionów fanów do swoich gier. Boston Celtics byli dominującą drużyną ery, wygrywając dziewięć z dziesięciu mistrzostw NBA. Na czele Celtics stał Bill Russell (1934–), który rywalizował z wiltem Chamberlainem (1936-1999), który grał dla Philadelphia Warriors, San Francisco Warriors, Philadelphia 76ers i Los Angeles Lakers. W erze znanej z zysków Afroamerykanów, Czarni gracze zdominowali grę w profesjonalnej koszykówce. College basketball również pozostał bardzo popularny i został zdominowany w dekadzie przez zespół UCLA trenowany przez Johna Woodena (1910–), a po 1967 roku przez siedmiometrowego zawodnika Lew Alcindor (1947–), który później zmienił nazwisko na Kareem Abdul-Jabbar.

Inne sporty również zwróciły uwagę fanów. Najbardziej znanym sportowcem dekady był bokser Cassius Clay, który przyjął imię Muhammad Ali (1942–) po zdobyciu korony wagi ciężkiej w 1964 roku. Ali zdominował klasę wagi ciężkiej przez lata, a on zabawiał świat swoimi dowcipnymi pochwałami, takimi jak ” pływam jak motyl i żądlę jak pszczoła.”Igrzyska Olimpijskie nadal podnosiły swoją rangę jako wydarzenie sportowe, dzięki znacznej transmisji telewizyjnej i rosnącemu sponsoringowi korporacyjnemu igrzysk. Zainspirowany rosnącą miłością Amerykanów do sportu, w 1961 roku ABC-TV wprowadziła nowy styl serialu sportowego o nazwie Wide World of Sports, który w swoich słynnych liniach otwierających obiecał, że ” obejmuje świat, aby dać Ci stałą różnorodność sportu—dreszcz zwycięstwa i agonię porażki, ludzki dramat sportowej rywalizacji.”