streszczenie: rozpoznanie łuszczycowego zapalenia stawów (PsA) często jest pomijane, częściowo dlatego, że u pacjentów mogą występować zapalne bóle kręgosłupa, zapalenie ścięgien, zapalenie ścięgien lub zapalenie daktyli, a nie „prawdziwe zapalenie stawów.”Jeśli PsA nie zostanie wcześnie zidentyfikowane i odpowiednio zarządzane, może dojść do postępującego uszkodzenia stawów z deformacjami i niepełnosprawnością. Zaproponowano kilka kryteriów klasyfikacji, ale żaden z nich nie został powszechnie zaakceptowany lub zatwierdzony. Biorąc pod uwagę kwestie związane z wcześniejszymi kryteriami, rozpoczęto badanie ClASsification criteria for łuszczycowe zapalenie stawów (CASPAR) w celu opracowania nowego zestawu zatwierdzonych kryteriów klasyfikacji. Kryteria Caspara pozwalają na diagnozowanie PsA pomimo niskiego dodatniego czynnika reumatoidalnego. Oferują one kryteria klasyfikacji, które są proste i łatwe w użyciu, o wysokim stopniu specyficzności i dobrej czułości.

łuszczycowe zapalenie stawów (PsA), przewlekłe zapalenie stawów, zwykle jest seronegatywne dla czynnika reumatoidalnego (RF) i jest związane z łuszczycą skórną. Początkowo uważane za reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) występujące jednocześnie z łuszczycą, PsA nie zostało uznane za odrębny podmiot kliniczny przez American College of Rheumatology (ACR) do 1964 r. 1

chociaż u 5% do 30% pacjentów z łuszczycą występuje towarzyszące PsA,2 diagnoza PsA często jest pomijana w gabinetach lekarzy pierwszego kontaktu i dermatologów. Głównym powodem jest to, że pacjenci z PsA może przedstawić zapalny ból kręgosłupa, zapalenie ścięgien, zapalenie ścięgien, lub zapalenie daktyli, a nie ” prawdziwe zapalenie stawów.”

Jeśli PsA nie zostanie wcześnie zidentyfikowane i odpowiednio zarządzane, może dojść do postępującego uszkodzenia stawów z deformacjami i niepełnosprawnością. Jakość życia u pacjentów z PsA jest znacznie gorsza niż u tych, którzy mają tylko łuszczycę.3 pojawienie się nowych skutecznych terapii, takich jak środki biologiczne, sprawiło, że powszechnie akceptowane i potwierdzone kryteria klasyfikacji są konieczne dla znaczenia badań PsA.

jest to piąty artykuł z serii o nowej lub zmodyfikowanej klasyfikacji i kryteriach diagnostycznych dla różnych schorzeń reumatologicznych. W pierwszym artykule („New Classification Criteria for RA,” The Journal of Musculosum Medicine, November 2011, str. 422) omówiono ostatnie zmiany w kryteriach klasyfikacji RZS. W drugim artykule („New Axial and Peripheral Spondyloarthritis Classification Criteria,” The Journal of Musculosual Medicine, December 2011, str. 454) dokonano przeglądu nowych kryteriów klasyfikacji spondyloartropatii. W trzecim artykule („New and Modified Fibromialgia Diagnostic Criteria,” The Journal of Musculosual Medicine, luty 2012, Strona 13) omówiliśmy nowe kryteria diagnostyczne ACR dla zespołu fibromialgii i ich modyfikację jako kryteria badania. Czwarty artykuł („the Sydney Classification Criteria for Definite Antifosfolipid Syndrome,” The Journal of Musculosum Medicine, April 2012, str. 73) koncentrował się na zrewidowanych kryteriach klasyfikacji tego zespołu. W tym artykule opisujemy kryteria klasyfikacji PsA.

