konkordat, pakt z mocą prawa międzynarodowego, zawarty między władzą kościelną a władzą świecką w sprawach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania; w szczególności pakt między papieżem, jako głową Kościoła rzymskokatolickiego, a doczesną głową państwa w celu uregulowania spraw kościelnych na terytorium tego ostatniego. Do spraw często rozpatrywanych w konkordatach należą: prawa i wolności Kościoła; tworzenie i likwidacja diecezji i parafii; mianowanie biskupów, pastorów i kapelanów wojskowych, czasami z zapewnieniem ich wsparcia; immunitety kościelne (np. zwolnienie ze służby wojskowej); własność kościelna; pytania dotyczące małżeństwa; i edukacja religijna.

najwcześniejsze konkordaty związane były z kontrowersjami dotyczącymi inwestytury, które głęboko poruszyły chrześcijańską Europę w XI i XII wieku; najważniejszym był konkordat Worms (1122) między papieżem Kalikstusem II a cesarzem Henrykiem V. w XIX wieku zawarto długą listę konkordatów, z których wiele pozostaje w mocy. Pierwszym pod względem daty i znaczenia był rok 1801, zawarty dla Francji przez Napoleona I papieża Piusa VII po żmudnych negocjacjach; został potępiony przez rząd francuski w 1905 roku z prawem rozdziału Kościoła od państwa. XX wieku zawarto wiele nowych konkordatów, w tym Traktat Laterański (1929-85) z Włochami, który uznawał papieską suwerenność nad Watykanem-Państwem.