Międzynarodowy port lotniczy Akra-Stolica Ghany. Masowa ekspansja w użytkowaniu lotniska doprowadziła do wezwań do modernizacji. W latach dziewięćdziesiątych XX wieku liczba pasażerów wzrosła średnio o sześć procent rocznie, a liczba ładunków wzrosła aż o 15% rocznie. Tak fenomenalna dynamika wzrostu wymusiła na lotniskach dalszą rozbudowę.

najnowsze ulepszenia lotniska są częścią trwającego programu. Pierwszy etap został sfinansowany z międzynarodowych źródeł finansowania rozwoju i został ukończony w 1993 roku. Drugi etap był finansowany z dochodów komercyjnych, przy pomocy brytyjskiej agencji gwarancji kredytów eksportowych.

sponsorem programu poprawy stanu lotniska jest Ghana Civil Aviation Authority (Gcaa), który jest Agencją rządu Ghany. Wsparcie rządu i zaangażowanie zagranicznych agencji rozwoju są związane ze znaczeniem lotniska i z całą gospodarką Ghany. W 2004 roku lotnisko było w stanie obsłużyć około 800 000 pasażerów.

lotnisko jest obsługiwane przez Ghana Airports Company, która jest odpowiedzialna za wszystkie lotniska w kraju, w tym Tamale, Kumasi i Takaradi. Lotnisko jest otwarte 24 godziny na dobę i obsługuje wiele linii lotniczych, w tym KLM Royal Dutch Airlines, Ghana International Airways, Egypt Air i Middle East Airlines.

makijaż projektu

firmy, które zgłosiły się do Etapu 2, to Bouygues i Dumez z Francji, Fitzpatrick i Taylor Woodrow z Wielkiej Brytanii, Bilfinger& Berger z Niemiec, Dragados z Hiszpanii, Skanska ze Szwecji i Vermeer z Holandii. Siemens Plessey, który przeprowadził pierwszą fazę na początku lat 90., zdecydował się nie brać udziału w drugiej fazie.

kontrakt wygrał Szwedzki wykonawca Skanska i jego konsorcjum. Łączna wartość kontraktu wyniosła 590 mln SEK (74 mln USD), a udział Skanska wynosił około 40% (nieco poniżej 30 mln USD). Skanska International Construction realizowała projekt za pośrednictwem Skanska Jensen International, która zarządzała konsorcjum składającym się z lokalnego oddziału irlandzkiej firmy inżynieryjnej, PW Ghana i duńskiego Intertec.

etap 2

drugi etap modernizacji lotniska pierwotnie obejmował renowację i rozbudowę budynków terminalu, remizy strażackiej i chłodni, a także renowację i budowę nowych peronów. Z programu rozbudowy usunięto remizę strażacką, chłodnie i modernizację dróg kołowania w celu skoncentrowania finansowania na budynkach terminalu.

ulepszenia w budynkach terminalu obejmowały remont i powiększenie strefy odprawy odlotów, wprowadzenie nowych przenośników i innego sprzętu w celu poprawy obsługi pasażerów i komfortu, a także instalację klimatyzacji w strefie imigracji. Wyremontowano również zaplecze komunikacyjne w terminalu. Hala obsługi bagażu dla przylotów otrzymała nowy system przenośników w celu zmaksymalizowania wydajnej przepustowości, a dziedziniec przedni terminalu został przebudowany z podwójnym sposobem przewozu, strefami odjazdów i przylotów oraz parkingami. Udogodnienia dla „meeters i greeters” zostały również ulepszone, aby Lotnisko wydawało się mniej zatłoczone.

pas startowy 03-21 (11,165 ft, 3,403 m) został przedłużony o 150 m na przystanku 03 i 400 m na progu końcowym 21, aby umożliwić start w pełni obciążonego 747. To znacznie zwiększa zdolność Kotoki do obsługi frachtu lotniczego.

obecny stan portu lotniczego

Większość Fazy 2 projektu, która obejmowała nowe terminale odlotów i przylotów, została otwarta w 2004 r. Jednak z powodu braku funduszy zadaszone przejścia, przez które pasażerowie mieli dostać się do samolotów, nie zostały ukończone. Z tego powodu lotnisko nadal korzysta z autobusów wahadłowych, aby przenieść swoich pasażerów z bramek odlotów do samolotów. Strefa odlotów została znacznie ulepszona. Do dyspozycji jest 15 stanowisk odprawy, dwie bramki i trzy strefy odbioru bagażu. Do dyspozycji gości jest również salon VIP, wiele restauracji i wiele punktów sprzedaży detalicznej.

AIRPORT CITY

w 1998 roku GCAA ogłosiła plany zagospodarowania terenu o powierzchni ponad 40 akrów przed lotniskiem jako „airport city”. Obejmuje to rozwój dróg, urządzeń komunikacyjnych, dystrybucji energii, oświetlenia, zaopatrzenia w wodę, oczyszczania ścieków, parkingów, krajobrazu, odwodnienia, chodników i innych prac pomocniczych. Działki na stronie zostały rozparcelowane wśród prywatnych deweloperów.

Finanse

druga faza projektu została sfinansowana z kredytów udzielonych przez chiński bank HSBC w Hongkongu, Brytyjski Paribas i Ecobank w Ghanie, przy wsparciu organizacji kredytów eksportowych ECGD w Wielkiej Brytanii, EKN w Szwecji i EKF w Danii. Banki udzieliły pożyczki w wysokości 44,5 mln USD, która została zabezpieczona przez agencje eksportowe. Dwie skandynawskie agencje ponownie przejmują ECGD na dostawy sprzętu z Europy. Pożyczka w Wielkiej Brytanii jest największym elementem, który może być dostarczony przez dowolną jedną organizację.