potrzeba nowych kryteriów

najstarsze i najbardziej znane są kryteria klasyfikacji Molla i Wrighta dla PsA, zaproponowane w 1973 roku.4 pierwsze kryteria klasyfikacji uzyskane na podstawie danych pacjentów zostały zaproponowane przez Fourniego i kolegi5 w 1999 r. Na przestrzeni lat zaproponowano kilka innych kryteriów klasyfikacji, ale żadne z nich nie zostało powszechnie zaakceptowane lub zatwierdzone.6-8

z kryteriami Molla i Wrighta, pacjentów z łuszczycą skórną i zaburzeniami układu mięśniowo-szkieletowego, takimi jak zapalenie daktyla, zapalenie ścięgna i ścięgna, nie można było zaklasyfikować do występowania PsA. Potrzeba nowych kryteriów została zilustrowana przez zdolność kryteriów Fourni do sklasyfikowania pacjenta, który miał łuszczycę, ale nie zapalenie stawów, jako mający PsA z powodu rodzinnej historii PsA, negatywności RF lub pozytywności genu HLA-B17.5

brak powszechnie akceptowanych kryteriów utrudniał badania kliniczne w zakresie PsA-zmienność w identyfikacji przypadków doprowadziła do heterogenicznych populacji badanych, co utrudniało interpretację i stosowanie wyników badań. Ponadto dokładna częstość występowania PsA była trudna do oszacowania ze względu na brak przyjętych kryteriów diagnostycznych i klasyfikacyjnych.Biorąc pod uwagę te kwestie, w 2004 r. rozpoczęto badania nad kryteriami klasyfikacji łuszczycowego zapalenia stawów (CASPAR) w celu opracowania nowego zestawu zatwierdzonych kryteriów klasyfikacji.

proces opracowywania nowych kryteriów

przeprowadzono Duże, perspektywiczne, międzynarodowe badanie w celu osiągnięcia następujących 2 celów: (1) bardziej rygorystyczne Porównanie skuteczności istniejących kryteriów oraz (2) sprawdzenie, czy dokładniejsze kryteria można uzyskać z bezpośredniego badania danych.Do badania włączono kolejno 10 pacjentów z ponad 30 klinik reumatologicznych w 13 krajach-588 pacjentów z PsA i 536 pacjentów z innymi postaciami zapalnego zapalenia stawów dopasowanych do przybliżonego czasu trwania choroby. Do grupy kontrolnej należały pacjenci z RZS (70% grupy kontrolnej), zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa i niezróżnicowanym zapaleniem stawów.

dane zebrano prospektywnie w celu porównania istniejących kryteriów klasyfikacji i ustalenia nowych kryteriów klasyfikacji PsA. Oceniono ponad 50 zmiennych, w tym dane kliniczne, radiograficzne i laboratoryjne. Ekspercka diagnostyka PsA została uznana za złoty standard; diagnoza została potwierdzona 2 zaawansowanymi analizami statystycznymi.

cechami najbardziej rozróżniającymi pomiędzy grupą kontrolną a pacjentami z PsA, określanymi na podstawie wielowymiarowej analizy statystycznej, były: (1) obecność łuszczycy (aktualna, historyczna lub rodzinna), (2) łuszczycowa dystrofia paznokci, (3) negatywny wynik testu RF, (4) zapalenie daktyli (w wywiadzie lub aktualna) i (5) radiograficzne dowody na tworzenie się nowej kości juxta-stawowej.10 te cechy zostały zidentyfikowane jako niezależnie predykcyjne PsA i zostały wykorzystane do stworzenia nowych kryteriów CASPAR w 2006 r. Jedynie obecna łuszczyca była ważona mocniej niż pozostałe cechy (wyceniana na 2 punkty zamiast 1).

tabela

kryteria klasyfikacji Caspara dla PsA

zwracają uwagę, że pacjent musi mieć zapalenie stawów (staw, kręgosłup lub ścięgno) przed zastosowaniem kryteriów Caspara. Aby spełnić kryteria, pacjent musi również posiadać co najmniej 3 punkty z 5 kategorii (tabela).

czułość nowych kryteriów Caspara wynosiła 0,914, a swoistość 0,987. Do zebranych danych zastosowano również kilka wcześniejszych kryteriów klasyfikacji. Spośród nich metoda Vasey ’ a i Espinoza8 była najlepsza, z czułością i swoistością odpowiednio 0,972 i 0,960. Chociaż czułość była nieco lepsza w przypadku metody Vasey ’ a i Espinozy, specyficzność jest lepsza w przypadku kryteriów Caspara.

