Autor: kanadyjski specjalista Jon

kanadyjskie prowincje Morskie pozostają mocno pod radarem. Podoba mi się to. Rybackie wioski zachowały swój charakter, gdzie na szczudłach nad brzegiem wody wznoszą się domy z klap. Mieszkańcy są dumni ze swoich europejskich korzeni, mówi w dialektach i akcentach, które łączą irlandzki, szkocki, angielski i francuski. Puste drogi otaczają kamienistą linię brzegową, dając rozległy widok na ocean.

cały region jest jak kraj w kraju. W każdej prowincji znajdziesz wiele do zrobienia, bez względu na to, gdzie leżą twoje zainteresowania. Odwiedź miejsce, w którym podpisano Konfederację kanadyjską. Obserwuj wieloryby w Zatoce Fundy. Lub podążaj szlakiem Cabot w Nowej Szkocji — jednym z najbardziej uderzających nadmorskich przejazdów w kraju.

jak zwiedzić prowincje Morskie Kanady

z znacznie krótsze loty z Wielkiej Brytanii i Irlandii w porównaniu z Zachodem, często można zmieścić więcej w jednej podróży. Najlepszym sposobem na poruszanie się po tym regionie jest samodzielna Jazda. Drogi są ciche i ogólnie dobrze utrzymane. I, w przeciwieństwie do zachodu, jazdy nie są dłuższe niż pięć godzin.

można jeździć pętlą, która zajmuje nową Szkocję, Nowy Brunszwik i wyspę Księcia Edwarda, rozpoczynając i kończąc w Halifax. Alternatywnie można zwiedzać nową Szkocję lub Nowy Brunszwik (przez Halifax) w głębi na samodzielnych wycieczkach.

co warto zobaczyć i zrobić w Nowej Szkocji

od razu mogłem zrozumieć, dlaczego ta prowincja została nazwana po Szkocji. Zielone wzgórza wznoszą się i opadają przez ląd, przesuwając się i rozpadając w oceanie. Latarnie morskie przylegają do skalistego wybrzeża. A puby i bary gościć Dudy gry, wraz z okazjonalnie ceilidh. Cała prowincja czuje się dzika i nieokiełznana.

Znajdziesz tu wpływy zarówno francuskich, jak i brytyjskich osadników, zmieszanych z dominującą kanadyjską kulturą morską.

Halifax

pomimo tego, że jest stolicą Nowej Szkocji, Halifax czuje się bardziej jak miasto, zarówno pod względem wielkości, jak i ducha małych społeczności mieszkańców.

podczas pobytu można było zwiedzić Citadel Hill, Fort nad miastem, którego zewnętrzne mury tworzą kształt ośmioramiennej gwiazdy. Obecne wcielenie pochodzi z 1800 roku, a jego muzeum opowiada historię wojskową prowincji. Odwiedź około południa, a zobaczysz strzelanie z pistoletu w południe.

polecam również jedzenie na owocach morza, dostarczanych do restauracji na nabrzeżu każdego ranka (szczególną atrakcją jest Homar). Wcześniej nie przepadałem za owocami morza, ale świeżość wszystkiego, co spróbowałem, zmieniła moje zdanie.

spacerując wzdłuż drewnianej promenady na nabrzeżu, można przeglądać sklepy i galerie mieszczące się w zabytkowych budynkach lub odwiedzić Canadian Museum of Immigration przy Pier 21. Następnie, wieczorem, polecam zanurzyć się i wyjść z pubów w brytyjskim stylu miasta, które często gościć muzykę celtycką na żywo.

Lunenburg i Trasa latarni morskiej

jadąc z Halifaksu, zamiast trzymać się głównych autostrad, chciałbym podążaj mniejszymi malowniczymi drogami, które wiją się wokół wybrzeża. Trasa latarni morskiej między Halifax a XVIII-wiecznym, wpisanym na Listę UNESCO miastem Lunenburg przylega dokładnie do południowego wybrzeża Nowej Szkocji, tkając wokół zacisznych zatok i wlotów. Zatrzymaj się w małej wiosce rybackiej Peggy 's Cove, aby odwiedzić latarnię morską Peggy’ s Point. Ze swoją skrzynką pocztową-czerwoną latarnią, białą ośmioboczną wieżą i imponującą pozycją na półce z wygładzonych falami skał, jest jedną z najczęściej fotografowanych Latarni Morskich w Kanadzie.

założona w 1753 roku Lunenburg była jedną z pierwszych brytyjskich osad kolonialnych w Nowej Szkocji. Drewniane budynki, pomalowane na Zielono, różowo, niebiesko i czerwono, skupiają się na zboczu z widokiem na port, do którego przychodzą i odchodzą statki rybackie.

zwiedzając ciche uliczki miasta, można skosztować sklepów rzemieślniczych i galerii, a także zjeść w restauracjach serwujących zupę z owoców morza, kiełbasę Lunenburg i Solomon Gundy (marynowane śledzie w połączeniu ze śmietaną). Można również odwiedzić Muzeum Rybołówstwa Atlantyku, w którym mieści się akwarium i zabytkowe szkunery rybackie.

