minęło 21 lat, odkąd marszałek Mobutu Sese Seko został odsunięty od władzy jako przywódca Demokratycznej Republiki Konga, co oznacza 21 lat, odkąd duży afrykański kraj zamienił dyktaturę na rzekomą demokrację. I chociaż kraj zdawał się dusić pod autokratycznym reżimem Mobutu, wielu Kongijczyków z nostalgią spogląda wstecz na lata zairskie, jak wówczas nazywano ten kraj. Od dumy narodowej po drogi i elektryczność, a także osłabienie wpływów plemiennych, sukcesy „Marszałka” wydają się teraz przeważać nad jego wieloma porażkami.

w północnej części DR Konga, niedaleko granicy z Republiką Środkowoafrykańską, leży Gbadolit. Jest to miejsce, które Mobutu,” lampart z Zairu”, wybrał na twierdzę swojej mocy. Dawniej osada z 2000 dusz składająca się z kilku chat z terakoty, Gbadolite została przekształcona pod koniec lat 60., aby pomieścić dyktatora i jego świtę. W ciągu zaledwie kilku lat, nowoczesne i stylowe miasto pojawiło się w samym sercu lasu deszczowego.

ale pewnego ranka maja 1997 roku wioska zastygła w czasie. Wypędzony przez rebeliantów pod wodzą Laurenta-Désiré Kabili, Mobutu musiał uciekać do Maroka. Ekstrawaganckie pałace Marszałka zostały splądrowane lub zniszczone. Niektóre budynki w budowie nigdy nie zostały ukończone.

nasi reporterzy Horaci Garcia Marti i Thomas Nicolon odwiedzili ruiny Gbadolite, a następnie Kinszasę, tętniącą życiem stolicę Kongijską, aby spróbować zrozumieć, jakie ślady Mobutu pozostawił na krajobrazie i w szerszej zbiorowej świadomości.

rozmawiając z tymi, którzy pracowali z dyktatorem, a także z tymi, którzy cierpieli z powodu jego autokratycznego reżimu, nasi reporterzy badają trudności z odejściem od dyktatury, która trwała ponad trzy dekady.