jak nowe kryteria różnią się od starych

wiele kryteriów klasyfikacji zostało zaproponowanych, ale żaden nie został statystycznie wyprowadzony z tak dużego badania prospektywnego, jak kryteria Caspara. Kryteria Caspara wykorzystują niektóre elementy wcześniejszych kryteriów, ale tylko te, które okazały się niezależnie predykcyjne dla PsA, zostały uwzględnione w ostatecznym zestawie. Juxta-stawowe tworzenie nowej kości zostało uwzględnione jako cecha PsA w kryteriach Caspara, ale nie w żadnych wcześniejszych kryteriach.

zalety i potencjalne zastosowania nowych kryteriów

oryginalne kryteria diagnostyczne Molla i Wrighta są prawdopodobnie najprostsze i najczęściej stosowane do tej pory w badaniach. Wymagają obecności łuszczycy lub choroby łuszczycy/paznokci w wywiadzie, seronegatywności dla RF i zapalnego zapalenia stawów w 1 z 5 typowych prezentacji PsA. Zostały one zaprojektowane tak, aby były wrażliwe i niezbyt specyficzne, ale ten aspekt mógł prowadzić do błędnego zaklasyfikowania pacjentów z seronegatywnym RZS i równoczesną łuszczycą jako pacjentów z PsA. Może to również prowadzić do wykluczenia tych, którzy byli seropozytywni dla RF z PsA.

nowe kryteria Caspara pozwalają na diagnozę PsA pomimo niskiego pozytywnego wyniku RF. Ponadto włączenie zapalenia daktyla i zapalenia przyczepów ścięgnistych umożliwiło klasyfikację pacjenta jako mającego PsA przy braku prawdziwego zapalenia stawów. Również, ponieważ historia rodziny jest włączone, brak łuszczycy jest dozwolone tak długo, jak inne typowe cechy PsA są obecne. Kryteria CASPAR oferują kryteria klasyfikacji, które są proste i łatwe w użyciu, o wysokim stopniu specyficzności i dobrej czułości.

1. Helliwell PS, Taylor WJ. Klasyfikacja i kryteria diagnostyczne łuszczycowego zapalenia stawów. Ann Rheum Dis. 2005; 64(suppl 2): ii3-ii8.

2. Gladman DD, Antoni C, Mease P, et al. Łuszczycowe zapalenie stawów: epidemiologia, cechy kliniczne, przebieg i wynik. Ann Rheum Dis. 2005; 64(suppl 2):ii14–ii17.

3. Duarte GV, Faillace C, Freire de Carvalho J. Best Pract Res Clin Rheumatol. 2012;26:147-156.

4. Moll JM, Wright V. łuszczycowe zapalenie stawów. Semin Arthritis Rheum. 1973;3:55-78.

5. Fournié B, Crognier L, Arnaud C, et al. Proponowane kryteria klasyfikacji łuszczycowego zapalenia stawów: wstępne badanie z udziałem 260 pacjentów. Rev Rhum Engl Ed. 1999;66:446-456.

6. Bennett RM. Łuszczycowe zapalenie stawów. Na: McCarty DJ, ed. Artretyzm i warunki sojusznicze. 9.ed. Lea & Febiger; 1979:645.

7. Gladman DD, Shuckett R, Russell ML, et al. Łuszczycowe zapalenie stawów (PSA) – analiza 220 pacjentów. Q J Med. 1987;62:127-141.

8. Vasey F, Espinoza LR. Artropatia łuszczycowa. In: Calin A, ed. Spondyloartropatie. Orlando, FL: Grune & Stratton; 1984:151-185.

9. Congi L, Roussou E. kliniczne zastosowanie kryteriów Caspara w łuszczycowym zapaleniu stawów w porównaniu z innymi istniejącymi kryteriami. Clin Exp Rheumatol. 2010;28:304-310.

10. Taylor w, Gladman D, Helliwell P, et al. Kryteria klasyfikacji łuszczycowego zapalenia stawów: opracowanie nowych kryteriów z dużego międzynarodowego badania. Zapalenie Stawów Rheum. 2006;54:2665-2673.