Park Narodowy Kejimkujik

Ten gęsty Stary-growth forest i glassy Lakes stanowi dobry punkt zatrzymania, jeśli kierujesz się na południowy zachód przez nową Szkocję w kierunku Annapolis Royal. Można zatrzymać się na piknik, lub wziąć dłużej kajakiem lub kajakiem wzdłuż niektórych dróg wodnych parku lub podążać leśnymi szlakami spacerowymi.

Lubię 2 km (1.2 mile) Mill Falls Trail, który zaczyna się od visitor center i śledzi brzegi rzeki Mersey. Możesz piknik z widokiem na spienioną wodę Mills Falls-serię wodospadów i rapids.

Jazda szlakiem Cabot

Jeśli jedziesz pętlą przez Nowy Brunszwik i wyspę Księcia Edwarda, ta 297 km (185 mil) Zwykle jedzie pod koniec podróży. Krótka przejażdżka promem zabierze cię z powrotem do Nowej Szkocji z Wyspy Księcia Edwarda, lądując w mieście Pictou. Pierwsi szkoccy osadnicy wylądowali tutaj w 1773 roku, a replikę ich statku, Hector, można zobaczyć na Hector Heritage Quay.

szlak Cabot zaczyna się i kończy tuż za wioską Baddeck, kręcąc się wokół starożytnych wyżyn północnego krańca wyspy Cape Breton. Klify zanurzają się w oceanie, gdy mewy i orły wznoszą się nad głową, a czasami możesz minąć łosia po drodze. Najlepsze okazje fotograficzne odkryłem, gdy zjechałem na zakręcie, co otworzyło kolejny odcinek wybrzeża z skręcającą się wzdłuż niego drogą.

możesz jeździć nim za jednym zamachem, co zajmuje około czterech godzin. Ale polecam nocleg w Chéticamp, co daje kilka dni na poważne zwiedzanie szlaku. Możesz zatrzymać się, aby podążać ścieżkami spacerowymi w Parku Narodowym Cape Breton Highlands, z restauracjami z owocami morza zapewniającymi pożywienie.

co warto zobaczyć i zrobić w Nowym Brunszwiku

Nowy Brunszwik był jednym z pierwszych obszarów Kanady zasiedlonych przez Europejczyków, mianowicie Francuzi, na początku XVII wieku. Nadal utrzymuje swoją Akadyjską kulturę francuską, szczególnie na północy, i jest jedyną oficjalnie dwujęzyczną prowincją Kanady.

ale wzdłuż południowego wybrzeża dominuje bardziej brytyjsko-Kanadyjska kultura, a nadmorskie miasteczka, takie jak Saint Andrews by-the-Sea, oferują kwintesencję Atlantyckiego pobytu w Kanadzie.Do Nowego Brunszwiku można dotrzeć krótkim promem przez Zatokę Fundy z Digby do Saint John, trzymając się południowego wybrzeża w podróży na wschód w kierunku Wyspy Księcia Edwarda.

obserwowanie wielorybów w Zatoce Fundy

odcinek wodny między nową Szkocją a nowym Brunszwikiem zapewnia letnie żerowisko i szkółkę humbaków, nornic i płetwali. Możesz udać się na wycieczkę łodzią, aby zobaczyć je z obu stron Zatoki. Z pokładu obserwujesz ich z bliska żywiących się planktonem, rozpylających pióropusze wody i rozbijających ogony na wodzie.

plankton przyciąga duże ławice śledzia i makreli, co z kolei sprowadza do Zatoki delfiny, ptaki morskie i foki. Twoi przewodnicy na pokładzie to doświadczeni przyrodnicy, którzy mogą pomóc dostrzec i zidentyfikować różne gatunki, a także opowiedzieć o geologii i historii Zatoki.

najwyższe pływy świata w Parku Narodowym Fundy

jadąc na wschód dojedziesz do miasta Alma. Oparcie się tutaj na kilka dni daje łatwy dostęp do Parku Narodowego Fundy, gdzie można jeździć na rowerze lub wędrować przez zalesione wzgórza do ukrytych wodospadów i wzdłuż falowanych klifów morskich.

dla mnie największą atrakcją tego obszaru jest szansa na oglądanie najwyższych pływów na świecie. Każdego dnia 160 miliardów ton wody morskiej przepływa do i z Zatoki Fundy podczas przypływu. Według lokalnego folkloru Mi ’ kmaq First Nation przypływy są spowodowane przez olbrzymiego wieloryba próbującego rozbić tamę u ujścia Zatoki. Bardziej naukowe rozumowanie stawia go jako wynik lejkowatego efektu wąskiej Zatoki połączonego z wyjątkowym rezonansem pływowym.

najlepszym sposobem na doświadczenie tego zjawiska jest odwiedzenie Hopewell Rocks. W niektórych punktach dnia można kajakiem wokół tych ogromnych, wyblakłych brył skał, w innych są one całkowicie odsłonięte, ponieważ cofająca się woda ujawnia piaszczysto-żwirową plażę.

co warto zobaczyć i zrobić na Wyspie Księcia Edwarda

aby dostać się do najmniejszej prowincji Kanady, przekraczasz 13-km (8-mile) most konfederacji z Nowego Brunszwiku nad cieśniną Northumberland. Tam znajdziesz szmaragdową krainę wzgórz, pól uprawnych, zalesionych dolin i linii brzegowej wypełnionej latarniami, gdzie czerwone skały ustępują miejsca miękkim piaskom.

owoce morza tutaj nie mają sobie równych — Wyspa zaopatruje większość Ameryki Północnej w świeże małże i ostrygi.

Charlottetown:”miejsce narodzin Kanady”

myślę, że stolica Wyspy Księcia Edwarda, Charlottetown, jest najlepszą bazą wypadową do zwiedzania wyspy. Miasto jest znane jako „miejsce narodzin Kanady”, dzięki roli, jaką odegrało jako miejsce negocjacji Konfederacji Kanady. W 1864 roku przywódcy prowincji zebrali się tu w domu prowincji na konferencji w Charlottetown, kładąc podwaliny pod zjednoczony naród.

chciałbym dołączyć do historycznej pieszej wycieczki po Charlottetown, aby zrozumieć jego rolę w tworzeniu Kanady. Spacerując po Zielonych Alejach miasta, mijasz wiktoriańskie domy i zabytki, takie jak Bazylika św. Dunstana, XIX-wieczny Pałac Biskupi i sam dom Prowincjonalny. Twój lokalny przewodnik opowie ci tło każdego widoku i odpowie na twoje pytania dotyczące Charlottetown i szerszej Wyspy.

zwiedzanie fikcyjnego Domu Anny z Zielonego Wzgórza

XIX-wieczna Farma Zielonego Wzgórza w Cavendish, na północy wyspy, była scenerią powieści Lucy Maud Montgomery z 1908 roku, Anne of Green Gables. Możesz zwiedzić starannie zachowaną, biało-zieloną farmę, która zainspirowała Montgomery.

pokoje zostały odtworzone, aby przywołać epokę wiktoriańską, z wzorzystymi tapetami, drewnianymi meblami i przedmiotami codziennego użytku z tamtych czasów. Następnie podążaj ścieżkami przez teren posiadłości i las, gdzie tłumacze w kostiumach z epoki przedstawiają niektórych bohaterów powieści.

parki i linia brzegowa wyspy

z mojego doświadczenia wynika, że wiele radości z pobytu na Wyspie Księcia Edwarda to podczas jazdy. Niezależnie od kierunku, w którym zmierzasz, w końcu dotrzesz do piaszczystej, falistej linii brzegowej, gdzie miedziano-czerwone klify zostały pobite przez fale. Wiele plaż są docierane przez płytkiej wody, gdzie można zanurzyć palce. A z ponad 50 latarniami na linii brzegowej Wyspy, Jest wiele do sfotografowania.

Park Narodowy Wyspy Księcia Edwarda rozciąga się wzdłuż północnego wybrzeża, z widokiem na Zatokę Świętego Wawrzyńca. Możesz tu spacerować wśród wydm i wędrować lub jeździć na rowerze wzdłuż uwrocisk i piaskowcowych klifów, szukając przybrzeżnych ptaków, takich jak zagrożona siewka rurowa. W lesie parku można spotkać szopy, łasice lub lisy rude, a ponad 400 gatunków roślin definiuje krajobraz.

najlepszy czas na wizytę w prowincjach morskich Kanady

polecam wizytę między czerwcem a wrześniem, kiedy najprawdopodobniej doświadczysz suchszej, cieplejszej pogody. Poza tymi miesiącami wiele restauracji i pensjonatów jest zamykanych na zimę, a może być zimno i mokro.